Major League Baseball

Major League Baseball
Logo Major League Baseball
Land	Verenigde Staten  Canada
Bond	Major League Baseball
Opgericht	1869
Aantal teams	30
Huidige kampioen	Texas Rangers (1 keer) (2023)
Recordkampioen	New York Yankees (27 keer)
Website	https://www.mlb.com
Portaal    Sport

De Major League Baseball (vaak afgekort tot MLB) is het hoogste professionele honkbalniveau in Noord-Amerika. Major League Baseball is de organisatie die sinds 1903 twee losse competities met elkaar verbindt, de American League en de National League.^[1] In de praktijk wordt de MLB gezien als 1 competitie en behoort tot de grote Amerikaanse sportcompetities (samen met de NBA, de NFL en de NHL). De huidige competitie bestaat uit 30 teams, 29 in de Verenigde Staten en 1 in Canada, de Toronto Blue Jays.

Verloop competitie[bewerken | brontekst bewerken]

Elk seizoen bestaat voor elk team uit 162 wedstrijden en begint doorgaans op de eerste zondag in april en eindigt op de eerste zondag in oktober. De nacompetitie (weg naar de World Series) vindt vervolgens in oktober en soms november plaats. Tussen de twee Leagues worden dezelfde regels gehanteerd.

Spring Training[bewerken | brontekst bewerken]

De Spring Training is een serie trainingen en oefenpartijen in de aanloop naar het nieuwe seizoen. Tijdens deze periode mogen nieuwe spelers hun waarde laten zien en proberen een vaste plek in het team te veroveren. De oefenwedstrijden trekken veel fans die met het team meereizen aangezien de trainingen in de meeste gevallen in warme oorden worden gehouden. Daarnaast valt de periode vaak samen met de voorjaarsvakantie van Amerikaanse studenten. De Spring Training duurt doorgaans twee maanden, van midden februari tot het begin van het seizoen. Pitchers en catchers arriveren altijd enkele weken voor de rest van het team vanwege de uitputtende positie die deze spelers in het veld innemen.

All-Star Game[bewerken | brontekst bewerken]

Begin juli, halverwege het seizoen, is er een pauze van 3 dagen in het speelschema. Tijdens deze pauze wordt de All-Star Game gespeeld. De All-Star Game wordt gespeeld tussen een team van spelers uit de National League, geleid door de coach van het voorgaande National League-team in de World Series, en een team spelers uit de American League, gecoacht op dezelfde manier. Sinds 1989 wordt de aangewezen-slagman-regel gebruikt als er gespeeld wordt in een American League-stadion. De editie van 2002 eindigde in een gelijkspel na 11 innings aangezien beide teams door hun pitchers heen waren. In 2003 en 2004 werd als test de winnende league van de All-Star Game beloond met het thuisvoordeel tijdens de World Series in datzelfde jaar. Na de testperiode van twee jaar is de regel definitief in de regelgeving opgenomen. In 2017 verviel deze regel weer en krijgt het team dat in de reguliere competitie de beste score haalde het thuisvoordeel. ^[2]

De eerste All-Star Game werd gehouden als onderdeel van de wereldtentoonstelling van 1933 in Chicago, Illinois en was bedacht door Arch Ward, een sportjournalist. Oorspronkelijk bedoeld als een eenmalig evenement zorgde het succes voor een jaarlijkse terugkeer van de wedstrijd.

Sinds 1970 worden de acht veldspelers voor elk van de teams door het publiek gekozen. Het stemmen door fans was sinds 1957 verboden toen in dat jaar een lokale krant ingevulde stembiljetten uitprintte en instuurde. Zo werden zeven van de acht posities toebedeeld aan spelers van Cincinnati. In recente jaren is ook het stemmen via internet toegestaan.

Sinds de eerste All-Star Game spelen de spelers in hun normale tenues en niet in een tenue speciaal gemaakt voor de wedstrijd. Alleen in de eerste wedstrijd speelde de National League in speciale shirts met de tekst "National League" over de borst gedrukt.

Postseason[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat de reguliere competitie is afgelopen gaan er in totaal 10 teams naar de play-offs. Deze vijf teams per league (de drie divisiewinnaars plus 2 extra teams) worden volgens de volgende regels gerangschikt:

1. De beste divisiewinnaar.
2. De op een na beste divisiewinnaar.
3. De derde divisiewinnaar.
4. De 2 beste teams die geen divisiewinnaar zijn geworden.

Er worden vervolgens vier series van wedstrijden gespeeld om de uiteindelijke winnaar te bepalen:

1. WIld Card Game: In elke league krijgen de twee teams met de meeste overwinningen die niet hun division wonnen nog één laatste kans. Deze twee teams spelen één wedstrijd tegen elkaar om te bepalen wie de vierde plek in de halve finales krijgt. Het team met het beste record van de twee speelt thuis tijdens de Wild Card Game.
2. American League Division Series en National League Division Series, elk een best-of-five serie. Hierin speelt de nummer een van de league tegen de winnaar van de serie tussen de 2 Wild Card winnaars, en de nummer twee tegen de winnaar van de serie tussen de 3e divisiewinnaar en de 3e wild card winnaar.
3. American League Championship Series en National League Championship Series, elk een best-of-seven serie om de winnaar per league te bepalen. Het team dat na het reguliere seizoen als beste geklasseerd was, heeft in deze serie het thuisvoordeel.
4. World Series, een best-of-seven serie tussen de kampioenen van elke league. De kampioen van de league die de All-Star Game van dat jaar heeft gewonnen heeft hierin het thuisvoordeel.

World Series winnaars vanaf 1903[bewerken | brontekst bewerken]

(aantal titels | vet gedrukt: voor het laatst gewonnen & totaal aantal titels)

American League 2023[bewerken | brontekst bewerken]

National League 2023[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

• Cy Young Award
• Minor league baseball
• Nederlandse honkballers in de Major League

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

• Officiële website

Zie de categorie Major League Baseball van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.