Sennenhond

De sennenhond of Zwitserse sennenhond is de aanduiding van enkele hondenrassen, die zijn oorsprong vindt in Zwitserland.

De voorlopers van deze honden werden door Zwitserse boeren gebruikt voor het drijven van vee, als herdershond en als waakhond. Nadat het belang van deze boerderijhonden minder was geworden, waren deze hondentypen aan het eind van de 19e eeuw bijna verdwenen.

Door de inzet van de Zwitserse geoloog en kynoloog Albert Heim (1849 - 1937) werd omstreeks 1900 steeds meer aandacht besteed aan deze honden. Onder leiding van Heim werd een fokprogramma gestart om tot een hondentype te komen dat meer eenheid vertoonde dan de typen tot dan toe. Als naam voor het nieuwe ras werd sennenhond gekozen, afgeleid van het Duitstalige woord Senn (m)/Senne (v), dat (alpen)herder betekent of een zomerweide in de Alpen waar de veehouder zijn vee weidde totdat hij het aan het einde van de herfst terugbracht naar de dalen.

Uiteindelijk ontstonden verschillende rashonden:


Voorbeelden van sennenhonden die de overeenkomst tussen de rassen tonen en de typische driekleurige vacht.