Rita Grande

Rita Grande
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Italië Italiaanse
Geboorteplaats Napels, Italië
Geboortedatum 23 maart 1975
Woonplaats Rivoli, Italië
Lengte 1,77 m
Gewicht 66 kg
Profdebuut 1990
Met pensioen 2005
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.858.558 US dollar
Coach Vincenzo Grande (broer)
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 336–332
Titels 3 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 24e (5 november 2001)
Olympische Spelen 2e ronde (2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2001, 2002)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2004)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1996)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 198–239
Titels 5 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 26e (28 mei 2001)
Olympische Spelen 1e ronde (2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2001)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1999, 2002)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1997, 1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1996, 2004)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 5–6
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2004)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1997)
Laatst bijgewerkt op: 10 mei 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Rita Grande (Napels, 23 maart 1975) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Italië. Grande begon met tennis toen zij negen jaar oud was. Zij speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand. Zij debuteerde in 1990 en beëindigde haar carrière in 2005.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Grande won drie titels op de WTA-tour. Zij won ook nog een titel op het ITF-circuit. Zij wist in alle vier grandslamtoernooien de vierde ronde te bereiken. In 1996 nam zij deel aan de Olympische spelen in Atlanta – vier jaar later, op de Olympische spelen in Sydney bereikte zij de tweede ronde, door de Oostenrijkse Sylvia Plischke te verslaan. Haar hoogste positie in het enkelspel is 24 (5 november 2001).

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Grande behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij won vijf titels op de WTA-tour, waaronder het toernooi van Rosmalen in 1999 met haar landgenote Silvia Farina. Zij versloegen Cara Black en Kristie Boogert in de finale. Daarnaast won zij drie dubbelspeltitels op het ITF-circuit. Ook in het dubbelspel speelde zij op de Olympische spelen in Sydney, weer met Silvia Farina-Elia (inmiddels met gehuwde achternaam). Haar beste resultaat bij het vrouwendubbelspel op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. In het gemengd dubbelspel bereikte zij de halve finale, op het Australian Open 2004, samen met de Argentijn Martín Rodríguez. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 26e plaats, die zij bereikte in mei 2001.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1994–2003 vertegenwoordigde zij Italië zeven keer bij de Fed Cup, waarbij zij negentien partijen speelde.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1990 423 190
1991 364 276
1992 443 404
1993 183 207
1994 140 124
1995 74 146
1996 71 61
1997 44 48
1998 60 84
1999 54 64
2000 78 35
2001 24 31
2002 46 50
2003 70 50
2004 103 69
2005 1081

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2001-01-13 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jennifer Hopkins 0-6, 6-3, 6-3 details
2. 2001-10-21 Vlag van Slowakije WTA Bratislava hardcourt (i) Vlag van Slowakije Martina Suchá 6-1, 6-1 details
3. 2003-04-06 Vlag van Marokko WTA Casablanca gravel Vlag van Italië Antonella Serra Zanetti 6-2, 4-6, 6-1 details
verloren finales
1. 1999-01-16 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin 2-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1999-06-19 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Italië Silvia Farina Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van Nederland Kristie Boogert
7-5, 7-6 details
2. 2000-01-15 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Frankrijk Émilie Loit Vlag van België Kim Clijsters
Vlag van Australië Alicia Molik
6-2, 2-6, 6-3 details
3. 2000-07-16 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Italië Silvia Farina Vlag van Roemenië Ruxandra Dragomir
Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
6-4, 0-6, 7-6 details
4. 2001-01-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi
Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
7-6, 6-3 details
5. 2002-01-12 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Italië Tathiana Garbin Vlag van Australië Catherine Barclay
Vlag van Australië Christina Wheeler
6-2, 7-6 details
verloren finales
1. 1990-05-06 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Italië Silvia Farina Vlag van Sovjet-Unie Olena Brjoechovets
Vlag van Sovjet-Unie Jevgenia Manjoekova
6-7, 1-6 details
2. 1997-02-16 Vlag van Frankrijk WTA Parijs tapijt (i) Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai Vlag van Zwitserland Martina Hingis
Vlag van Tsjechië Jana Novotná
3-6, 0-6 details
3. 2000-01-08 Vlag van Australië WTA Gold Coast hardcourt Vlag van België Sabine Appelmans Vlag van Frankrijk Julie Halard
Vlag van Rusland Anna Koernikova
3-6, 0-6 details
4. 2000-07-23 Vlag van Polen WTA Sopot gravel Vlag van Zweden Åsa Carlsson Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
Vlag van Argentinië Paola Suárez
5-7, 1-6 details
5. 2000-10-22 Vlag van China WTA Shanghai hardcourt Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh
Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn
5-7, 1-6 details
6. 2001-04-08 Vlag van Portugal WTA Porto gravel Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai Vlag van Spanje María José Martínez Sánchez
Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues
1-6, 7-6, 5-7 details
7. 2003-05-24 Vlag van Spanje WTA Madrid gravel Vlag van Indonesië Angelique Widjaja Vlag van Verenigde Staten Jill Craybas
Vlag van Zuid-Afrika Liezel Huber
4-6, 6-7 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 3R 2R 2R 3R 1R 4R 4R 2R 1R 13-9
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 1R 2R 4R 3R 3R 2R 11-9
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 2R 4R 8-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 4R 2R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 7-11

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 1R 1R 3R KF 2R 1R 1R 7-10
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 2R KF 1R 2R KF 3R 2R 12-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 3R 3R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 7-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 5-11

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1997 1998 1999 2002 2003 2004  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R KF 2R HF 4-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 1-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 0-0
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Rita Grande.