Sebastião Miranda da Silva Filho

Mirandinha
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Sebastião Miranda da Silva Filho
Geboortedatum 26 februari 1952
Geboorteplaats Bebedouro, Brazilië
Senioren
Seizoen Club W (G)
1968–1970
1970–1973
1974–1978
1978–1979
1979
1979–1980
1981
1982
1983
1983
1983
1984
1984
1984
1985
Vlag van Brazilië América-SP
Vlag van Brazilië Corinthians
Vlag van Brazilië São Paulo
Vlag van Verenigde Staten Tampa Bay
Vlag van Verenigde Staten Memphis Rogues
Vlag van Mexico Tigres
Vlag van Brazilië Atlético Goianiense
Vlag van Brazilië Taubaté
Vlag van Brazilië ABC
Vlag van Brazilië Guará
Vlag van Brazilië Douradense
Vlag van Brazilië União Mogi
Vlag van Brazilië Saad
Vlag van Brazilië Independente
Vlag van Brazilië Pinhalense
Interlands
1974 Vlag van Brazilië Brazilië 6(0)
Getrainde teams
2001
2002–2004
2011
2012–2013
2013
Vlag van Brazilië Tupã
Vlag van Brazilië CENE
Vlag van Brazilië CENE
Vlag van Brazilië Comercial
Vlag van Brazilië Sete de Dourados
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Sebastião Miranda da Silva Filho, vooral bekend onder zijn alias Mirandinha (Bebedouro, 26 februari 1952) is een voormalig Braziliaans voetballer en trainer.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Mirandinha begon zijn carrière bij América, een kleine club uit de staat São Paulo en maakte in 1970 de overstap naar het grote Corinthians. Van 1974 tot 1978 speelde hij voor São Paulo FC. Eind 1974 liep hij bij een wedstrijd wel een beenbreuk op waardoor hij lange tijd aan de kant bleef. Invaller Serginho Chulapa zag en greep zijn kans en werd een vaste waarde voor de club. Pas in 1977 maakte hij zijn rentree. Hij speelde mee in de finale om de landstitel van 1977 die de club won van Atlético Mineiro. Mirandina kon zijn basisplaats niet meer veroveren en koos in 1978 voor een Amerikaans avontuur bij de Tampa Bay Rowdies en daarna voor het Mexicaanse Tigres. In 1981 keerde hij terug naar Brazilië om voor kleinere clubs te spelen.


Hij speelde in 1974 zes wedstrijden voor het nationale elftal en zat in de selectie voor het WK in West-Duitsland, waar hij niet scoorde en een gele kaart pakte in de wedstrijd tegen Zaïre. Verdere wedstrijden kwamen er niet meer door zijn zware blessure.

Na zijn spelerscarrière werd hij trainer en werd met CENE drie keer staatskampioen.