Olympische Winterspelen 2002

XIXe Olympische Winterspelen
Olympische Winterspelen 2002
Locatie Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City, Verenigde Staten
Deelnemende landen 78
Deelnemende atleten 2399 (1513 mannen, 886 vrouwen)
Evenementen 78 in 7 sporten
Openingsceremonie 8 februari 2002
Sluitingsceremonie 24 februari 2002
Officiële opening door President George W. Bush
Atleteneed Jim Shea jr. (skeleton)
Juryeed Allen Church (alpineskiën)
Olympische vlam Het Amerikaanse ijshockeyteam van 1980
Vorige Spelen 1998: Nagano (Japan)
Volgende Spelen 2006: Turijn (Italië)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

De XIXe Olympische Winterspelen werden in 2002 gehouden in Salt Lake City (Verenigde Staten). Ook de steden Quebec (Canada), Sion (Zwitserland) en Östersund (Zweden) hadden zich kandidaat gesteld om deze spelen te organiseren.

Salt Lake City had zich al eerder kandidaat gesteld om onder andere de spelen van 1998 te organiseren, toen de Winterspelen van 1998 uiteindelijk met een klein verschil (46-42) werden toegewezen aan Nagano (Japan) werd besloten om de volgende keer alles uit de kast te halen. In de aanloop naar verkiezing van de organisator voor de spelen van 2002 door het IOC in 1995 werden de IOC-leden door Salt Lake City getrakteerd op onder andere geheel verzorgde ski-trips, beurzen en banen voor familieleden van de IOC-leden en plastische chirurgie. De opzet werkte en de spelen werden inderdaad aan Salt Lake City toegewezen. Op 10 december 1998 kwam het schandaal aan het licht toen IOC-lid Marc Holder bekendmaakte dat een aantal IOC-leden waren omgekocht. Dit schandaal leidde uiteindelijk tot het aftreden van een aantal IOC-leden en een aanscherping van de regels omtrent het aanwijzen van de organisator van de daaropvolgende spelen.

Hoogtepunten[bewerken | brontekst bewerken]

  • Skeleton maakte voor het eerst sinds de Spelen van 1948 weer deel uit van het programma.
  • Voor het eerste stond er ook voor de vrouwen een bobslee-onderdeel op het programma.
  • De Utah Olympic Oval is gelegen op een hoogte van 1425 meter en daarmee de hoogst gelegen overdekte schaatsbaan.
  • De Australische shorttrackschaatser Steven Bradbury was vooraf niet getipt als kanshebber. In de halve finale op de 1000 m lag hij ver achter zijn concurrenten, twee deelnemers kwamen echter ten val en een derde werd gediskwalificeerd en zo wist Bradbury toch de finale te bereiken. Wederom leek hij geen rol van betekenis te kunnen spelen. Zijn tegenstanders gingen met zijn vieren de laatste bocht in en Bradbury lag bijna een halve baan achter. Een massale valpartij schonk hem echter alsnog de overwinning en daarmee de eerste gouden medaille voor Australië tijdens de Winterspelen.
  • Ook China won voor het eerst gouden medailles op de Winterspelen, alle twee bij het shorttrack.
  • Ole Einar Bjørndalen (Noorwegen) wist alle vier de onderdelen bij de biatlon te winnen.
  • De Rus Aleksej Jagoedin wint goud bij het kunstrijden; alle juryleden vonden hem op alle onderdelen de beste. Hij kreeg van vier van hen de perfecte 6,0 voor artistieke waarde. In de geschiedenis van de Olympische Spelen was het voordien nooit gebeurd dat een man meer dan één 6,0 kreeg.

Belgische prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

Zes Belgen namen deel aan de Spelen; 4 shorttrackers, kunstrijder Kevin Van der Perren en schaatser Bart Veldkamp. Ze wisten geen medailles te winnen.

Nederlandse prestaties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Nederland op de Olympische Winterspelen 2002 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
  • Tijdens de openingsceremonie werd het Nederlandse team (veertien mannen en dertien vrouwen) voorafgegaan door Nicolien Sauerbreij (snowboarden) die de vlag droeg.
  • Gerard van Velde weet de 1000 meter te winnen door het schaatsen van een nieuw wereldrecord (1:07.18). Hij was bij de twee voorgaande Spelen net buiten de prijzen gevallen (tweemaal vierde).
  • Jochem Uytdehaage schaatst drie wereldrecords. Op de 1500 meter is een paar ritten later Derek Parra nog sneller en wint Uytdehaage zilver. Op de vijf en tien kilometer blijken zijn tijden wel goed genoeg voor de titel. Vooral zijn tijd op de tien kilometer van 12:58.92 waarmee hij als eerste schaatser onder de dertien minuten duikt maakt indruk.
  • Marathonschaatsster Gretha Smit legt beslag op de zilveren medaille op de 5000 meter achter Claudia Pechstein.

Nederlandse medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Medaille Winnaar Onderdeel
Goud Goud (3) Gerard van Velde schaatsen, 1000 m.
Jochem Uytdehaage schaatsen, 5000 m.
Jochem Uytdehaage schaatsen, 10.000 m.
Zilver Zilver (5) Jan Bos schaatsen, 1000 m.
Jochem Uytdehaage schaatsen, 1500 m.
Renate Groenewold schaatsen, 3000 m.
Gretha Smit schaatsen, 5000 m.
Gianni Romme schaatsen, 10.000 m.

Disciplines[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de Olympische Winterspelen van 2002 werd er gesport in zeven takken van sport. In vijftien disciplines stonden 78 onderdelen op het programma.

Olympische sport Discipline Onderdelen
Biatlon 10 km (m)
7,5 km (v)
12,5 km (m)
10 km (v)
20 km (m)
15 km (v)
4x 7,5 km (m)
4x 7,5 km (v)
Bobsleesport Bobsleeën 2-mansbob (m) 4-mansbob (m) 2-mansbob (v)
Skeleton 1-persoons (m) 1-persoons (v)
Curling mannen vrouwen
Rodelen 1-persoons (m) 1-persoons (v) dubbel (open)
Schaatssport Kunstrijden mannen vrouwen paren ijsdansen
Schaatsen 500 m (m)
500 m (v)
1000 m (m)
1000 m (v)
1500 m (m)
1500 m (v)
5000 m (m)
3000 m (v)
10.000 m (m)
5000 m (v)
Shorttrack 500 m (m)
500 m (v)
1000 m (m)
1000 m (v)
1500 m (m)
1500 m (v)
5000 m aflossing (m)
3000 m aflossing (v)
Skisport Alpineskiën afdaling (m)
afdaling (v)
slalom (m)
slalom (v)
reuzenslalom (m)
reuzenslalom (v)
super-g (m)
super-g (v)
combinatie (m)
combinatie (v)
Freestyleskiën aerials (m)
aerials (v)
moguls (m)
moguls (v)
Langlaufen 1,5 km sprint (m)
1,5 km sprint (v)
15 km (m)
10 km (v)
20 km av (m)
10 km av (v)
30 km (m)
15 km (v)
50 km (m)
30 km (v)
4x10 km (m)
4x5 km (v)
Noordse combinatie sprint (m) individueel (m) team (m)
Schansspringen normale schans (m) grote schans (m) team grote schans (m)
Snowboarden halfpipe (m)
halfpipe (v)
parallelreuzenslalom (m)
parallelreuzenslalom (v)
IJshockey mannen vrouwen

Mutaties[bewerken | brontekst bewerken]

Sport Nieuw Verdwenen (t.o.v. 1998) Wijzigingen/Opmerkingen
Biatlon 12,5 km (m)
10 km (v)
Nu 8 onderdelen
Bobsleeën 2-mansbob (v) Nu 3 onderdelen
Langlaufen 1,5 km (m)
1,5 km (v)
Nu 12 onderdelen
Noordse combinatie sprint (m) Nu 3 onderdelen
Shorttrack 1500 m (m)
1500 m (v)
Nu 8 onderdelen
Skeleton mannen
vrouwen
Nieuw, terugkeer
Snowboarden Reuzenslalom wordt Parallel Reuzenslalom (m en v)
8 0 2

Schandalen[bewerken | brontekst bewerken]

Dopinggevallen[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het eerst in de geschiedenis is het product darbepoëtin, bekend als NESP of Aranesp, gevonden bij een dopingcontrole. De langlaufers Johann Mühlegg (Spanje), Larisa Lazoetina (Rusland) en Olga Danilova (Rusland) werden betrapt met een te hoog hemoglobinegehalte. Hun gouden medailles voor de betreffende wedstrijden werden hen afgenomen en aan de nummers twee gegeven.

Corruptie[bewerken | brontekst bewerken]

Het kunstrijden kende een curieus conflict tussen de Canadese en Russische deelnemende paren. De jury had het Russische paar tot winnaars uitgeroepen, maar na protesten van de Canadezen en aanhoudende druk van de publieke opinie werd de jurering doorgelicht. Het Franse jurylid bekende niet objectief te hebben gehandeld, waarna ook het Canadese paar door het IOC een gouden medaille werd toegekend.

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

Er werden 234 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

In de volgende tabel staat de top-10. Het gastland heeft een blauwe achtergrond en het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.

Zie de medaillespiegel van de Olympische Winterspelen 2002 voor de volledige weergave.

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Noorwegen Noorwegen NOR 13 5 7 25
2 Vlag van Duitsland Duitsland GER 12 16 8 36
3 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 10 13 11 34
4 Vlag van Canada Canada CAN 7 3 7 17
5 Vlag van Rusland Rusland RUS 5 4 4 13
6 Vlag van Frankrijk Frankrijk FRA 4 5 2 11
7 Vlag van Italië Italië ITA 4 4 5 13
8 Vlag van Finland Finland FIN 4 2 1 7
9 Vlag van Nederland Nederland NED 3 5 0 8
10 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk AUT 3 4 10 17

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemende landen. Blauw: debuterend land op de Winterspelen. Groen: al eerder deelgenomen aan de Winterspelen.

Een recordaantal van 78 landen nam deel aan de Spelen. Dit waren er zes meer dan bij de vorige editie. Hun debuut maakten Hongkong, Kameroen, Nepal, Thailand en Tadzjikistan. Hun rentree maakten Costa Rica, Fiji, Libanon, Mexico en San Marino. Ten opzichte van de vorige editie ontbraken Luxemburg, Noord-Korea, Portugal en Uruguay. Uiteindelijk kwam van 77 landen deelnemers in actie omdat de deelnemers uit Puerto Rico niet mochten meedoen.

Vlag van Amerikaanse Maagdeneilanden Amerikaanse Maagdeneilanden
Vlag van Andorra Andorra
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Australië Australië
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van België België
Vlag van Bermuda Bermuda
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Canada Canada
Vlag van Chili Chili
Vlag van China China
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
Vlag van Costa Rica Costa Rica
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Estland Estland

Vlag van Fiji Fiji
Vlag van Finland Finland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Hongkong Hongkong
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van India India
Vlag van Iran Iran
Vlag van Israël Israël
Vlag van Italië Italië
Vlag van Jamaica Jamaica
Vlag van Japan Japan
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
Vlag van Kameroen Kameroen
Vlag van Kazachstan Kazachstan
Vlag van Kenia Kenia

Vlag van Kirgizië Kirgizië
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Letland Letland
Vlag van Libanon Libanon
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Noord-Macedonië Macedonië
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Monaco Monaco
Vlag van Mongolië Mongolië
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nepal Nepal
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Polen Polen

Vlag van Puerto Rico Puerto Rico
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan
Vlag van Thailand Thailand
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Venezuela Venezuela
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie 2002 Winter Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.