Onafhankelijkheidsplein (Paramaribo)

Onafhankelijkheidsplein
Onafhankelijkheidsplein met feesttent, 4 juli 2018
Geografische informatie
Locatie	Paramaribo
Stadsdeel	Binnenstad
Algemene informatie
Genoemd naar	Surinaamse onafhankelijkheid
Naam sinds	1975
Bestrating	onverhard
Portaal    Suriname

Het Onafhankelijkheidsplein, voor de onafhankelijkheid Gouverneursplein, Oranjeplein en Eenheidsplein, is een groot plein in de historische binnenstad van Paramaribo, de hoofdstad van Suriname.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Het plein ligt in de historische binnenstad vlak bij de Surinamerivier. Het plein zelf is van gras. Om het plein staan enkele belangrijke gebouwen. Voor 1975 werd het plein ook het Gouvernementsplein, het Oranjeplein of het Paradeplein genoemd.

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Op het Onafhankelijkheidsplein vinden allerlei bijeenkomsten plaats, variërend van festiviteiten tot betogingen.

Tot de jaren 2010 werd de Vogeltjesmarkt gehouden, wat een wedstrijd met zangvogels was. Deze werd verplaatst naar andere delen van de stad.

Bouwwerken[bewerken | brontekst bewerken]

In tegenstelling tot de vele huizen in Paramaribo die van hout gemaakt zijn, zijn de gebouwen aan het Onafhankelijkheidsplein van steen gebouwd. Deze rode stenen zijn typerend voor de periode toen Suriname een kolonie van Nederland was, want schepen namen deze stenen als ballast mee uit Europa. Ook hebben de houten huizen vaak roodstenen funderingen.

Aan het plein ligt het Presidentieel Paleis. Dit was tot 1975 het Gouvernementshuis. De tuin ervan vormde vroeger een geheel met de Palmentuin die erachter ligt. Het paleis dateert uit de 18e eeuw en werd in 2011 gerenoveerd. Ook veel andere gebouwen aan het plein zijn monumenten.

Verder staat de Congreshal sinds 1999 op de plek waar voorheen het Palace Hotel stond, dat bestond uit enkele samengevoegde panden. In de Buiten-Sociëteit Het Park aan de overkant van de weg, gebouwd in 1952, is sinds 1996/97 de De Nationale Assemblée gevestigd.

Monumenten[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van monumenten in Paramaribo voor meer over dit onderwerp

De volgende panden aan het Onafhankelijkheidsplein staan op de monumentenlijst:

Objectnummer?	Omschrijving	Adres	Coördinaten	Bouwjaar	Afbeelding
APO 011	gouverneurswoning / presidentieel paleis Het voormalige Gouverneurshuis waar vroeger de gouverneur van Suriname woonde, dateert uit de 18de eeuw en is diverse keren uitgebouwd. Sinds de onafhankelijkheid in 1975 is het als Presidentieel paleis van de Republiek Suriname in gebruik. Erachter ligt de Palmentuin, die vroeger een geheel vormde met de tuin van het gouverneurshuis.	Onafhankelijkheidsplein 1[1] Onafhankelijkheidsplein 1[1]	5° 49' 37" NB, 55° 9' 5" WL	1685-1911[2] 1685-1911[2]	Meer afbeeldingen Upload foto
APO 012	woonhuis: Huis Du Plessis De bouwer van dit pand uit de 18e eeuw is onbekend. Na enkele eigenaren werd het eerst gehuurd en later aangekocht door plantagehoudster Susanna du Plessis. Het is lange tijd in gebruik geweest van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. In de jaren 1967/68 werd het geheel gerenoveerd. Begin 21e eeuw is hier het Instituut van de First Lady gevestigd.	Onafhankelijkheidsplein 2[3] Onafhankelijkheidsplein 2[3]	5° 49' 37" NB, 55° 9' 8" WL	circa 1740[4] circa 1740[4]	Meer afbeeldingen Upload foto
APO 013	overheidskantoor Dit roodstenen gebouw is volgens sommigen geïnspireerd op de Stadhuis van Groningen, met een witte houten achthoekige klokkentoren uit 1836. De klok geeft de nationale tijd van Suriname aan. Het ontwerp was van stadsarchitect Johan August Voigt. De eerste steen werd op 25 juni 1836 gelegd en in 1841 werd het als stadhuis in gebruik genomen. Niet lang daarna werd het een ministerie. Voor het gebouw staan enkele Dorische zuilen, afgedekt door een driehoekig fronton, waarin in 1913 een bronzen medaillon met de afbeelding van koning Willem III werd aangebracht. Tot circa 2020 deed het dienst als het ministerie van Financiën.	Onafhankelijkheidsplein 3[1][3] Onafhankelijkheidsplein 3[1][3]	5° 49' 36" NB, 55° 9' 8" WL	1836-1841[5] 1836-1841[5]	Meer afbeeldingen Upload foto
APO 014	Hof van Justitie Dit gebouw is eigendom van het ministerie van Justitie en Politie. Het werd oorspronkelijk in 1755 gebouwd en werd in 1772 door de overheid van Anna Du Four gekocht en in 1793 geheel herbouwd. Het werd in 2011 gerestaureerd. Ernaast, gescheiden door een straat, staat nog een houten gebouw van het ministerie.	Onafhankelijkheidsplein 4 Onafhankelijkheidsplein 4	5° 49' 35" NB, 55° 9' 9" WL	1793[6] 1793[6]	Meer afbeeldingen Upload foto
BPO 001	woonhuis	Onafhankelijkheidsplein 7[3] Onafhankelijkheidsplein 7[3]	5° 49' 34" NB, 55° 9' 8" WL		Meer afbeeldingen Upload foto
BPO 002	woonhuis	Onafhankelijkheidsplein 8 Onafhankelijkheidsplein 8	5° 49' 33" NB, 55° 9' 7" WL		Meer afbeeldingen Upload foto
BPO 003	woonhuis De Dixiebar, een vroeg-19e-eeuws houten gebouw, dat tussen 1920 en 1967 fungeerde als café.	Onafhankelijkheidsplein 9 Onafhankelijkheidsplein 9	5° 49' 33" NB, 55° 9' 7" WL		Meer afbeeldingen Upload foto

Gedenktekens[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook de lijst van gedenktekens in Paramaribo voor meer over dit onderwerp

Op en om het plein[bewerken | brontekst bewerken]

Op het plein staan twee grote standbeelden: het standbeeld van Johan Adolf Pengel voor het voormalige Ministerie van Financiën en het standbeeld van Jagernath Lachmon voor de Congreshal.

Tot de Onafhankelijkheidsverklaring stond op het plein een standbeeld van Koningin Wilhelmina. Dit werd op 24 november weggehaald uit angst voor opstanden, zoals die in Indonesië waren geweest. Op de plek waar het beeld stond werd toen een vlaggenmast geplaatst voor de nieuwe Surinaamse vlag, die sindsdien gebruikt wordt. Het beeld werd verplaatst naar Fort Zeelandia, waar de majesteit nu uitkijkt over de Surinamerivier in de richting van de Jules Wijdenboschbrug.

Het plein zelf kent de volgende gedenktekens:^[7]

standbeeld van Johan Adolf Pengel

standbeeld van Jagernath Lachmon

40 jaar staatkundige onafhankelijkheid

Ter hoogte van de Waterkant[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het Onafhankelijkheidsplein staan langs de Waterkant de volgende gedenktekens:^[8]

Monument voor de Gevallenen

Koreaanse Oorlogsmonument

Hart van de Liefde

Vlaggenplein[bewerken | brontekst bewerken]

Op 25 februari 2012 werd het nieuwe Vlaggenplein op het Onafhankelijkheidsplein aan de overkant van De Nationale Assemblée ingewijd. In totaal staan er 38 masten met permanent de vlaggen van Suriname, van de landen die in Suriname een ambassade hebben, van de Caricom-lidstaten en van de organisaties waar Suriname lid van is, zoals de Verenigde Naties.^[10]

Het in 2012 verwijderde vlaggenplein

Het nieuwe vlaggenplein

Stadsbrand van 1821[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Stadsbrand van Paramaribo (1821) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Op zondagmiddag 21 januari 1821 brak rond half twee brand uit in een huis op de hoek van het Gouvernementsplein en de Waterkant. De brand bleef vervolgens overslaan op andere huizen tot de brand de volgende dag om twaalf uur onder controle was. In tien straten brandden alle huizen af. Ook andere straten werden zwaar getroffen, waaronder huizen aan het Gouvernementsplein, zoals het toen heette.^[11]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

• Toerisme in Suriname
• Lijst van straten in Paramaribo

Zie de categorie Onafhankelijkheidsplein (Paramaribo) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.