Michael Laudrup

Michael Laudrup
Michael Laudrup in 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Michael Laudrup
Geboortedatum	15 juni 1964
Geboorteplaats	Frederiksberg, Denemarken
Lengte	183 cm
Positie	Aanvallende middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1998
Jeugd
1971–1973 1973–1976 1977–1981 Vanløse Brøndby KB
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1981–1982 1982–1983 1983–1989 1983–1985 1989–1994 1994–1996 1996–1997 1997–1998 Totaal KB Brøndby Juventus → SS Lazio FC Barcelona Real Madrid Vissel Kobe Ajax 1400(3) 380(24) 1020(16) 6000(9) 1670(49) 620(12) 1500(6) 210(11) 479(130)
Interlands
1982–1998 Denemarken 1040(37)
Getrainde teams
2000–2002 2002–2006 2007–2008 2008–2009 2010–2011 2012–2014 2014–2015 2016–2018 Denemarken (assistent) Brøndby Getafe Spartak Moskou RCD Mallorca Swansea City Lekhwiya Al-Rayyan
Portaal    Voetbal

Michael Laudrup (Frederiksberg, 15 juni 1964) is een Deens voormalig profvoetballer en voetbaltrainer. Hij was in de jaren '80 en jaren '90 van de twintigste eeuw profvoetballer bij onder andere Juventus, FC Barcelona, Real Madrid en Ajax. Laudrup werd twee keer verkozen tot Deens voetballer van het jaar. Michael is de broer van Brian Laudrup.

Loopbaan als speler[bewerken | brontekst bewerken]

Laudrup begon met BK Kopenhagen en daar bleek Laudrup al over buitengewoon veel talent te beschikken. Vervolgens kwam hij in 1982 bij de Deense topclub Brøndby terecht. Op zijn achttiende verjaardag, op 15 juni 1982 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Noorwegen (2–1) in Oslo, maakte hij zijn debuut voor het Deens voetbalelftal^[1] onder leiding van de Duitse bondscoach Sepp Piontek, net als Henrik Jensen (IF København), Jan Mølby (Kolding IF), Kim Ziegler (Aarhus GF) en Morten Donnerup (Aarhus GF). Laudrup was daarmee de op een na jongste debutant ooit voor Denemarken^[2]. Harald Nielsen was in 1959 de jongste debutant ooit, met 17 jaar en 322 dagen.

Laudrup scoorde meteen in zijn eerste interland. Hij bepaalde de eindstand op 2–1. Later zouden nog honderdrie interlands en zesendertig doelpunten volgen. In zijn eerste seizoen op het hoogste niveau werd Laudrup meteen verkozen tot Deens voetballer van het jaar.

Er kwamen talloze aanbiedingen vanuit het buitenland, waaronder van Ajax in de zomer van 1983. Laudrup besloot te kiezen voor Juventus, dat hem echter eerst twee seizoenen verhuurde aan SS Lazio. Laudrup keerde in 1985 terug bij Juventus, waar hij vervolgens de wereldbeker voor clubteams en de landstitel won. Tijdens het wereldkampioenschap voetbal van 1986 groeide Laudrup definitief uit tot een wereldster, maar bij Juventus kreeg hij te maken met verschillende blessures en leek de aanvaller steeds minder in het team te passen. Laudrup wilde weg bij de Italiaanse club en het was uiteindelijk Johan Cruijff die de Deen in 1989 naar FC Barcelona haalde.

De komst van Laudrup en de andere twee topaankopen Hristo Stoitchkov en Ronald Koeman betekende het begin van het Dream Team. In zijn tweede seizoen ging Laudrup echt goed spelen. Hij strooide met briljante passes en pikte zelf ook regelmatig een doelpunt mee. Aan het eind van het seizoen volgde er een bekroning voor zijn goede spel in de vorm van de landstitel. Een jaar later volgde de winst van de Europacup I door op Wembley het Italiaanse UC Sampdoria met 1–0 te verslaan. Laudrup speelde de hele wedstrijd en het was Koeman die in de 112e minuut vanuit een vrije trap het enige doelpunt maakte. De Europacup I was het hoogtepunt in de carrière van Laudrup. In 1994 bereikte Barcelona opnieuw de finale, maar voor zowel Laudrup als Barcelona was deze wedstrijd een grote teleurstelling. De Deen speelde steeds minder, nadat Romario was aangetrokken, aangezien er slechts drie buitenlanders opgesteld mochten worden, en in de finale bleef Laudrup de hele wedstrijd op de bank. In Athene werd Barcelona met 4–0 verslagen door AC Milan. Hoewel de Catalaanse club nog wel de landstitel veroverde, betekende dit het einde van het Dream Team.

Laudrup kreeg van Cruijff te horen dat hij mocht vertrekken. Hij was hierover zo teleurgesteld dat hij naar Real Madrid vertrok met maar een missie: het ongelijk van Cruijff bewijzen. Of hij daarin geslaagd is, is voer voor redetwist: in Laudrups eerste seizoen werd hij met Real Madrid landskampioen - Laudrups vijfde titel op rij - en Barcelona slechts vierde. Een seizoen later evenwel eindigde Madrid met Laudrup slechts zesde en Barça derde (en op het moment van Cruijffs ontslag laat in het seizoen stond de Catalaanse ploeg zelfs nog tweede). Na zijn vertrek bij Real in 1996 speelde Laudrup nog voor het Japanse Vissel Kobe en - op aandringen van Morten Olsen - voor Ajax. Bij de Amsterdamse club nam hij in 1998 afscheid als profvoetballer, na zowel de landstitel als de KNVB beker te hebben gewonnen.

Belastingaffaire[bewerken | brontekst bewerken]

Laudrups verblijf in Amsterdam zou uiteindelijk nog een vervelend staartje krijgen. Laudrup had zichzelf in 1997 vrijgekocht bij Vissel Kobe en had zijn transferrechten ondergebracht bij de Bosnische club NK Čelik Zenica. Als een club Laudrup wilde contracteren, moesten zij een transfersom betalen aan de club, die het geld doorsluisde naar Laudrup. Doordat het geld in plaats van loon als transfervergoeding in de boeken ging, betaalde de club geen belasting over het bedrag.^[3] In 2000 deed de FIOD een inval bij de Amsterdamse club en NAC Breda.^[4] De clubs hadden onrechtmatige betalingen gedaan aan de broers Shota en Artsjil Arveladze en Michael Laudrup.^[5]

In 2002 deed de Belastingdienst Ajax, voorafgaande aan een justitieel onderzoek, een naheffing van 5,1 miljoen euro over het betaalde geld, om verjaring te voorkomen.^[3] Later werd dit, via hoger beroepen, bijgesteld naar 3,1 miljoen euro. Ajax wilde het geld verhalen op Arveladze en Laudrup, die beiden weigerden de naheffing op zich te nemen. In 2013, toen Laudrup ondertussen trainer was bij Swansea City, werd hij door Ajax middels een advertentie in enkele dagbladen opgeroepen zich te melden bij de Rechtbank Amsterdam. De club plaatste de advertentie, omdat zij de woon- en verblijfplaats van de trainer niet zou kennen.^[6] Het kamp Laudrup reageerde ontsteld op de handelswijze van de Amsterdamse club; men vond dat Ajax zijn oud-speler als crimineel neerzette.^[7] De zaak sleepte uiteindelijk meer dan tien jaar voort.^[8] Pas in 2015 kwam er een einde aan de affaire, toen Laudrup in het gelijk werd gesteld en Ajax besloot de naheffing op zich te nemen.^[9]

Toen Michael Laudrup in 2017 door oud-collega Ronald Koeman werd gelinkt aan de Amsterdamse club, als opvolger van hoofdtrainer Peter Bosz, liet hij via zijn zaakwaarnemer weten dat hij vanwege de affaire niet zou terugkeren bij de club.^[10]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Michael Laudrup voor  Denemarken
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler van Brøndby IF
1	15 juni 1982	Noorwegen – Denemarken	2 – 1	Nordic Cup
2	11 augustus 1982	Denemarken – Finland	3 – 2	Nordic Cup
3	27 oktober 1982	Denemarken – Tsjecho-Slowakije	1 – 3	Oefeninterland
4	22 juni 1983	Denemarken – Finland	3 – 0	OS-kwalificatie
Als speler van Lazio Roma
5	7 september 1983	Denemarken – Frankrijk	3 – 1	Oefeninterland
6	21 september 1983	Engeland – Denemarken	0 – 1	EK-kwalificatie
7	12 oktober 1983	Denemarken – Luxemburg	6 – 0	EK-kwalificatie
8	26 oktober 1983	Hongarije – Denemarken	1 – 0	EK-kwalificatie
9	14 maart 1984	Nederland – Denemarken	6 – 0	Oefeninterland
10	11 april 1984	Spanje – Denemarken	2 – 1	Oefeninterland
11	16 mei 1984	TCH – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
12	6 juni 1984	Zweden – Denemarken	0 – 1	Oefeninterland
13	8 juni 1984	Denemarken – Bulgarije	1 – 1	Oefeninterland
14	12 juni 1984	Frankrijk – Denemarken	1 – 0	EK-eindronde
15	16 juni 1984	Denemarken – Joegoslavië	5 – 0	EK-eindronde
16	19 juni 1984	België – Denemarken	2 – 3	EK-eindronde
17	24 juni 1984	Denemarken – Spanje	1 – 1	EK-eindronde
18	12 september 1984	Denemarken – Oostenrijk	3 – 1	Oefeninterland
19	26 september 1984	Denemarken – Noorwegen	1 – 0	WK-kwalificatie
20	17 oktober 1984	Zwitserland – Denemarken	1 – 0	WK-kwalificatie
21	14 november 1984	Denemarken – Ierland	3 – 0	WK-kwalificatie
22	8 mei 1985	Denemarken – Duitse Democratische Republiek	4 – 1	Oefeninterland
23	5 juni 1985	Denemarken – Sovjet-Unie	4 – 2	WK-kwalificatie
Als speler van Juventus FC
24	25 september 1985	Sovjet-Unie – Denemarken	1 – 0	WK-kwalificatie
25	9 oktober 1985	Denemarken – Zwitserland	0 – 0	WK-kwalificatie
26	16 oktober 1985	Noorwegen – Denemarken	1 – 5	WK-kwalificatie
27	13 november 1985	Ierland – Denemarken	1 – 4	WK-kwalificatie
28	26 maart 1986	Noord-Ierland – Denemarken	1 – 1	Oefeninterland
29	13 mei 1986	Noorwegen – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
30	16 mei 1986	Denemarken – Polen	1 – 0	Oefeninterland
31	4 juni 1986	Denemarken – Schotland	1 – 0	WK-eindronde
32	8 juni 1986	Denemarken – Uruguay	6 – 1	WK-eindronde
33	13 juni 1986	Denemarken – West-Duitsland	2 – 0	WK-eindronde
34	18 juni 1986	Denemarken – Spanje	1 – 5	WK-eindronde
35	10 september 1986	Duitse Democratische Republiek – Denemarken	0 – 1	Oefeninterland
36	24 september 1986	Denemarken – West-Duitsland	0 – 2	Oefeninterland
37	12 november 1986	Tsjecho-Slowakije – Denemarken	0 – 0	EK-kwalificatie
38	26 augustus 1987	Zweden – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
39	9 september 1987	Wales – Denemarken	1 – 0	EK-kwalificatie
40	23 september 1987	West-Duitsland – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
41	14 oktober 1987	Denemarken – Wales	1 – 0	EK-kwalificatie
42	27 april 1988	Oostenrijk – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
43	10 mei 1988	Hongarije – Denemarken	2 – 2	Oefeninterland
44	5 juni 1988	Denemarken – België	3 – 1	Oefeninterland
45	11 juni 1988	Denemarken – Spanje	2 – 3	EK-eindronde
46	14 juni 1988	West-Duitsland – Denemarken	2 – 0	EK-eindronde
47	17 juni 1988	Denemarken – Italië	0 – 2	EK-eindronde
48	14 september 1988	Engeland – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
49	19 oktober 1988	Griekenland – Denemarken	1 – 1	WK-kwalificatie
50	2 november 1988	Denemarken – Bulgarije	1 – 1	WK-kwalificatie
51	12 april 1989	Denemarken – Canada	2 – 0	Oefeninterland
52	17 mei 1989	Denemarken – Griekenland	7 – 1	WK-kwalificatie
53	7 juni 1989	Denemarken – Engeland	1 – 1	Oefeninterland
54	14 juni 1989	Denemarken – Zweden	6 – 0	Oefeninterland
55	18 juni 1989	Denemarken – Brazilië	4 – 0	Oefeninterland
Als speler van FC Barcelona
56	6 september 1989	Nederland – Denemarken	2 – 2	Oefeninterland
57	11 oktober 1989	Denemarken – Roemenië	3 – 0	WK-kwalificatie
58	15 november 1989	Roemenië – Denemarken	3 – 1	WK-kwalificatie
59	11 april 1990	Denemarken – Turkije	1 – 0	Oefeninterland
60	15 mei 1990	Engeland – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
61	6 juni 1990	Noorwegen – Denemarken	1 – 2	Oefeninterland
62	10 oktober 1990	Denemarken – Faeröer	4 – 1	EK-kwalificatie
63	17 oktober 1990	Noord-Ierland – Denemarken	1 – 1	EK-kwalificatie
64	14 november 1990	Denemarken – Joegoslavië	0 – 2	EK-kwalificatie
65	25 augustus 1993	Denemarken – Litouwen	4 – 0	WK-kwalificatie
66	8 september 1993	Albanië – Denemarken	0 – 1	WK-kwalificatie
67	13 oktober 1993	Denemarken – Noord-Ierland	1 – 0	WK-kwalificatie
68	17 november 1993	Spanje – Denemarken	1 – 0	WK-kwalificatie
69	9 maart 1994	Engeland – Denemarken	1 – 0	Oefeninterland
70	20 april 1994	Denemarken – Hongarije	3 – 1	Oefeninterland
71	26 mei 1994	Denemarken – Zweden	1 – 0	Oefeninterland
72	1 juni 1994	Noorwegen – Denemarken	2 – 1	Oefeninterland
Als speler van Real Madrid CF
73	17 augustus 1994	Denemarken – Finland	2 – 1	Oefeninterland
74	7 september 1994	Macedonië – Denemarken	1 – 1	EK-kwalificatie
75	12 oktober 1994	Denemarken – België	3 – 1	EK-kwalificatie
76	16 november 1994	Spanje – Denemarken	3 – 0	EK-kwalificatie
77	10 januari 1995	Denemarken – Mexico	1 – 1	Oefeninterland
78	13 januari 1995	Argentinië – Denemarken	0 – 2	Oefeninterland
79	29 maart 1995	Cyprus – Denemarken	1 – 1	EK-kwalificatie
80	26 april 1995	Denemarken – Macedonië	1 – 0	EK-kwalificatie
81	7 juni 1995	Denemarken – Cyprus	4 – 0	EK-kwalificatie
82	16 augustus 1995	Armenië – Denemarken	0 – 2	EK-kwalificatie
83	6 september 1995	België – Denemarken	1 – 3	EK-kwalificatie
84	11 oktober 1995	Denemarken – Spanje	1 – 1	EK-kwalificatie
85	15 november 1995	Denemarken – Armenië	3 – 1	EK-kwalificatie
86	27 maart 1996	Duitsland – Denemarken	2 – 0	Oefeninterland
87	24 april 1996	Denemarken – Schotland	2 – 0	Oefeninterland
88	2 juni 1996	Denemarken – Ghana	1 – 0	Oefeninterland
89	9 juni 1996	Denemarken – Portugal	1 – 1	EK-eindronde
90	16 juni 1996	Kroatië – Denemarken	3 – 0	EK-eindronde
91	19 juni 1996	Denemarken – Turkije	3 – 0	EK-eindronde
Als speler van Vissel Kobe
92	1 september 1996	Slovenië – Denemarken	0 – 2	WK-kwalificatie
93	9 oktober 1996	Denemarken – Griekenland	2 – 1	WK-kwalificatie
Als speler van Ajax
94	20 augustus 1997	Bosnië en H. – Denemarken	3 – 0	WK-kwalificatie
95	10 september 1997	Denemarken – Kroatië	3 – 1	WK-kwalificatie
96	25 maart 1998	Schotland – Denemarken	0 – 1	Oefeninterland
97	22 april 1998	Denemarken – Noorwegen	0 – 2	Oefeninterland
98	28 mei 1998	Zweden – Denemarken	3 – 0	Oefeninterland
99	5 juni 1998	Denemarken – Kameroen	1 – 2	Oefeninterland
100	12 juni 1998	Saoedi-Arabië – Denemarken	0 – 1	WK-eindronde
101	18 juni 1998	Denemarken – Zuid-Afrika	1 – 1	WK-eindronde
102	24 juni 1998	Frankrijk – Denemarken	2 – 1	WK-eindronde
103	28 juni 1998	Nigeria – Denemarken	1 – 4	WK-eindronde
104	3 juli 1998	Brazilië – Denemarken	3 – 2	WK-eindronde

Loopbaan als trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Vervolgens werd Laudrup assistent-trainer bij het Deens nationale elftal en daarna trainer bij Brøndby IF. Met die club won hij in het seizoen 2004/05 de Deense landstitel. In mei 2006 maakte hij bekend zijn contract niet te verlengen. In juli 2007 volgde Laudrup Bernd Schuster op als trainer van Getafe. Na het seizoen 2007/08 besloot hij te stoppen als trainer van Getafe. Sinds september 2008 trainde hij het Russische Spartak Moskou, waar hij in april 2009 werd ontslagen na tegenvallende resultaten. Hij ging op zoek naar een nieuwe club en vond deze in het Spaanse RCD Mallorca. De 46-jarige Deen tekende daar voor twee seizoenen. Op 15 juni 2012 werd bekend dat Laudrup tekende bij Swansea City, waar hij op 4 februari 2014 werd ontslagen. Hetzelfde jaar nog werd hij aangesteld als trainer van het Qatarese Lekhwiya Sports Club, waar hij in 2015 vertrok. In 2016 werd Laudrup trainer van Al-Rayyan, waar hij in 2018 vertrok.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
	Aantal	Jaren
Juventus
Mondiaal
Wereldbeker voor clubteams	1x	1985
Nationaal
Serie A	1x	1985/86
FC Barcelona
Internationaal
Europacup I	1x	1991/92
Europese Supercup	1x	1992
Nationaal
Primera División	4x	1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94
Copa del Rey	1x	1990
Supercopa de España	2x	1991, 1992
Real Madrid
Primera División	1x	1994/95
Ajax
Eredivisie	1x	1997/98
KNVB beker	1x	1997/98

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
Denemarken
FIFA Confederations Cup	1x	1 1995

Als trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
	Aantal	Jaren
Brøndby IF
SAS Ligaen	1x	2004/05
Landspokalturnering	2x	2002/03, 2004/05
Super Cuppen	1x	2002
Swansea City
EFL Cup	1x	2012/13
Lekhwiya
Qatari League	1x	2014/15
Qatar Crown Prince Cup	1x	2014/15

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Michael Laudrup.

• Lijst van spelers van Ajax
• Lijst van spelers van Brøndby IF
• Lijst van spelers van FC Barcelona
• Lijst van spelers van Juventus FC
• Lijst van spelers van Real Madrid
• Lijst van spelers van het Deense voetbalelftal