Masters 1979 (tennis)

Masters 1979
Officiële naam Colgate-Palmolive Masters
Editie 1979 (10e editie)
Stad, land New YorkVerenigde Staten
Locatie Madison Square Garden
Datum 9 - 13 januari 1980
Auspiciën ATP
Categorie Masters
Prijzengeld $ 400.000
Deelnemers 8 enkel, 4 dubbelkoppels
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Zweden Björn Borg
Winnaars dubbel Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
Vorige: 1978     Volgende: 1980
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De Masters 1979 werd in het Amerikaanse New York gehouden. Het tennistoernooi werd van 9 tot 13 januari 1980 in de Madison Square Garden op tapijtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers op de ATP Rankings.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De titelverdediger John McEnroe verloor in de halve finale van de latere winnaar Björn Borg.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De nummer zeven van de ranglijst Arthur Ashe nam niet deel aan het toernooi.

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Zweden Björn Borg Winnaar
2. Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Halve finale
3. Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Halve finale
4. Vlag van Verenigde Staten Vitas Gerulaitis Finale
5. Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner Groepsfase
6. Vlag van Argentinië Guillermo Vilas Groepsfase
7. Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon Groepsfase
8. Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) José Higueras Groepsfase

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijd commissie.

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) José Higueras 7-5, 6-4
Vlag van Zweden Björn Borg Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 3-6, 6-3, 7-6
Vlag van Zweden Björn Borg Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner 6-3, 6-3
Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) José Higueras 6-3, 6-0
Vlag van Zweden Björn Borg Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) José Higueras 6-2, 6-0
Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner 2-6, 6-4, 7-6
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Zweden Björn Borg 3-0 6-1 40-23
2 Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 2-1 5-3 42-35
3 Vlag van Verenigde Staten Roscoe Tanner 1-2 3-4 35-36
4 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) José Higueras 0-3 0-6 14-37

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Vlag van Argentinië Guillermo Vilas 6-2, 6-3
Vlag van Verenigde Staten Vitas Gerulaitis Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 6-1, 7-6
Vlag van Argentinië Guillermo Vilas Vlag van Verenigde Staten Vitas Gerulaitis 6-4, 6-7, 6-3
Vlag van Verenigde Staten John McEnroe Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 6-3, 7-5
Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon Vlag van Argentinië Guillermo Vilas 6-2, 6-2
Vlag van Verenigde Staten Vitas Gerulaitis Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 3-6, 7-6, 7-6
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Verenigde Staten Vitas Gerulaitis 2-1 5-3 44-43
2 Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 2-1 5-2 43-30
3 Vlag van Verenigde Staten Harold Solomon 1-2 2-4 27-30
4 Vlag van Argentinië Guillermo Vilas 1-2 2-5 27-38

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  4  Vlag van Verenigde Staten Vitas Gerulaitis 7 6  
2  Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 5 2  
  4  Vlag van Verenigde Staten Vitas Gerulaitis 2 2
  1  Vlag van Zweden Björn Borg 6 6
1  Vlag van Zweden Björn Borg 6 6 7
  3  Vlag van Verenigde Staten John McEnroe 7 3 6  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Peter Fleming en John McEnroe wonnen hun tweede titel op rij.

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                             
     Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
 Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
7 6 6  
   Vlag van Australië Mark Edmondson
 Vlag van Australië John Marks
6 7 3  
     Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
 Vlag van Verenigde Staten John McEnroe
6 7 6    
     Vlag van Polen (1928-1980) Wojciech Fibak
 Vlag van Nederland Tom Okker
3 6 1    
   Vlag van Polen (1928-1980) Wojciech Fibak
 Vlag van Nederland Tom Okker
6 7  
     Vlag van Verenigde Staten Marty Riessen
 Vlag van Verenigde Staten Sherwood Stewart
2 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]