Ranomi Kromowidjojo

Ranomi Kromowidjojo
Kromowidjojo na de Olympische Spelen 2012
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ranomi Kromowidjojo
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Slag(en) vrije slag, vlinderslag, rugslag
Club Eiffel Swimmers PSV/NZE
Trainer/Coach Patrick Pearson
Geboortedatum 20 augustus 1990
Geboorteplaats Sauwerd
Lengte 1,78 m
Gewicht 67 kg
Internationale toernooien
Debuut EK kortebaan 2005
OS 3x Goud - 1x Zilver - 0x Brons
WK 3x Goud - 8x Zilver - 6x Brons
WK kortebaan 14x Goud - 9x Zilver - 5x Brons
EK 6x Goud - 6x Zilver - 1x Brons
EK kortebaan 18x Goud - 5x Zilver - 3x Brons
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Sport

Ranomi Kromowidjojo (Sauwerd, 20 augustus 1990) is een Nederlandse voormalig professioneel zwemster. Zij is drievoudig olympisch kampioene, meervoudig Europees kampioene en meervoudig wereldkampioene. Kromowidjojo werd in 2012 olympisch kampioene op zowel de 50 als de 100 meter vrije slag. In 2018 werd zij wereldkampioen op de 50 meter vlinderslag.

Afkomst en jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Kromowidjojo werd in 1990 geboren in Sauwerd als dochter van een Surinaams-Javaanse vader en een Nederlandse moeder. Zij kwam door haar oudere broer als vierjarige in aanraking met het wedstrijdzwemmen bij de zwemvereniging Ducdalf in Bedum. Later stapte zij over naar de zwemvereniging TriVia in Groningen. Vanaf 1 juni 2008 kwam zij uit voor PSV in Eindhoven.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

Haar achternaam Kromowidjojo is een veelvoorkomende naam in het Javaans, met elementen geleend uit het Sanskriet. Het is een samenstelling van kromo + widjojo. Kromo in het Sanskriet is krama (क्रम), en betekent iets in de trant van "op volgorde." Het woord 'Widjojo' komt van het Sanskriet woord vijaya (विजय), hetgeen zoveel vertaald kan worden als "overwinning" of "uitmuntendheid." De samengestelde naam Kromowidjojo betekent iets dergelijks als: "opeenvolgende overwinning" of "achtereenvolgende uitmuntendheid".[1] In populair taalgebruik wordt de naam vaak afgekort tot Kromo. Haar voornaam is door haar ouders samengesteld uit willekeurige lettergrepen.[2]

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Op haar tiende zwom zij haar eerste Nederlandse record, een leeftijdsrecord op de 50 meter vrije slag. In 2005 maakte zij haar internationale seniorendebuut op de Europese kampioenschappen kortebaan in Triëst. Zij zwom toen onder leiding van trainer Jeanet Mulder en bondscoach Marcel Wouda bij de Nederlandse jeugdkernploeg.

Dat jaar zwom zij ook op de Europese kampioenschappen voor de jeugd in Boedapest en op de Europese kampioenschappen kortebaan voor senioren. Zij zwom daar de 50 meter vrije slag, de 100 meter vrije slag individueel en de 100 meter vrije slag in de estafetteploeg die het goud zou behalen.

In 2006 debuteerde zij op de Europese kampioenschappen lange baan. Daar won zij samen met Chantal Groot, Inge Dekker en Marleen Veldhuis het zilver op de 4×100 meter vrije slag. In 2007 deed zij te Melbourne voor het eerst mee aan de wereldkampioenschappen. Daar won zij het brons op de 4×100 meter vrije slag, samen met Inge Dekker, Femke Heemskerk en Marleen Veldhuis.

Thuiskomst na Olympische Zomerspelen 2008.

Op 8 juni 2008 werd zij door de sportkoepel NOC*NSF uitgeroepen tot sporttalent van het jaar.[3] Bij de Olympische Spelen van 2008 in Peking won Kromowidjojo met de Nederlandse estafetteploeg goud op de 4×100 meter vrije slag.[4] In de finale bleef de estafetteploeg maar net boven zijn eigen wereldrecord; Inge Dekker, Ranomi Kromowidjojo, Femke Heemskerk en Marleen Veldhuis finishten in 3.33,76 en waren hiermee 0,57 seconden sneller dan de Amerikaanse estafetteploeg en 1,29 seconde sneller dan Australische estafetteploeg. Manon van Rooijen en Hinkelien Schreuder, die in de series zwommen, deelden mee in de gouden vreugde.

Op 12 december 2008 won Kromowidjojo haar eerste individuele medaille op een internationaal seniorenkampioenschap met een derde plaats op de 100 meter vrije slag tijdens de EK kortebaan. In Rome werd zij op 26 juli 2009 wereldkampioene op de 4×100 meter vrije slag.

Haar eerste individuele titels op grote internationale toernooien won zij tijdens de Europese kampioenschappen kortebaanzwemmen 2010 en Wereldkampioenschappen kortebaanzwemmen 2010 op de 50 en 100 meter vrije slag.

Op de Olympische Zomerspelen van 2012 in Londen behaalde zij met de estafetteploeg (samen met Inge Dekker, Marleen Veldhuis en Femke Heemskerk) achter Australië een zilveren plak op de 4×100m vrije slag. Kromowidjojo startte als laatste. Haar splittijd van 51,93 seconden was de snelste ooit op een dergelijke estafette. Zij was zeven tiende seconde sneller dan de nummer twee van het veld.

Ook wist zij een gouden medaille te behalen op de 100 meter vrije slag met een olympisch record van 53,00 seconden. Zij won later ook de 50 meter vrije slag in een olympische recordtijd van 24,05 seconden. Na Kristin Otto, Inge de Bruijn en Britta Steffen is Kromowidjojo de vierde zwemster die op een en dezelfde Olympische Spelen zowel op de 50 als op de 100 meter vrije slag goud behaalde sinds de introductie van de 50 meter vrije slag op de Olympische Spelen van 1988. Een half uur na het in Londen winnen van haar derde olympische medaille maakte Kromowidjojo wereldkundig dat zij overwoog om te stoppen met wedstrijdzwemmen. Al na een dag trok zij die woorden in. Kromowidjojo droeg op 12 augustus 2012 namens de Nederlandse ploeg de Nederlandse vlag tijdens de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen in Londen.

Na haar drie medailles op de Olympische Spelen in Londen ontving Kromowidjojo van de sportkoepel NOC*NSF een bonus van 53.354 euro. De Europese zwembond LEN riep haar uit tot Europees zwemster van het jaar 2012.[5]

Zowel in 2011 als in 2012 werd Kromowidjojo verkozen tot Nederlands Sportvrouw van het Jaar.

Op de wereldkampioenschappen zwemmen van 2013 in Barcelona won Kromowidjojo brons op de 4×100 meter vrije slag, op de 100 meter vrije slag en op de 50 meter vlinderslag. Op de 50 meter vrije slag zwom ze naar de wereldtitel in dezelfde tijd als op de Olympische Spelen van 2012 in een tijd van 24,05. Op de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro verloor ze haar olympische titels op de 50 en 100 meter vrije slag; ze werd vijfde op de 100 m in 53,03, wel haar beste tijd in vier jaar, en vervolgens zesde op de 50 m in 24,19. Op de 4×100m vrije slag werd ze vierde.

In 2018 behaalde Kromowidjojo drie gouden medailles bij de Wereldkampioenschappen kortebaanzwemmen in het Chinese Hangzhou. Na succes op de 100 meter vrije slag won ze daarna ook de 50 meter vrije slag en de 50 meter vlinderslag, die laatste in een Nederlands en kampioenschapsrecord (24,47).

Op 27 januari 2022 maakte Kromowidjojo bekend per direct haar zwemcarrière te beëindigen.[6][7]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals andere winnaars en winnaressen van het olympische goud in 2008, is Ranomi Kromowidjojo Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Daarom heeft ze in 2012 voor haar gouden medaille een beeldje in ontvangst mogen nemen. In 2010 werd ze verkozen tot Groninger van het Jaar.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Kromowidjojo trouwde op 10 september 2022 met zwemmer Ferry Weertman; eerder was ze samen met Pieter van den Hoogenband.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Internationale toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Olympische Spelen WK langebaan WK kortebaan EK langebaan EK kortebaan
2005 geen deelname 17e 50m vrije slag
31e 100m vrije slag
Goud 4×50m vrije slag
Kromowidjojo zwom enkel de series
2006 geen deelname 23e 50m vrije slag
25e 50m vlinderslag
Zilver 4×100m vrije slag
24e 50m vrije slag
31e 100m vrije slag
Zilver 4×50m vrije slag
Kromowidjojo zwom enkel de series
2007 13e 100m vrije slag
Brons 4×100m vrije slag
17e 50m vrije slag
17e 100m vrije slag
18e 50m vlinderslag
Goud 4×50m vrije slag
10e 4×50m wisselslag
2008 23e 200m vrije slag
Goud 4×100m vrije slag
11e 4×200m vrije slag
13e 4×100m wisselslag
serie 100m vrije slag[8]
Goud 4×200m vrije slag
17e 50m vrije slag
17e 100m vrije slag
9e 200m vrije slag
Goud 4×100m vrije slag
4e 4×200m vrije slag
Brons 100m vrije slag
6e 50m rugslag
Goud 4×50m vrije slag
Goud 4×50m wisselslag
2009 6e 100m vrije slag
27e 50m rugslag
Goud 4×100m vrije slag
5e 4×100m wisselslag
Zilver 50m vrije slag
Zilver 100m vrije slag
HF 50m rugslag[9]
Goud 4×50m vrije slag
Goud 4×50m wisselslag
2010 Goud 50m vrije slag
Goud 100m vrije slag
Goud 4×100m vrije slag
geen deelname Goud 50m vrije slag
Goud 100m vrije slag
Goud 4×50m vrije slag
Goud 4×50m wisselslag
2011 Zilver 50m vrije slag
Brons 100m vrije slag
Goud 4×100m vrije slag
geen deelname
2012 Goud 50m vrije slag
Goud 100m vrije slag
Zilver 4×100m vrije slag
6e 4×100m wisselslag
geen deelname geen deelname geen deelname
2013 Goud 50m vrije slag
Brons 100m vrije slag
Brons 50m vlinderslag
Brons 4×100m vrije slag
Goud 50m vrije slag
Goud 100m vrije slag
2014 Goud 50m vrije slag
Brons 100m vrije slag
Goud 4×50m vrije slag
Goud 4×100m vrije slag
Goud 4×200m vrije slag
geen deelname
2015 Zilver 50m vrije slag
4e 100m vrije slag
Zilver 4×100m vrije slag
Zilver 4×100m vrije slag gemengd
Goud 50m vrije slag
Goud 4×50m wisselslag
Zilver 100m vrije slag
Zilver 4×50m vrije slag
Brons 4×50m vrije slag gemengd
2016 4e 4×100m vrije slag
5e 100m vrije slag
6e 50m vrije slag
Goud 50m vrije slag
Zilver 100m vrije slag
Zilver 4×50m vrije slag
Zilver 4×50m vrije slag gemengd
Brons 4×100m vrije slag
4e 50m vlinderslag
Goud 4×100m vrije slag
Zilver 100m vrije slag
Goud 4×100m vrije slag gemengd
Goud 50m vrije slag
2017 Brons 4×100m vrije slag
5e 100m vrije slag
Zilver 50m vlinderslag
Zilver 4×100m vrije slag gemengd
Zilver 50m vrije slag
Goud 50m vlinderslag
Goud 4×50m wisselslag gemengd
Goud 100m vrije slag
Goud 4×50m vrije slag
Zilver 50m vrije slag
4e 4×50m wisselslag
2018 Zilver 4×100m vrije slag
Brons 4×50m wisselslag
Zilver 4×50m vrije slag gemengd
Goud 100m vrije slag
Zilver 4×50m wisselslag gemengd
Goud 50m vlinderslag
Goud 50m vrije slag
Zilver 4×100m vrije slag
Brons 50m vrije slag
Zilver 4×100m vrije slag gemengd
6e 50m vlinderslag
2019 6e 50m vrije slag
Zilver 50m vlinderslag
DSQ 4×100 m wisselslag gemengd
6e 4×100 m vrije slag gemengd
 
2020* 4e 4×100m vrije slag
4e 50m vrije slag
  4e 4×100m vrije slag
Brons 4×50m wisselslag
Zilver 4×50m vrije slag gemengd
Goud 4×50m wisselslag gemengd
Goud 50m vlinderslag
Brons 4×50m vrije slag
Zilver 50m vrije slag
Zilver 4×100m vrije slag
Goud 50m vrije slag
Zilver 4× 100m vrije slag gemengd
(zwom alleen de kwalificatie)
Goud 50m vlinderslag

 *) De internationale toernooien die in 2020 zouden plaatsvinden werden vanwege de coronapandemie uitgesteld tot 2021.

Nederlandse kampioenschappen zwemmen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar NK langebaan NK kortebaan
2006 serie 100m rugslag
serie 100m vlinderslag
geen deelname
2007 Goud 50m vrije slag
Brons 100m vrije slag
7e 200m vrije slag
5e 50m rugslag
4e 50m vlinderslag
Brons 400m vrije slag
Goud 50m rugslag
2008 Brons 50m vrije slag
Brons 100m vrije slag
Goud 50m rugslag
Zilver 400m vrije slag
Brons 100m vlinderslag
2009 Zilver 100m vlinderslag geen deelname
2010 Goud 50m vrije slag
Goud 50m rugslag
Goud 50m vlinderslag
geen deelname
2011 Zilver 50m vrije slag
Goud 50m rugslag
Goud 50m vrije slag
Zilver 100m vrije slag

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 4 december 2020

Kortebaan[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Tijd Datum Plaats
50m vrije slag 22,93 (WR) 7 augustus 2017 Berlijn
100m vrije slag 50,95 (NR) 15 december 2017 Kopenhagen
200m vrije slag 1.55,77 18 december 2011 Atlanta
400m vrije slag 4.06,25 19 december 2008 Amsterdam
50m vlinderslag 24,44 (NR) 19 december 2021 Abu Dhabi
100m vlinderslag 56,63 7 augustus 2017 Berlijn
50m rugslag 26,10 28 september 2018 Eindhoven
100m rugslag 59,57 5 oktober 2018 Boedapest

Langebaan[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Tijd Datum Plaats
50m vrije slag 23,85 (NR) 30 juli 2017 Boedapest
100m vrije slag 52,75 13 april 2012 Eindhoven
200m vrije slag 1.59,77 22 maart 2008 Eindhoven
50m vlinderslag 25,24 13 maart 2021 Amsterdam
100m vlinderslag 58,38 4 december 2020 Rotterdam
50m rugslag 28,20 10 april 2021 Eindhoven

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Kromowidjojo is ambassadrice van kinderfonds Unicef.
  • In 2023 deed Kromowidjojo mee aan het 23e seizoen van het televisieprogramma Wie is de Mol? Ze werd de verliezend finalist.
Zie de categorie Ranomi Kromowidjojo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.