Mark Levine

Mark Levine
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam	Mark Jay Levine
Geboren	4 oktober 1938
Geboorteplaats	Concord
Overleden	27 januari 2022
Overlijdensplaats	Oakland
Land	Verenigde Staten
Werk
Genre(s)	jazz
Beroep	muzikant, piano, trombone, auteur, docent
Instrument(en)	piano, trombone
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Mark Jay Levine (Concord (New Hampshire), 4 oktober 1938 - Oakland (Californië), 27 januari 2022)^[1]^[2] was een Amerikaanse jazzmuzikant (piano, trombone), -componist, auteur en docent.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Levine werd geboren op 4 oktober 1938 in Concord, New Hampshire.^[3] Hij begon met pianospelen op 5-jarige leeftijd en begon met trombone in zijn vroege tienerjaren. Hij studeerde aan de Boston University en studeerde af met een graad in muziek in 1960.^[3] Hij studeerde ook privé bij Jaki Byard, Hall Overton en Herb Pomeroy.

Na zijn afstuderen verhuisde Levine naar New York, waar hij als freelancer werkte en vervolgens speelde met musici als Houston Person (1966), Mongo Santamaría (1969–70) en Willie Bobo (1971–1974).^[3] Levine verhuisde toen naar San Francisco en speelde daar met Woody Shaw in 1975-1976.^[3] Levine maakte zijn eerste opname als leader voor Catalyst Records in 1976. Hij speelde ook met het Blue Mitchell/Harold Land Quintet (1975-1979), Joe Henderson, Stan Getz, Bobby Hutcherson, Luis Gasca en Cal Tjader (1979-1983).^[3] Van 1980 tot 1983 concentreerde hij zich op de ventieltrombone, maar keerde daarna terug naar het spelen van voornamelijk piano. Vervolgens leidde hij zijn eigen bands en nam hij op voor Concord Records als leader in 1983 en 1985.^[3] Vanaf 1992 maakte Levine deel uit van de bigband van Henderson. Levine formeerde in 1996 een nieuw trio en nam ermee op voor zijn eigen, gelijknamige label. Zijn latin-jazzgroep Que Calor^[4] werd opgericht in 1997.

Levine begon met lesgeven in 1970: naast privélessen werkte hij bij het Diablo Valley College (1979-1995), het Mills College (1985-1995), de Antioch University in San Francisco (1986-1987), het San Francisco Conservatory of Music (1992-1997) en de JazzSchool in Berkeley (vanaf 1997). Levine schreef ook de twee methodeboeken The Jazz Piano Book (1990) en The Jazz Theory Book (rond 1995). Hij werd genomineerd voor een Grammy Award voor «Best Latin Jazz Album» in 2003 voor zijn opname Isla.^[5]

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Mark Levin overleed in januari 2022 op 83-jarige leeftijd aan complicaties van een longontsteking.^[6]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

As leader[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar van opname	Titel	Label	Opmerkingen
1975	Live at the Reunion San Francisco	Jazz School	Nonet, including Woody Shaw
1977?	Up Till Now	Catalyst Records
1983?	Concepts	Concord Jazz
1985	Smiley and Me	Concord Jazz	Duo met Smiley Winters (drums)^[7]
1995?	Impressions		Met de Afro Blue Band
1997	One Notch Up		Trio met Eddie Marshall, John Wiitala^[8]
1997?	Exact Change		Met Eddie Marshall, John Wiitala
2000	Hey, It's Me		Kwartet^[9]
2001	Serengeti		Kwartet met Peter Barshay (bas), Paul van Wageningen (drums), Michael Spiro (percussie)^[10]
2002	Isla	Left Coast Clave	Meeste nummers in kwartet met Peter Barshay (bas), Paul van Wageningen (drums), Michael Spiro (percussion); twee nummers in kwintet met Harvey Wainapel (sopraansax, klarinet) toegevoegd; een nummer in kwintet met Sheila Smith (zang) toegevoegd^[11]^[12]
2009	Off & On: The Music of Moacir Santos		Met Mary Fettig (fluit, sopraansax, basklarinet), John Wiitala (bas), Paul Van Wageningen (drums), Michael Spiro (percussie)^[13]
2010?	New Music from New York

Als sideman[bewerken | brontekst bewerken]

Met Cal Tjader

1979: La Onda Va Bien (Concord Records)
1980: Gozame! Pero Ya... (Concord)
1981: A Fuego Vivo (Concord)
1982: Heat Wave (Concord) - met Carmen McRae
1984: Good Vibes (Concord)

Met Houston Person

1966: Underground Soul! (Prestige)

Met Joe McPhee

1977: Rotation] (HatHUT)

Met Moacir Santos

1974: Saudade (Blue Note)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Mark Levine. Discogs. Gearchiveerd op 2 februari 2022. Geraadpleegd op 02-02-2022.
↑ (en) All About Jazz, Mark Levine music @ All About Jazz. All About Jazz Musicians. Gearchiveerd op 2 februari 2022. Geraadpleegd op 02-02-2022.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Mark Levine. AllMusic. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ (en) Que Calor. Discogs. Gearchiveerd op 2 februari 2022. Geraadpleegd op 02-02-2022.
↑ Grammy Award Results for Mark J. Levine. grammy.com. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ (en) Mark Levine, a versatile artist and influential teacher in jazz and Latin music, is dead at 83. WBGO (1 februari 2022). Gearchiveerd op 5 juni 2023.
↑ Mark Levine: Smiley and Me. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ Mark Levine: One Notch Up. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ Mark Levine & the Latin Tinge: Hey, It's Me. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ Mark Levine & the Latin Tinge: Serengeti. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ Mark Levine: Isla. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ Mark Levine and the Latin Tinge: Isla. allaboutjazz.com (15 mei 2003). Gearchiveerd op 2 december 2020. Geraadpleegd op 23-02-2021.
↑ Mark Levine: Off & On, The Music of Moacir Santos. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Mark Levine (musician) op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Mark Levine. Discogs. Gearchiveerd op 2 februari 2022. Geraadpleegd op 02-02-2022.

[2] (en) All About Jazz, Mark Levine music @ All About Jazz. All About Jazz Musicians. Gearchiveerd op 2 februari 2022. Geraadpleegd op 02-02-2022.

[AM-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Mark Levine. AllMusic. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[4] (en) Que Calor. Discogs. Gearchiveerd op 2 februari 2022. Geraadpleegd op 02-02-2022.

[5] Grammy Award Results for Mark J. Levine. grammy.com. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[6] (en) Mark Levine, a versatile artist and influential teacher in jazz and Latin music, is dead at 83. WBGO (1 februari 2022). Gearchiveerd op 5 juni 2023.

[7] Mark Levine: Smiley and Me. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[8] Mark Levine: One Notch Up. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[9] Mark Levine & the Latin Tinge: Hey, It's Me. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[10] Mark Levine & the Latin Tinge: Serengeti. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[11] Mark Levine: Isla. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[12] Mark Levine and the Latin Tinge: Isla. allaboutjazz.com (15 mei 2003). Gearchiveerd op 2 december 2020. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[13] Mark Levine: Off & On, The Music of Moacir Santos. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 23-02-2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]