Richard Carapaz

Richard Carapaz
Carapaz in 2017
Persoonlijke informatie
Volledige naam Richard António Carapaz Montenegro
Bijnaam Richie, De locomotief van Carchi, De Jaguar van Tulcan
Geboortedatum 29 mei 1993
Geboorteplaats El Carmelo, Ecuador
Lengte 170 cm
Gewicht 62 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg EF Education-EasyPost
Discipline(s) Weg
Ploegen
2015–2016


2017–2019
2020-2022
2023-
Strongman (tot 31-3)
Movistar Team (stagiair)
Movistar Team
INEOS Grenadiers
EF Education-EasyPost
Beste prestaties
Ronde van Lombardije 8e (2023)
Ronde van Italië 1e (2019)
3 etappezeges
Ronde van Frankrijk 3e (2021)
Ronde van Spanje 2e (2020)
3 etappezeges
Overige
Zeges:  
Ronde van Zwitserland 2021
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Richard António Carapaz Montenegro (El Carmelo, 29 mei 1993) is een Ecuadoraans wielrenner die in 2023 voor EF Education-EasyPost rijdt. Hij is de regerend olympisch kampioen wielrennen op de weg.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

2013[bewerken | brontekst bewerken]

In 2013 won Carapaz het Pan-Amerikaanse kampioenschap op de weg bij de beloften door met een voorsprong van bijna twee minuten op Isaac Bolívar solo als eerste over de finish te komen. Bolívar was de enige die binnen tien minuten na Carapaz wist te finishen en van het totale aantal deelnemers reden slechts tien renners de wedstrijd uit.

2016[bewerken | brontekst bewerken]

In 2016 wist Carapaz als stagiair bij Movistar Team derde te worden in het jongerenklassement van de Ronde van Toscane. Mede hierdoor kreeg hij een profcontract aangeboden.

2017[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn debuut voor het enige Spaanse team op het hoogste niveau maakte Carapaz in de Ronde van de Algarve van 2017, waar hij in de vijfde etappe opgaf. In maart deed hij mee om de winst in de GP Industria & Artigianato: hij werd, achter Adam Yates, tweede in een sprint met zes renners.[1] In mei van dat jaar werd hij zesde in het eindklassement van de Ronde van Madrid en vierde in dat van de Ronde van Castilië en León. Later in 2017 debuteerde Carapaz in de Ronde van Spanje, zijn eerste grote ronde. Hier eindigde hij als 36ste in het eindklassement.

2018[bewerken | brontekst bewerken]

In 2018 won Carapaz de Ronde van Asturië en reed hij ook de Ronde van Italië. Met zijn overwinning in de achtste etappe werd hij de eerste Ecuadoriaan in de geschiedenis die een etappe wist te winnen in een grote ronde. In het eindklassement van de Giro behaalde hij de vierde plaats.

2019[bewerken | brontekst bewerken]

In 2019 won hij in Verona voor het eerst in zijn carrière een grote ronde door het eindklassement te winnen van de Ronde van Italië en is daarmee de eerste Ecuadoriaan die een grote ronde gewonnen heeft. Carapaz is overigens de eerste Ecuadoriaan die überhaupt deelnam aan achtereenvolgens de Ronde van Spanje, Ronde van Italië en Ronde van Frankrijk.

2020[bewerken | brontekst bewerken]

In 2020 maakte Carapaz een transfer naar het Britse Team INEOS, hetgeen hem tot de tien best betaalde renners van het peloton maakte. In de Ronde van Frankrijk van dat jaar speelde de aanvalslustige Carapaz geen rol van betekenis in het eindklassement. Als vluchter werd hij tweemaal tweede, waarvan één keer achter een eigen ploegmaat. In de Ronde van Spanje zagen we een betere Carapaz die dicht bij de eindwinst kwam. Hij strandde op 24 seconden van Roglič.

2023[bewerken | brontekst bewerken]

In 2023 maakt Carapaz de overstap naar het Amerikaanse team EF Education-EasyPost. Het hoofddoel van zijn seizoen was de Ronde van Frankrijk. Echter tijdens de eerste etappe kwam Carapaz ten val. Als gevolg van een kleine breuk in zijn linkerknieschijf kon de kopman van EF Education-EasyPost niet van start gaan in de volgende etappe.

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2010
Ecuadoraans kampioen op de weg, Junioren
2013
Jongerenklassement Ronde van Guatemala
Pan-Amerikaans kampioen op de weg, Beloften
2017
Jongerenklassement Route du Sud
2018
2e etappe Ronde van Asturië
Eindklassement Ronde van Asturië
8e etappe Ronde van Italië
2019
2e etappe Ronde van Asturië
Eind- en puntenklassement Ronde van Asturië
4e en 14e etappe Ronde van Italië
Eindklassement Ronde van Italië
2020
3e etappe Ronde van Polen
2021
5e etappe Ronde van Zwitserland
Eindklassement Ronde van Zwitserland
Goud Olympisch kampioenschap op de weg in Tokio
2022
Ecuadoraans kampioen tijdrijden, Elite
6e etappe Ronde van Catalonië
12e, 14e en 20e etappe Ronde van Spanje
2023
Ecuadoraans kampioen op de weg
Mercan’Tour Classic Alpes-Maritimes
2024
Ecuadoraans kampioen tijdrijden
4e etappe Tour Colombia
Punten- en bergklassement Tour Colombia
4e etappe Ronde van Romandië

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2017 36e  
2018 4e (1)  18e  
2019  ↑ (2) 
2020 13e   Zilver ↑  
2021 Brons ↑   opgave  
2022 Zilver ↑   14e (3)  
2023 opgave  
2024

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Strade Bianche Clásica San Sebastián Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
2017 58e 56e 273e (UWT)
2018 71e 54e (UWT)
2019 62e opgave 24e (UWR)
2020 13e 22e
2021 28e uitgesl. 9e
2022
2023 8e
2024 51e 26e 70e 13e

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen
2017 38e 44e
2018 11e 12e
2019 20e 26e
2020 opgave (1)
2021 21e 19e Algemeen klassement ↑ (1)
2022 opgave Zilver ↑ (1) 22e
2023 51e opgave 36e
2024 opgave (1)

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Froome
2018
Winnaar van de Ronde van Italië
Vlag van Ecuador Richard Carapaz
2019
Opvolger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tao Geoghegan Hart
2020