Nagoya

Nagoya
名古屋市, Nagoya-shi
Stad in Japan Vlag van Japan
Nagoya (Japan)
Nagoya
Situering
Eiland Honshu
Regio Chubu, Tokai
Prefectuur Vlag van Aichi Aichi
Coördinaten 35° 10′ NB, 136° 55′ OL
Algemeen
Oppervlakte 326,43 km²
Inwoners 2.325.060
Datum 1 maart 2021
Bevolkingsdichtheid 7.122 inw./km2
Gemeentenummer 23100-2
Gemeentehuis
Burgemeester Takashi Kawamura
Adres 3-1-1, Sannomaru
Naka-ku, Nagoya-shi
Postcode 〒460-0001
Website city.nagoya.jp
Symbolen
Boom Kamferboom
Bloem Lelie
Vlag Foto
Detailkaart
Situering van Nagoya in de prefectuur Aichi
:seirei shi / :shi / :cho·mura
Foto's
Het stadhuis van Nagoya
Het stadhuis van Nagoya
De 'central towers' in Nagoya
De 'central towers' in Nagoya
Portaal  Portaalicoon   Japan

Nagoya (Japans: 名古屋市, Nagoya-shi) is de vierde stad van Japan met zo een 2,3 miljoen inwoners (maart 2021) op 326,43 km². De stad is de hoofdstad van de prefectuur Aichi. Nagoya is tevens het centrum van de op twee na grootste metropool van Japan, de metropool Chukyo. Deze metropool heeft bijna 9 miljoen inwoners. Nagoya was in 2006 de op zeven na grootste haven van de wereld.

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

De stad is gelegen in het midden van het eiland Honshu, en is daarmee een belangrijk knooppunt tussen Oost- en West-Japan. Nagoya omvat een oppervlak van 326 km² (ongeveer 24.5 km oost-west bij 25.1 km noord-zuid) op relatief vlak land nabij de zee en nabij de bergen. De gemiddelde jaartemperatuur is 16 °C.

Wijken[bewerken | brontekst bewerken]

Nagoya heeft zestien wijken (ku):

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1610 verhuisde Tokugawa Ieyasu de hoofdstad van de provincie Owari van Kiyosu naar de meer strategische, zeven kilometer verderop gelegen locatie van het hedendaagse Nagoya. De stad werd de meest welvarende stad onder bewind van de Tokugawa dynastie in de Edoperiode. De stad had echter veel te lijden van overstromingen van de rivier Kisogawa. De Nederlandse waterbouwkundige Johannis de Rijke ontwikkelde een plan voor kanalisatie van de rivier, dat tussen 1887 en 1912 werd uitgevoerd.

Op 1 oktober 1889 werd Nagoya een stad (shi) met een oppervlakte van 13,44 km² en circa 157.000 inwoners. Op 28 oktober 1891 werd de stad zwaar getroffen door de Mino-Owari-aardbeving.

De moderne stad is zorgvuldig stedenbouwkundig ontworpen na de verwoestende bombardementen van de Tweede Wereldoorlog; de brede straten geven de stad een gevoel van ruimte. Nagoya is uitgegroeid tot een industriële stad, waaronder de textielindustrie en de auto-industrie (Toyota) het meest opvallen. Nagoya is tegenwoordig het hart van de economie, commercie en politiek van de Aichi prefectuur.

Gedurende de gehele twintigste eeuw is de stad blijven groeien door annexatie van aangrenzende gemeentes en dorpen, waarbij de bevolking ook groeide door de aanzuigende werking van de stad. Op 1 september 1956 werd Nagoya een decretaal gedesigneerde stad. Ook daarna is de stad blijven groeien en in 1969 werd de grens van 2 miljoen inwoners gepasseerd.

Transport[bewerken | brontekst bewerken]

De stad heeft een eigen internationaal vliegveld ten noorden van de stad, op ongeveer 30 minuten rijden van het centrum met de pendelbussen. Het autoverkeer wordt over de expressways afgewikkeld, waarbij op sommige trajecten tol is vereist. De reistijden zijn meestal vrij lang door de congestie op de vele aansluitingen op het onderliggende stedelijke netwerk. Men moet rekening houden met een gemiddelde rijsnelheid van 25 km/h in de stedelijke agglomeratie.

Openbaar vervoer[bewerken | brontekst bewerken]

Nagoya is eenvoudig te bereiken vanuit Tokio en Osaka door gebruik van de Tokaido Shinkansenhogesnelheidslijn. Binnen het stedelijk gebied kan men zich goed verplaatsen door gebruik te maken van de metro (zie: Metro van Nagoya). Aanvullend stadsvervoer wordt uitgevoerd met bussen.

Station Nagoya[bewerken | brontekst bewerken]

Het openbaar vervoersknooppunt is het Station Nagoya, waar verschillende metrolijnen samenkomen en waar de volgende treinlijnen stoppen:

Van buiten is het station te herkennen door de central towers, twee wolkenkrabbers van 51 etages (respectievelijk 245 en 226 meter hoog). Onder het station bevinden zich honderden winkeltjes en eettentjes in een ondergronds winkelcentrum of chikagai, dat zich over vele kilometers uitstrekt.

Haven van Nagoya[bewerken | brontekst bewerken]

De haven van Nagoya is de grootste van het land gemeten in hoeveelheid lading.[1] In 2013 werd er 208 miljoen ton lading overgeslagen. De haven van Tokio behandelt minder lading in tonnen, maar dit vertegenwoordigt wel een grotere waarde. Via Nagoya worden vooral voertuigen en voertuigonderdelen geëxporteerd. Per jaar worden zo’n 1,5 miljoen voertuigen ingescheept, vooral van de autofabrieken van Toyota die in de regio staan. Belangrijke goederen die de haven binnenkomen zijn vloeibaar aardgas, steenkool en ijzererts.

Aangrenzende steden[bewerken | brontekst bewerken]

Panorama's[bewerken | brontekst bewerken]

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

De Osukannon-tempel uit de 17e eeuw
Boulevard nabij het station

Enkele interessante gebieden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Fushimi, het centrum voor zaken- en nachtleven
  • Sakae, een winkel-, eet, en entertainmentgebied, ook ondergronds
  • East end, een rustige uitgaanswijk met veel bomen
  • De haven van Nagoya is de drukste haven van Japan voor de import en export van goederen. Er zijn verschillende attracties in het havengebied te vinden.

Toeristische bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Musea[bewerken | brontekst bewerken]

Expo 2005 en Centrair[bewerken | brontekst bewerken]

Ten noordwesten van Nagoya werd Expo 2005, de wereldtentoonstelling van 2005 gehouden. Het terrein bestond uit twee gebieden, Nagakute en Seto. In het Nagakute gebied werden verleden en toekomst van de aarde getoond. Het Seto-gebied was het spirituele hart van de Expo 2005.

Het meest kenmerkende van de Expo was een verhoogde weg (Global loop) waarover bezoekers zich verplaatsten naar de diverse landententoonstellingen. Door de verhoogde ligging konden bezoekers genieten van de natuur zonder deze aan te tasten.

Om de vele bezoekers te kunnen ontvangen werd een nieuw eilandvliegveld gebouwd in een buitenwijk van Nagoya. Dit vliegveld, met de naam Chubu Centrair International Airport werd op 17 februari 2005 in gebruik genomen.

Stedenbanden[bewerken | brontekst bewerken]

Nagoya heeft een stedenband met:[2]

  • Vlag van Verenigde Staten Los Angeles (Verenigde Staten), sinds 1 april 1959
  • Vlag van Mexico Mexico-Stad (Mexico), sinds 16 februari 1978
  • Vlag van China Nanking (China), sinds 21 december 1978
  • Vlag van Australië Sydney (Australië), sinds 16 september 1980
  • Vlag van Italië Turijn (Italië), sinds 27 mei 2005
  • Vlag van België Antwerpen (België), sinds 28 augustus 2013
  • Vlag van Frankrijk Reims (Frankjirk), sinds 20 oktober 2017

Bekende inwoners van Nagoya[bewerken | brontekst bewerken]

Geboren[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Nagoya van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.