Roman Herzog

Roman Herzog
Geboren	5 april 1934
Overleden	10 januari 2017
Partij	CDU
7e Bondspresident van Duitsland
Ambtstermijn	1 juli 1994 – 30 juni 1999
Voorganger	Richard von Weizsäcker
Opvolger	Johannes Rau
Handtekening
Portaal	Politiek

Roman Herzog (Landshut, 5 april 1934 – Bad Mergentheim, 10 januari 2017) was een Duitse jurist en politicus. Hij was lid van de CDU.

Herzog was van 1987 tot 1994 president van het constitutioneel gerechtshof en van 1994 tot 1999 bondspresident van Duitsland. Van 1978 tot 1980 was hij minister van Onderwijs en Wetenschappen en van 1980 tot 1983 minister voor Binnenlandse Zaken in Baden-Württemberg.

Opleiding en beroep[bewerken | brontekst bewerken]

Herzog studeerde van 1953 tot 1961 rechten in München. Tot 1964 werkte hij aan de universiteit; hij promoveerde tot doctor en later habiliteerde hij tot professor. Tot 1965 doceerde hij als privaatdocent aan de Ludwig Maximilians-Universiteit in München. In 1965 wisselde hij naar de Vrije Universiteit Berlijn als docent voor staatsrecht en politiek. Hier was hij van 1967 tot 1968 decaan en van 1968 tot 1969 prodecaan van de juridische faculteit. In 1969 werd hij docent voor Politiek (en Staatslehre) aan de universiteit van Speyer, waar hij van 1971 tot 1972 rector was.

Van 1981 tot 1994 was hij co-auteur van de krant Christ und Welt - Rheinischer Merkur.

In 2000 modereerde hij 6 afleveringen Herzog spricht mit ... (Herzog spreekt met ...) voor de Bayerischer Rundfunk.

Persoonlijk leven[bewerken | brontekst bewerken]

Herzog trad in 1958 in het huwelijk met Christiane Krauß. Uit dit huwelijk had hij twee zonen. Zijn eerste vrouw overleed in 2000. Herzog hertrouwde met Alexandra Freifrau von Berlichingen (geb. von Vultejus).

Roman Herzog overleed op 10 januari 2017 op 82-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Bad Mergentheim.^[1]^[2]^[3]

Partij[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 1970 is Herzog lid van de CDU. Vanaf 1979 was hij lid van de hoofdbestuur van de CDU.

Functies[bewerken | brontekst bewerken]

In 1973 werd Herzog door Helmut Kohl, toen nog minister-president in Rijnland-Palts, als staatssecretaris en gemachtigde van Rijnland-Palts bij de bond ingezet. In deze functie was hij ook lid van de bondsraad. Onder minister-president Bernhard Vogel oefende hij dit ambt uit.

Van 1978 tot 1980 was hij onder minister-president Lothar Späth minister voor cultuur en sport. Na de verkiezingen in 1980 werd hij minister voor binnenlandse zaken van Baden-Württemberg. Hij bekleedde deze functie tot 1983.

In 1983 werd hij rechter aan het Bundesverfassungsgericht, het Duitse constitutioneel gerechtshof. Tot 1987 was hij eerste voorzitter van de eerste senaat en vicepresident van het constitutioneel gerechtshof. Van 1987 tot 1994 was hij president van het constitutioneel gerechtshof.

Op 23 mei 1994 werd hij door de Bundesversammlung in de derde stemronde tot zevende bondspresident verkozen. Grote nationale indruk maakte hij met de Ruck-Rede op 26 april 1997. Voor een tweede ambtstermijn in 1999 stelde hij zich niet kandidaat. Na zijn presidentschap werd hij opnieuw voorzitter van het Constitutioneel Hof.

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

1996 Doctor honoris causa, Universiteit van Oxford
1997 Karlspreis
1997 Europese politicus van het jaar (New York, samen met Václav Havel)
1998 Doctor honoris causa van de universiteit Wrocław (Polen)
1998 Leo-Baeck-Prijs
1998 Ereburger (Duits: Ehrenbürger) van de stad Berlijn

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Proefschrift
- Grundrechtsbeschränkung nach dem Grundgesetz und Europäische Menschenrechtskonvention, 1958
Habilitation
- Die Wesensmerkmale der Staatsorganisation in rechtlicher und entwicklungsgeschichtlicher Sicht, 1964
Diversen
- Kommentar zum Grundgesetz "Maunz-Dürig-Herzog" (Mitherausgeber), sinds 1964
- Evangelisches Staatslexikon (Mitherausgeber), sinds 1966
- Allgemeine Staatslehre, 1971
- Staaten der Frühzeit. Ursprünge und Herrschaftsformen, 1988
- Staat und Recht im Wandel, 1994
- Strukturmängel der Verfassung? Erfahrungen mit dem Grundgesetz, 2000 (Deutsche Verlags-Anstalt, Stuttgart / München)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Duitse oud-president Roman Herzog (82) overleden. NOS (10 januari 2017).
↑ (de) Altbundespräsident Roman Herzog ist tot. Die Welt (10 januari 2017).
↑ "Unbequem im positiven Sinne", Welt.de, 10 januari 2017.

Voorganger:
Richard von Weizsäcker

Bondspresident van Duitsland
1994-1999

Opvolger:
Johannes Rau

Zie de categorie Roman Herzog van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Duitse oud-president Roman Herzog (82) overleden. NOS (10 januari 2017).

[2] (de) Altbundespräsident Roman Herzog ist tot. Die Welt (10 januari 2017).

[3] "Unbequem im positiven Sinne", Welt.de, 10 januari 2017.

[1]

[2]

[3]

Rijkspresidenten Weimarrepubliek (1918–1933):	Ebert (1919–1925) · Von Hindenburg (1925–1934)
Rijkspresidenten Derde Rijk (1933–1945):	Von Hindenburg (1933–1934) · Hitler (1934–1945) · Dönitz (1945)
*Bondspresidenten Bondsrepubliek Duitsland (1949–heden):*	Heuss (1949–1959) · Lübke (1959–1969) · Heinemann (1969–1974) · Scheel (1974–1979) · Carstens (1979–1984) · Von Weizsäcker (1984–1994) · Herzog (1994–1999) · Rau (1999–2004) · Köhler (2004–2010) · Wulff (2010–2012) · Gauck (2012–2017) · Steinmeier (2017–heden)