Rally van Portugal

Rally van Portugal
Algemene statistieken
Land Vlag van Portugal Portugal
Hoofdkwartier Matosinhos (huidige vorm)
Ondergrond Onverhard
Aantal edities 53
Rally in het WK 19732001, 2007, 2009–heden
Eerste editie 1967
Winnaar Vlag van Portugal Carpinteiro Albino
Eerste editie in WK 1973
Winnaar Vlag van Frankrijk Jean-Luc Thérier
Laatste editie 2019
Winnaar Vlag van Estland Ott Tänak
Meeste overwinningen Vlag van Finland Markku Alén (5)
Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier (5)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Rally van Portugal, voorheen bekend als Rallye Vinho do Porto of TAP Rallye de Portugal, en tegenwoordig formeel als Vodafone Rally de Portugal, is het grootste rallyevenement in Portugal en een ronde van het wereldkampioenschap rally.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De rally werd in 1967 voor het eerst georganiseerd, in het gebied rondom Estoril. De rally maakte deel uit van de kalender in het inaugurele seizoen van het Wereldkampioenschap rally in 1973, en hield deze plaats vast tot aan 2001. Voor het seizoen 2002 moest de rally plaatsmaken voor de Rally van Duitsland. De rally was sindsdien gereconstrueerd en werd nu gehouden in de Algarve omgeving. Nadat de organisatie zich in 2006 weer kandidaat had gesteld, verkreeg de rally in het 2007 seizoen weer een plaats op de WK-kalender. In 2008 ontbrak de rally door een rotatiesysteem die de overkoepelende organisatie FIA op dat moment hanteerde, maar in 2009 keerde het evenement weer terug. Inmiddels heeft het hierin ook een vaste plaats verworven.

In 2000 werd de rally door de rijders benoemd tot 'Rally of the Year'. De Finse rallyrijder Markku Alén was met vijf overwinningen lange tijd het meest succesvol in de rally, maar dit record werd in 2017 geëvenaard door Sébastien Ogier.

Het schrappen van subsidies door de lokale overheden van de Algarve – waar men de Euro's liever wou spenderen aan golf en surfen – lag mee aan de basis om in 2015, na een afwezigheid van 14 jaar, terug naar de “bakermat” van de rally in het noorden van het land te trekken. Het nieuwe rallycentrum bevindt zich nu in Matosinhos, net buiten Porto.

Wedstrijdkarakteristieken[bewerken | brontekst bewerken]

Het Portugese evenement was van oorsprong een rally die op verschillende ondergronden werd verreden. De openingsproeven vlak bij de hoofdstad Lissabon vonden plaats in een bosrijke omgeving op asfaltwegen, terwijl de resterende proeven hogerop in het noorden op onverhard werden verreden. Sinds eind jaren negentig werd de concentratie meer op losse ondergronden gelegd en werd het in zekere zin een puur onverhard evenement.

Een ander sterk kenmerk van de rally waren de enorme aantallen toeschouwers die het evenement altijd trok. Met name in de jaren zeventig en tachtig toen toeschouwersveiligheid miniem was, werden de rallypaden bestormd door honderdduizenden toeschouwers, met name op de asfaltproeven nabij Lissabon, die vaak het meeste bekijk trokken van het lokale publiek. Dit zorgde vaak voor angstaanjagende taferelen, waar mensen zo lang mogelijk op de weg bleven staan terwijl een competitieve deelnemer met zijn auto aan kwam zetten. Dit alles bereikte zijn climax tijdens de 1986 editie toen lokale rijder Joaquim Santos in een Ford RS200 een groep toeschouwers moest ontwijken die zich in een buitenbocht geschaard hadden op de weg. Hierbij raakte hij de macht over het stuur kwijt, en ging aan de andere kant van de weg af en belandde in een zee van mensen. In totaal kwamen er vier mensen om het leven (waarvan drie ter plekke) en vielen er daarnaast nog tientallen gewonden. Alle overige fabrieksrijders trokken zich vervolgens als protest terug uit de rally, aangezien zij niet in deze condities door wilden rijden. Dit was tevens de eerste aderlating voor de toenmalige Groep B klasse, die later dat jaar na een dodelijk ongeval van Lancia-rijder Henri Toivonen helemaal opgeschort zou worden. Een consequentie voor de rally zelf was dat de openingsproeven nabij Lissabon voortaan werden geschrapt, al bleek dit in de eerstvolgende jaren geen garantie te zijn op een betere veiligheid van toeschouwers. Sinds de jaren negentig zijn de omstandigheden hierin echter drastisch verbeterd. Nog steeds is echter de Portugese WK-ronde een van de drukst bezochte rally's op de kalender.

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Een deelnemer aan de rally in 1982
Carlos Sainz over een van de druk bezochte proeven tijdens de rally in 1988
Daniel Sordo actief tijdens de rally in haar tweede incarnatie, in 2012
De rally, nu weer terug in oude vorm, werd in 2015 gewonnen door Jari-Matti Latvala
Sébastien Ogier evenaarde met een vijfde overwinning in 2017 het record van Markku Alén
Editie Seizoen Rijder Navigator Auto
- 2020 Rally niet gehouden vanwege COVID-19-pandemie
53 2019 Vlag van Estland Ott Tänak Vlag van Estland Martin Järveoja Toyota Yaris WRC
52 2018 Vlag van België Thierry Neuville Vlag van België Nicolas Gilsoul Hyundai i20 Coupé WRC
51 2017 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Ford Fiesta WRC
50 2016 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kris Meeke Vlag van Ierland Paul Nagle Citroën DS3 WRC
49 2015 Vlag van Finland Jari-Matti Latvala Vlag van Finland Miikka Anttila Volkswagen Polo R WRC
48 2014 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
47 2013 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Volkswagen Polo R WRC
46 2012 Vlag van Noorwegen Mads Østberg Vlag van Zweden Jonas Andersson Ford Fiesta RS WRC
45 2011 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Citroën DS3 WRC
44 2010 Vlag van Frankrijk Sébastien Ogier Vlag van Frankrijk Julien Ingrassia Citroën C4 WRC
43 2009 Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Vlag van Monaco Daniel Elena Citroën C4 WRC
42 2008 Vlag van Italië Luca Rossetti Vlag van Italië Matteo Chiarcossi Peugeot 207 S2000
41 2007 Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb Vlag van Monaco Daniel Elena Citroën C4 WRC
40 2006 Vlag van Portugal Armindo Araújo Vlag van Portugal Miguel Ramalho Mitsubishi Lancer Evo VIII
39 2005 Vlag van Zweden Daniel Carlsson Vlag van Zweden Mattias Andersson Subaru Impreza WRX STi
38 2004 Vlag van Portugal Armindo Araújo Vlag van Portugal Miguel Ramalho Citroën Saxo VTS S1600
37 2003 Vlag van Portugal Armindo Araújo Vlag van Portugal Miguel Ramalho Citroën Saxo VTS S1600
36 2002 Vlag van Frankrijk Didier Auriol Vlag van Frankrijk Thierry Barjou Toyota Corolla WRC
35 2001 Vlag van Finland Tommi Mäkinen Vlag van Finland Risto Mannisenmäki Mitsubishi Lancer Evo 6.5
34 2000 Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Burns Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Reid Subaru Impreza WRC2000
33 1999 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicky Grist Ford Focus WRC
32 1998 Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin McRae Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicky Grist Subaru Impreza WRC98
31 1997 Vlag van Finland Tommi Mäkinen Vlag van Finland Seppo Harjanne Mitsubishi Lancer Evo IV
30 1996 Vlag van Portugal Rui Madeira Vlag van Portugal Nuno da Silva Toyota Celica GT-Four
29 1995 Vlag van Spanje Carlos Sainz Vlag van Spanje Luís Moya Subaru Impreza 555
28 1994 Vlag van Finland Juha Kankkunen Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicky Grist Toyota Celica Turbo 4WD
27 1993 Vlag van Frankrijk François Delecour Vlag van Frankrijk Daniel Grataloup Ford Escort RS Cosworth
26 1992 Vlag van Finland Juha Kankkunen Vlag van Finland Juha Piironen Lancia Delta HF Integrale
25 1991 Vlag van Spanje Carlos Sainz Vlag van Spanje Luís Moya Toyota Celica GT-Four
24 1990 Vlag van Italië Miki Biasion Vlag van Italië Tiziano Siviero Lancia Delta Integrale 16V
23 1989 Vlag van Italië Miki Biasion Vlag van Italië Tiziano Siviero Lancia Delta Integrale
22 1988 Vlag van Italië Miki Biasion Vlag van Italië Carlo Cassina Lancia Delta Integrale
21 1987 Vlag van Finland Markku Alén Vlag van Finland Ilkka Kivimäki Lancia Delta HF 4WD
20 1986 Vlag van Portugal Joaquim Moutinho Vlag van Portugal Edgar Fortes Renault 5 Turbo
19 1985 Vlag van Finland Timo Salonen Vlag van Finland Seppo Harjanne Peugeot 205 Turbo 16
18 1984 Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz Audi quattro A2
17 1983 Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz Audi quattro A1
16 1982 Vlag van Frankrijk Michèle Mouton Vlag van Italië Fabrizia Pons Audi quattro
15 1981 Vlag van Finland Markku Alén Vlag van Finland Ilkka Kivimäki Fiat 131 Abarth
14 1980 Vlag van Duitsland Walter Röhrl Vlag van Duitsland Christian Geistdörfer Fiat 131 Abarth
13 1979 Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz Ford Escort RS1800
12 1978 Vlag van Finland Markku Alén Vlag van Finland Ilkka Kivimäki Fiat 131 Abarth
11 1977 Vlag van Finland Markku Alén Vlag van Finland Ilkka Kivimäki Fiat 131 Abarth
10 1976 Vlag van Italië Sandro Munari Vlag van Italië Silvio Maiga Lancia Stratos HF
9 1975 Vlag van Finland Markku Alén Vlag van Finland Ilkka Kivimäki Fiat Abarth 124 Rallye
8 1974 Vlag van Italië Raffaele Pinto Vlag van Italië Arnaldo Bernacchini Fiat Abarth 124 Rallye
7 1973 Vlag van Frankrijk Jean-Luc Thérier Vlag van Frankrijk Jacques Jaubert Alpine-Renault A110 1800
6 1972 Vlag van Duitsland Achim Warmbold Vlag van Verenigd Koninkrijk John Davenport BMW 2002 TII
5 1971 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Nicolas Vlag van Frankrijk Jean Todt Alpine-Renault A110 1600
4 1970 Vlag van Finland Simo Lampinen Vlag van Verenigd Koninkrijk John Davenport Lancia Fulvia 1.6 Coupé HF
3 1969 Vlag van Portugal Francisco Romãozinho Vlag van Portugal "Jocames" Citroën DS 21
2 1968 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Fall Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Crellin Lancia Fulvia 1.3 Coupé HF
1 1967 Vlag van Portugal Carpinteiro Albino Vlag van Portugal Silva Pereira Renault 8 Gordini

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Rally Portugal.