Nederlands politicus van het jaar

De politicus van het jaar is een Nederlandse verkiezing waarbij aan het einde van een kalenderjaar de beste politicus van het afgelopen jaar wordt gekozen. Oorspronkelijk was het een verkiezing die onder de parlementaire pers werd georganiseerd. Er vinden echter ook alternatieve verkiezingen plaats, waarbij onder de bevolking wordt gepeild en waar Kamerleden om hun mening wordt gevraagd.

Parlementaire pers[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezing waarin de parlementaire pers oordeelt over de nationale politici werd voor het eerst gehouden in 1973, op initiatief van De Tijd. Nadat De Tijd in 1986 stopte met de organisatie, werd de verkiezing in 1990 eenmalig gehouden onder auspiciën van HP/De Tijd. Vervolgens werd de verkiezing enkele malen georganiseerd door RTL. In 2003 werd het evenement nieuw leven ingeblazen door de NOS in samenwerking met Radio 1. In 2007 werd via het internet ook om de mening van de burger gevraagd. In deze hybride verkiezing verkoos de parlementaire pers D66-leider Alexander Pechtold als politicus van het jaar en werd SGP-leider Bas van der Vlies na een voorkeurscampagne van de SGP-jongeren winnaar van de publieksverkiezing. Zowel pers als publiek zette PVV-leider Geert Wilders op een tweede plaats, waarmee hij drager werd van de titel 'Politicus van het Jaar 2007'.

Vanaf 2008 was het weer enkel de parlementaire pers die de politicus van het jaar verkoos. Het politieke moment van het jaar werd wel via een internetverkiezing bepaald.

Overzicht sinds 1973[bewerken | brontekst bewerken]

Politicus van het jaar bepaald door de parlementaire pers.

Politicus van het jaar (1973-1986)[bewerken | brontekst bewerken]

(organisator: De Tijd)

Jaar Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3
1973 Joop den Uyl (PvdA) Jaap Burger (PvdA) Jaap Boersma (ARP)
Ruud Lubbers (KVP)
1974 Joop den Uyl (PvdA) Wim Aantjes (ARP) Dries van Agt (KVP)
1975 Joop den Uyl (PvdA) Wim Aantjes (ARP) Dries van Agt (KVP)
1976 Joop den Uyl (PvdA) Dries van Agt (KVP) Wim Aantjes (ARP)
1977 Joop den Uyl (PvdA) Dries van Agt (CDA) Hans Wiegel (VVD)
1978 Wim Aantjes (CDA) Joop den Uyl (PvdA) Jan Terlouw (D66)
1979 Ruud Lubbers (CDA) Dries van Agt (CDA) Jan Terlouw (D66)
Joop den Uyl (PvdA)
1980 Joop den Uyl (PvdA) Dries van Agt (CDA) Job de Ruiter (CDA)
Frans Andriessen (CDA)
1981 Dries van Agt (CDA) Joop den Uyl (PvdA) Marcus Bakker (CPN)
1982 Joop den Uyl (PvdA) Ruud Lubbers (CDA) Ed Nijpels (VVD)
1983 Ruud Lubbers (CDA) Joop den Uyl (PvdA) Gert Schutte (GPV)
1984 Kees van Dijk (CDA) Ruud Lubbers (CDA) Theo Joekes (VVD)
1985 Ruud Lubbers (CDA) Joop den Uyl (PvdA) Hans van Mierlo (D'66)
1986 Wim Kok (PvdA) Ruud Lubbers (CDA) Hans van Mierlo (D'66)

Politicus van het jaar (1990-1991)[bewerken | brontekst bewerken]

(organisator: HP/De Tijd)

1990 Thijs Wöltgens (PvdA) Ruud Lubbers (CDA) Wim Kok (PvdA)
1991 Thijs Wöltgens (PvdA) Ruud Lubbers (CDA) Wim Kok (PvdA)

Politicus van het jaar (1995 en 1997)[bewerken | brontekst bewerken]

(organisator: RTL)

1995 Paul Rosenmöller (GroenLinks) Wim Kok (PvdA) Frits Bolkestein (VVD)
1997 Wim Kok (PvdA) Ad Melkert (PvdA) Jan Marijnissen (SP)

Politicus van het jaar (sinds 2003)[bewerken | brontekst bewerken]

(organisator: Het Radio 1 Journaal)

Jaar Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3
2003 Jozias van Aartsen (VVD) André Rouvoet (ChristenUnie) Kees Vendrik (GroenLinks)
2004 André Rouvoet (ChristenUnie) Wouter Bos (PvdA) Ayaan Hirsi Ali (VVD)
2005 Piet Hein Donner (CDA) Hans Hoogervorst (VVD) Gerrit Zalm (VVD)
2006 Jan Marijnissen (SP) Jan Peter Balkenende (CDA) André Rouvoet (ChristenUnie)
2007 Geert Wilders (PVV) Alexander Pechtold (D66) Bas van der Vlies (SGP)
2008 Wouter Bos (PvdA) Alexander Pechtold (D66) Geert Wilders (PVV)
2009 Alexander Pechtold (D66) Eberhard van der Laan (PvdA) Paul Tang (PvdA)
2010 Mark Rutte (VVD) Maxime Verhagen (CDA) Geert Wilders (PVV)
2011 Mark Rutte (VVD) Emile Roemer (SP) Henk Kamp (VVD)
2012 Diederik Samsom (PvdA) Jan Kees de Jager (CDA) Mark Rutte (VVD)
2013 Jeroen Dijsselbloem (PvdA) Alexander Pechtold (D66) Arie Slob (ChristenUnie)
2014 Frans Timmermans (PvdA) Mark Rutte (VVD) Martin van Rijn (PvdA)
2015 Klaas Dijkhoff (VVD) Jesse Klaver (GroenLinks) Sybrand van Haersma Buma (CDA)
2016 Geert Wilders (PVV)
2017 Geert Wilders (PVV)
2018 Klaas Dijkhoff (VVD) Geert Wilders (PVV) Jesse Klaver (GroenLinks)

Kritiek[bewerken | brontekst bewerken]

In 1998 schreef parlementair journalist Michiel Zonneveld (Het Parool) over de verkiezing dat het beoordelen van een politicus "een fluitje van een cent" schijnt te zijn: "Blijkbaar is precies duidelijk waarom de een goed politicus is en de ander een slecht. Er moeten ongeschreven maar ijzeren normen bestaan (de geheime protocollen van Nieuwspoort ?) waaraan de politicus moet voldoen."

Vaak blijkt er volgens hem uiteindelijk maar een enkel criterium te zijn waarop een politicus wordt beoordeeld: of hij of zij "succes heeft": "zo is een kromme redenering gemakkelijk recht te breien. De politicus is dan goed omdat hij succesvol is - en succesvol omdat hij goed is."

Ook de manier waarop partijen hun eigen kandidaten beoordelen, is wonderlijk. Een partijcommissie was keihard in haar oordeel over de zittende Kamerleden: "te weinig collegiaal, slechte sfeer, vooral bezig met de eigen profilering", maar vervolgens worden de meeste van de zittende Kamerleden wél weer verkiesbaar gesteld...

Maar het echte grote gevaar schuilt volgens hem juist niet in de willekeur van het oordeel. Achter de oordelen zit namelijk ook een aantal collectieve normen waaraan de politici zouden moeten voldoen. De vraag is of de politici wel met de juiste normen worden gemeten.

Een van die normen zou zijn dat een politicus "nooit mag twijfelen en niet te koop mag lopen met het eigen falen", natuurlijk niet laten merken overvallen te worden door bepaalde problemen en het antwoord op sommige vragen ook niet te weten. "Politici mogen nooit te veel van hun ambitie laten blijken, moeten gelikte antwoorden geven, nimmer te persoonlijk worden, geen partijgenoten afvallen, zich nooit te duidelijk uitlaten onder welke voorwaarden wel of niet moet worden geregeerd."

De meeste politici in Den Haag zouden hun lessen goed geleerd hebben: "Er overheerst een echelon dat elk risico mijdt en voor elk antwoord aan een journalist met schrikogen naar de voorlichter kijkt. Kleurloze ambtenaren die steeds meer op elkaar gaan lijken. Zo hebben we de politici gekregen die we verdienen."[1].

Talent van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3
2003 Mark Rutte (VVD) Laetitia Griffith (VVD)
2004 Laetitia Griffith (VVD) Martijn van Dam (PvdA) Mark Rutte (VVD)
2005 Martijn van Dam (PvdA) Alexander Pechtold (D66) Joost Eerdmans (LPF)
2006 Marianne Thieme (PvdD) Hans Spekman (PvdA) Mariko Peters (GroenLinks)
2007 Halbe Zijlstra (VVD) Ronald Plasterk (PvdA) Ronald van Raak (SP)
2008 Tofik Dibi (GroenLinks) Hero Brinkman (PVV) Eberhard van der Laan (PvdA)
2009 Jolande Sap (GroenLinks)
2010 Wouter Koolmees (D66)
2011 Carola Schouten (ChristenUnie)
2012 Jeanine Hennis-Plasschaert (VVD)
2013 Bram van Ojik (GroenLinks) Martin van Rijn (PvdA) Sander Dekker (VVD)

Slechtste politicus van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3
1991 Hanja Maij-Weggen (CDA) Frits Bolkestein (VVD) Rudolf de Korte (VVD)
Hedy d'Ancona (PvdA)
1995 Enneüs Heerma (CDA) Gerrit-Jan Wolffensperger (D66) Hans Janmaat (CD)
Jan Hendriks
2003 João Varela (LPF) Jan Peter Balkenende (CDA) Wouter Bos (PvdA)
2004 Jozias van Aartsen (VVD) Ali Lazrak (Groep Lazrak)

Kamerleden[bewerken | brontekst bewerken]

Van 2003 tot 2009 werd er jaarlijks door Kamerleden gestemd over het beste en slechtste Kamerlid.

Politicus van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3
2003 Jozias van Aartsen (VVD) Jan Peter Balkenende (CDA) Wouter Bos (PvdA)
2004 Wouter Bos (PvdA) Jan Peter Balkenende (CDA) Maxime Verhagen (CDA)
2005 Wouter Bos (PvdA) Maxime Verhagen (CDA) Jan Peter Balkenende (CDA)
2006 Jan Marijnissen (SP) Jan Peter Balkenende (CDA) Wouter Bos (PvdA)
2007 Jan Peter Balkenende (CDA) Mark Rutte (VVD) Pieter van Geel (CDA)
2008 Wouter Bos (PvdA) Alexander Pechtold (D66) Geert Wilders (PVV)

Slechtste politicus van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3
2003 Wouter Bos (PvdA) Maxime Verhagen (CDA) Ayaan Hirsi Ali (VVD)
2004 Wouter Bos (PvdA) Jozias van Aartsen (VVD) Ali Lazrak (Groep Lazrak)
2005 Jozias van Aartsen (VVD) Wouter Bos (PvdA) Hilbrand Nawijn (Groep Nawijn)
2006 Rita Verdonk (VVD) Wouter Bos (PvdA) Ali Lazrak (Groep Lazrak)
2007 Geert Wilders (PVV) Rita Verdonk (Lid Verdonk) Marianne Thieme (PvdD)
2008 Rita Verdonk (Lid Verdonk) Ella Vogelaar (PvdA) Agnes Kant (SP)
2009 Rita Verdonk (TON) Geert Wilders (PVV) Agnes Kant (SP)

Opiniepeiling[bewerken | brontekst bewerken]

Maurice de Hond[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3
2012 Diederik Samsom (PvdA) 23% "Niemand" 19% Jan Kees de Jager (CDA) 11%
Geert Wilders (PVV) 11%
2014 Frans Timmermans (PvdA) ruim 35%

EénVandaag[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 2004 voert het EénVandaag (voorheen TweeVandaag) Opiniepanel jaarlijks een peiling uit onder een groep van ruim 35.000 respondenten.

Politicus van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar EenVandaag Opiniepanel EenVandaag Jongerenpanel
2004 Wouter Bos (PvdA)
2005 Rita Verdonk (VVD)
2006 Jan Marijnissen (SP)
2007 Rita Verdonk (Lid Verdonk)
2008 Wouter Bos (PvdA)
2009 Alexander Pechtold (D66)
2010 Geert Wilders (PVV)
2011 Emile Roemer (SP)
2012 Diederik Samsom (PvdA) Diederik Samsom (PvdA)
2013 Geert Wilders (PVV) Alexander Pechtold (D66)
2014 Frans Timmermans (PvdA) Frans Timmermans (PvdA)
2015 Geert Wilders (PVV) Jesse Klaver (GroenLinks)
2016 Geert Wilders (PVV) Jesse Klaver (GroenLinks)
2017 Thierry Baudet (FVD) Jesse Klaver (GroenLinks)
2018 Klaas Dijkhoff (VVD)
Politieke prestatie van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Winnaar(s) Prestatie
2019 Renske Leijten (SP) en Pieter Omtzigt (CDA) "Het aan de kaak stellen van de toeslagenaffaire"[2]
2020 Het kabinet-Rutte III "De leidende rol van het kabinet in de coronacrisis"[3]
Politiek moment van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Moment
2021 Foto 'positie Omtzigt, functie elders'[4]
2022 Weglopen kabinet na opmerkingen Thierry Baudet tijdens debat Algemene Politieke Beschouwingen[5]
2023 Winst van de PVV bij de Tweede Kamerverkiezingen[6]
Slechtste politicus van het jaar[bewerken | brontekst bewerken]