Slayer

Slayer
Slayer
Slayer tijdens hun 'Unholy Alliance tour' in 2006
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1981 - 2019, 2024 - heden
Oorsprong Vlag van Verenigde Staten Huntington Park, Californië
Genre(s) Thrashmetal
Label(s) Def American
Def Jam
Metal Blade Records
Leden
Leadzang en basgitaar Tom Araya
Gitaar Kerry King
Gary Holt
Drums Paul Bostaph
Oud-leden
Gitaar Jeff Hanneman
Drums Dave Lombardo
John Dette
Tony Scaglione
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Slayer is een Amerikaanse thrashmetalband die in 1981 opgericht is door gitaristen Jeff Hanneman en Kerry King. Slayer werd een van de bekendste bands in het thrashmetalgenre door hun album Reign in Blood uit 1986. Samen met Megadeth, Anthrax en Metallica vormden zij "The Big Four". In 2019 hield Slayer op te bestaan, maar in februari 2024 hebben zij hun reünie en een nieuw album aangekondigd.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jaren tachtig[bewerken | brontekst bewerken]

Slayer is ontstaan in Huntington Park, een buitenwijk van Los Angeles. In de line-up met Tom Araya, Kerry King, Jeff Hanneman en Dave Lombardo werd vanaf 1982 opgetreden. Men speelde in het begin vooral covers van Judas Priest en Iron Maiden en later ook eigen werk. Vanaf 1983 begon de groep door te breken. Na een optreden in een lokale gelegenheid, genaamd Woodstock werd de band aangesproken door Brian Slagel van Metal Blade Records met het aanbod om een nummer te leveren voor het verzamelalbum Metal Massacre III. De band ging akkoord onder de voorwaarde dat Brian Slagel hen ook zou helpen met de opnames van een debuutalbum. Slayer leverde het nummer "Aggressive Perfector" voor het verzamelalbum en in december 1983 kwam de groep met het debuutalbum Show No Mercy. In 1985 bracht Slayer Hell Awaits uit, na eerst al een live mini-album Live Undead te hebben uitgebracht. Hierna kwam Slayer onder contract bij het label Def Jam van Rick Rubin. Onder dit label werd Reign in Blood uitgebracht, dat door velen als een thrashmetalklassieker wordt gezien. Hierdoor groeide Slayer uit tot een van de zogenaamde 'grote vier' (thrash)metalbands uit de jaren tachtig. De anderen waren generatiegenoten Metallica, Anthrax en Megadeth.

Met het uitkomen van South of Heaven liet Slayer de snelle ritmes die hun muziek kenmerkten, gedeeltelijk los. Met nummers als "Behind the Crooked Cross" en "Mandatory Suicide" liet Slayer de melodie nu de boventoon voeren. Op het volgende album, Seasons in the Abyss uit 1990, werd een mix geëtaleerd tussen de muziek van Reign in Blood en de melodie van South of Heaven.

Jaren negentig[bewerken | brontekst bewerken]

In 1992 verliet drummer Dave Lombardo de band na een meningsverschil met andere bandleden. Hij werd vervangen door Paul Bostaph (ex-Forbidden). Hoewel de leden van Slayer eerst niet dachten dat Bostaph de extreme stijl en snelheid van drummen aan zou kunnen, maakte de nieuwe drummer bij zijn auditie slechts een foutje in het nummer "Angel of Death". De eerste grote show van Paul Bostaph met Slayer was het rockfestival Donnington. Twee jaar later, in 1994, bracht Slayer het nieuwe album Divine Intervention uit. Nummers als "Killing Fields", "Dittohead" en "Mind Control" waren een voortzetting van de zware en snelle stijl van spelen die ook op eerdere albums van Slayer te horen was. In 1995 nam Slayer een album op met covers uit de punkwereld. Undisputed Attitude werd een succes, en verschillende nummers van het album zijn door Slayer ook live gespeeld. In 1995 werd door Slayer bovendien de live-dvd Live Intrusion opgenomen, het eerste live-album van Paul Bostaph achter de drums. In 1996 verliet Bostaph korte tijd de band om een eigen project op te zetten. Hij werd vervangen door drummer Jon Dette. Nog geen jaar later keerde Bostaph echter terug naar Slayer en hervatte de tour. In 1998 kwam het album Diabolus in Musica uit, waarop de band een modernere koers ging varen t.o.v. de voorgaande albums. Critici verweten Slayer af te wijken van hun stijl, maar veel fans zagen in het album een nieuwer en scherper geluid met meer uitdagend speelwerk van de band. In 2001 kwam het album God Hates Us All uit. Het geluid op dit album was ruwer en extremer dan op eerdere albums. Mede hierdoor kreeg Slayer van een deel van haar fans veel kritiek. De band zelf zette echter door en draaide een zeer succesvolle tournee. In San Francisco werd een live-album opgenomen. Dit album, War at the Warfield, was het laatste optreden van drummer van Paul Bostaph met Slayer. Kort na de show maakte de band bekend dat Bostaph rust moest nemen vanwege een blessure aan zijn elleboog, waardoor hij steeds meer moeite had om de extreme stijl van Slayer te blijven spelen.

Jaren nul[bewerken | brontekst bewerken]

Later in 2001 kwam Dave Lombardo terug bij Slayer, als vervanger van Paul Bostaph. De toer in 2002 was de eerste tour sinds 1992 waarin de klassieke line-up van Slayer in haar geheel op het podium stond. In 2004 vierde Slayer haar succes door het live-album Still Reigning op te nemen. De band trok veel bekijks door tijdens de concertklapper "Raining Blood" (een favoriet van de fans) echt bloed te laten neerregenen op het podium. Dit was een idee dat bij Slayer al langer had geleefd. Op 4 augustus 2006 kwam het nieuwe album Christ Illusion uit, het eerste nieuwe studioalbum met Dave Lombardo. Dit album leverde zelfs een top 10-notering in de albumlijst op en was een terugkeer naar de oude agressieve stijl van Slayer. De band trok opnieuw de wereld in. De live-dvd Unholy Alliance werd tijdens deze tour opgenomen door Slayer. In de zomer van 2009 lag het nieuwe album van Slayer, World Painted Blood, in de winkel. Dit album kreeg veel lof van fans en critici om haar goede geluid, snelle tempo's en verrassend materiaal.

Ontwikkelingen sinds 2010[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 en 2011 toerde Slayer samen met Megadeth, Anthrax en Metallica over de wereld als 'The Big 4' (de vier 'grootste' thrash- en speedmetalbands), met Metallica als headliner. Opvallend is dat 3 van de 4 bands in 2011, 30 jaar bestaan. Alleen Megadeth is iets later opgericht, omdat Dave Mustaine eerst bij Metallica gitaar speelde. De line-up van Slayer was dezelfde als waarin zij in 1982 en later mee optraden. Deze line-up werd door fans van de band als de klassieke en beste line-up gezien, ondanks het succes van Slayer in de jaren negentig. Kort na de Big 4 tour verliet mede-oprichter en gitarist Jeff Hanneman gedwongen de band wegens persoonlijke redenen en werd vervangen door gitarist Gary Holt (die ook nog speelt in zijn eigen band Exodus). Later bleek dat Hanneman door een spinnenbeet een zenuwinfectie had opgelopen, waardoor hij niet kon spelen. Achter de schermen bleef hij wel betrokken bij het schrijven van nieuwe nummers voor Slayer terwijl hij probeerde te herstellen. Begin 2013 werd drummer Dave Lombardo vervangen door Jon Dette, die al even drumde bij Slayer, wegens persoonlijke meningsverschillen. Op 31 mei 2013 werd drummer Paul Bostaph, die al enkele jaren drummer van Slayer was geweest, officieel benoemd als plaatsvervanger voor Dave Lombardo.[1] Jeff Hanneman overleed 2 mei 2013 op 49-jarige leeftijd aan leverfalen.[2] Garry Holt bleef bij Slayer en vulde de rol van gitarist verder in. Slayer besloot door te gaan. In mei 2015 kondigde Slayer aan dat het nieuwe album Repentless op 11 september 2015 onder Nuclear Blast Records uitgebracht zou worden. Het eerste nummer, "Implode", werd al in 2014 door de band live gespeeld en uitgebracht op Record Store Day. In mei 2015 verscheen vooruitlopend op het album het nummer "When the Stillness Comes", dat in licht aangepaste versie op het album zou verschijnen. Ook van het nummer "Implode" werd voor het album een nieuwe versie opgenomen, waarbij onder meer de zang volledig werd overgedaan. Met Repentless scoorde Slayer wereldwijd een top-5-album, in Duitsland kwam het zelfs tot de eerste positie.

Afscheidstournee[bewerken | brontekst bewerken]

Op 22 januari 2018 kondigde Slayer in een videoclip op hun Facebook-pagina hun afscheidstournee aan, waarvan het Noord-Amerikaanse gedeelte doorging met support van Lamb of God, Anthrax, Behemoth en Testament. Op 21 juni 2019 speelden ze hun laatste show in de Benelux. Dit vond plaats op Graspop Metal Meeting (Dessel, België).

Bandleden[bewerken | brontekst bewerken]

Huidige leden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tom Araya - zang, basgitaar (1981-2019, 2024-heden)
  • Kerry King - gitaar (1981-2019, 2024-heden)
  • Paul Bostaph - drums (1992-1996, 1997-2001, 2013-2019, 2024-heden)
  • Gary Holt - gitaar (2011-2019, 2024-heden)

Voormalige leden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jeff Hanneman - gitaar (1981-2013; overleden in 2013)
  • Dave Lombardo - drums (1981-1992, 2001-2013)
  • Jon Dette - drums (1996, 2013)

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[3]
Show No Mercy 03-12-1983 - - -
Haunting the Chapel 1984 - - - ep
Live Undead 16-11-1984 - - - ep / livealbum
Hell Awaits 16-09-1985 - - -
Reign in Blood 17-10-1986 - - -
South of Heaven 15-07-1988 23-07-1988 31 4
Seasons in the Abyss 09-10-1990 20-10-1990 69 5
Decade of aggression 22-10-1991 30-11-1991 79 4 Livealbum
Divine intervention 27-09-1994 15-10-1994 31 6
Undisputed attitude 28-05-1996 08-06-1996 33 7
Diabolus in musica 08-06-1998 20-06-1998 52 4
God hates us all 07-09-2001 22-09-2001 30 4
Soundtrack to the apocalypse 25-11-2003 - - - Boxset
Eternal pyre 06-07-2006 - - - ep
Christ Illusion 04-08-2006 12-08-2006 8 7
World Painted Blood 30-10-2009 07-11-2009 15 4
The vinyl conflict 22-10-2010 - - - Boxset
The big 4: Live from Sofia, Bulgaria (met Metallica, Megadeth en Anthrax) 29-10-2010 06-11-2010 75 1 Livealbum
Repentless 11-09-2015 19-09-2015 2 7
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Undisputed Attitude 1996 08-06-1996 38 2
Diabolus in Musica 1998 20-06-1998 23 3
God Hates Us All 2001 22-09-2001 16 3
Christ Illusion 2006 12-08-2006 19 9
World Painted Blood 2009 14-11-2009 38 5
Repentless 2015 19-09-2015 4 19

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Angel of Death -------------199-210171190229222215298303249 247
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Dvd[bewerken | brontekst bewerken]

Dvd's met hitnoteringen in
de DVD Top 30
Datum van
verschijnen'
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
War at the Warfield 2003 09-08-2003 22 4
The big 4 - Live from Sofia, Bulgaria 2010 06-11-2010 7 15 met Metallica, Megadeth en Anthrax
Dvd's met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop muziek-dvd top 10/20 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
The big 4 - Live from Sofia, Bulgaria 2010 06-11-2010 4 10 met Metallica, Megadeth en Anthrax

De Zwaarste Lijst[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer '09* '10* '11* '12* '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Angel of Death 5 11 13 8 6 14 7 7 8 13 10 13 22 27 18
Raining Blood 12 15 20 14 12 18 31 12 19 17 9 22 4 9 15

*Tot 2012 had de Zwaarste Lijst 70 plaatsen, dit werd vanaf 2013 veranderd naar 66.

Live-dvd's[bewerken | brontekst bewerken]

  • War At The Warfield (2002)
  • Still Reigning (2004)
  • The Unholy Alliance (2007)
  • Live at Wacken 2014 (2015)
Zie de categorie Slayer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.