Roberto Carlos (voetballer)
Roberto Carlos | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Roberto Carlos (2021) | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Roberto Carlos da Silva Rocha | |||||||
Geboortedatum | 10 april 1973 | |||||||
Geboorteplaats | Garça, São Paulo, Brazilië | |||||||
Lengte | 168 cm | |||||||
Positie | Linksback | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Voetbalcarrière geëindigd in 2016 | ||||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
|
Roberto Carlos voluit Roberto Carlos da Silva Rocha (Garça, São Paulo, 10 april 1973) is een Braziliaans voetbaltrainer en voormalig voetballer. Hij is geboren in het binnenland van São Paulo. Zijn moeder vernoemde hem naar de zanger Roberto Carlos Braga. Carlos won als Braziliaans international een keer het wereldkampioenschap voetbal (2002), twee keer de CONMEBOL Copa América (1997, 1999) en een keer de FIFA Confederations Cup (1997). Met Real Madrid won hij drie keer de UEFA Champions League (1997/98, 1999/00, 2001/02), een keer de UEFA Super Cup (2002), twee keer de wereldbeker voor clubteams (1998, 2002) en vele nationale kampioenstitels. Sinds augustus 2017 heeft hij marketing en management onder zijn hoede bij Real Madrid.[1]
Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Naast een in brede kringen gewaardeerde techniek heeft deze linksback, hoewel hij relatief klein van stuk is (1.68 meter lang), ook een hoge loopsnelheid. Daarnaast is hij onder meer bekend om zijn ventieltrap. Roberto Carlos heeft een begaafde traptechniek; met zijn linkervoet is hij in staat de bal een grote snelheid te geven.
Roberto Carlos begint zijn professionele voetbalcarrière in 1993 bij de Braziliaanse club Palmeiras. In de zomer van 1995 trok hij met zijn club door Europa, waar zijn voetbaltalent wordt opgemerkt door scouts van Ajax. Hoewel de club aanvankelijk interesse had, kozen ze uiteindelijk voor Marcio Santos. De Italiaanse Serie A-club Internazionale nam Carlos dat seizoen onder contract, maar al in het daaropvolgende seizoen 1996/97 speelde Carlos bij Real Madrid. Na elf seizoenen verliet hij Real Madrid en tekende hij bij Fenerbahçe, waarmee hij het seizoen daarvoor al een mondeling akkoord had. Zijn contract bij Real Madrid verhinderde deze transfer echter. Met Real Madrid werd hij driemaal landskampioen en won hij driemaal de UEFA Champions League.
In december 2004 ontving Carlos het Spaans staatsburgerschap, maar hij bleef tevens de Braziliaanse nationaliteit houden.
In 2004 verscheen Carlos in de FIFA 100.
In 2008 won Carlos de Golden Foot.
In 2010 besloot hij om te gaan spelen voor Corinthians, maar veranderde na een seizoen opnieuw van club en speelde hij voor Anzji Machatsjkala in Rusland. Hier zou hij zijn carrière beëindigen, want op 1 augustus 2012 maakte hij bekend om te stoppen met voetballen.[2] In 2015 fungeerde hij als speler-trainer bij Delhi Dynamos uit India.
Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Op 26 februari 1992 debuteerde Carlos voor het Braziliaans elftal in een met 3–0 gewonnen oefenwedstrijd tegen de Verenigde Staten. Carlos zette in 2006 een punt achter zijn interlandcarrière. De destijds 34-jarige Braziliaan speelde op 1 juli 2006, tijdens de kwartfinale van het wereldkampioenschap voetbal 2006 in Duitsland tegen Frankrijk, zijn laatste interland. In zijn carrière speelde Roberto Carlos 125 interlands voor Brazilië, waarin hij negentien keer tot scoren kwam. Hij speelde op drie verschillende WK's en won in 2002, tijdens het in Japan en Zuid-Korea gehouden wereldkampioenschap voetbal, met Brazilië de finale door Duitsland te verslaan. In 1997 en 1999 won Roberto Carlos met zijn land de CONMEBOL Copa América. Bovendien veroverde hij met Brazilië in 1997 en 2005 de FIFA Confederations Cup. Bij de Olympische Zomerspelen van 1996 veroverden Carlos met Brazilië onder 23 de bronzen medaille.
Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Anzji Machatsjkala[bewerken | brontekst bewerken]
Roberto Carlos was begin 2012 korte tijd actief als interim-hoofdtrainer bij Anzji Machatsjkala. In oktober 2012 werd Carlos assistent-trainer onder Guus Hiddink. Later bekritiseerde hij de club toen hij samen met hoofdtrainer Guus Hiddink aftrad.
Sivasspor[bewerken | brontekst bewerken]
Roberto Carlos werd in juni 2013 aangesteld als hoofdtrainer van Sivasspor. Op 21 december 2014 verliet hij de club na een nederlaag tegen Istanbul Başakşehir.
Akhisarspor[bewerken | brontekst bewerken]
Op 2 januari 2015 werd Carlos aangesteld als hoofdtrainer van Akhisar Belediyespor.
Delhi Dynamos[bewerken | brontekst bewerken]
Na zijn trainersavontuur in Turkije zou Carlos als hoofdtrainer tekenen voor Al-Arabi uit Qatar, maar als gevolg van het afbreken van de onderhandelingen ging het uiteindelijk niet door. Op 5 juli 2015 werd aangekondigd dat Carlos was aangesteld als hoofdtrainer van Delhi Dynamos, uitkomend in de Indian Super League. Aan het einde van het seizoen werd aangekondigd dat hij in 2016 niet zou terugkeren naar Delhi Dynamos.
Privé[bewerken | brontekst bewerken]
Op 24 juni 2005 werd Roberto Carlos beroofd door twee gewapende mannen tijdens een live radio-interview. Hij raakte niet gewond, maar de overvallers namen zijn horloge en de mobiele telefoon van de interviewer mee.[3]
Op 2 augustus 2005 ontving hij de dubbele Spaanse en Braziliaanse nationaliteit. Dit bleek belangrijk voor Real Madrid, omdat het betekende dat hij nu telde als een speler van de Europese Unie. Hierdoor kwam een van de drie toegestane slots vrij voor niet-EU-spelers en was Real Madrid in staat om de Braziliaan Robinho te contracteren.
Roberto Carlos heeft een zoon genaamd João Afonso. Voor zijn 38e verjaardag werd gemeld dat Soelejman Kerimov, de eigenaar van Anzji Machatsjkala, een Bugatti Veyron voor hem had gekocht.[4] Roberto Carlos heeft elf kinderen met zeven vrouwen.[5] In oktober 2017 werd hij grootvader toen zijn dochter Giovanna beviel van een zoon.[6]
Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen | Club | Land | Competitie | Wed. | Goals |
---|---|---|---|---|---|
1992/93 | Palmeiras | Competitie / nationale beker / internationaal | 32 | 1 | |
1993/94 | 33 | 3 | |||
1994/95 | 13 | 4 | |||
1995/96 | Internazionale | Competitie / nationale beker / internationaal | 34 | 7 | |
1996/97 | Real Madrid | Competitie / nationale beker / internationaal | 42 | 5 | |
1997/98 | 45 | 7 | |||
1998/99 | 47 | 5 | |||
1999/00 | 55 | 8 | |||
2000/01 | 50 | 9 | |||
2001/02 | 50 | 6 | |||
2002/03 | 53 | 6 | |||
2003/04 | 47 | 8 | |||
2004/05 | 46 | 4 | |||
2005/06 | 45 | 6 | |||
2006/07 | 32 | 3 | |||
2007/08 | Fenerbahçe | Competitie / nationale beker / internationaal | 34 | 2 | |
2008/09 | 50 | 7 | |||
2009/10 | 19 | 1 | |||
2010 | Corinthians | Competitie / nationale beker / internationaal | 57 | 4 | |
2011 | 4 | 1 | |||
2011/12 | Anzji Machatsjkala | Competitie / nationale beker / internationaal | 32 | 5 | |
2015 | Delhi Dynamos | Competitie / nationale beker / internationaal | 3 | 0 |
Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
Als speler
- Campeonato Brasileiro Série A: 1993, 1994
- Campeonato Paulista: 1993, 1994
- Torneio Rio-São Paulo: 1993
- Wereldbeker voor clubteams: 1998, 2002
- UEFA Champions League: 1997/98, 1999/00, 2001/02
- UEFA Super Cup: 2002
- Primera División: 1996/97, 2000/01, 2002/03, 2006/07
- Supercopa de España: 1997, 2001, 2003
- Süper Kupa: 2007, 2009
Individueel
- Bola de Prata: 1993, 1994, 2010
- FIFA World Player of the Year: 1997 (Zilveren Award)
- ESM Team van het Jaar: 1996/97, 1997/98, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2003/04
- FIFA WK All-Star Team: 1998, 2002
- Trofeo EFE: 1997/98
- UEFA Clubverdediger van het Jaar: 2002, 2003
- UEFA Team van het Jaar: 2002, 2003
- Ballon d'Or: 2002 (tweede plaats)
- Golden Foot Award: 2008
- Prêmio Craque do Brasileirão: 2010
- FIFA 100
- Braziliaanse Hall of Fame
- 11Leyendas Jornal AS: 2021
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|