Spitsmuizen

Spitsmuizen
Huisspitsmuis (Crocidura russula)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Eulipotyphla (Insecteneters)
Familie
Soricidae
Fischer, 1814
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Spitsmuizen op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

De spitsmuizen (Soricidae) vormen een grote familie van zoogdieren uit de orde der insecteneters (Eulipotyphla). Niettegenstaande de naam behoren de spitsmuizen dus niet tot de orde van de knaagdieren zoals de muizen. De familie omvat 376 verschillende soorten in 26 geslachten[1] en is daarmee een van de grootste zoogdierfamilies. Spitsmuizen hebben een extreem hoge hartslag, van 600 tot 1200 slagen per minuut bij verhoogde intensiteit. Ze leven relatief kort, maximaal 2,5 jaar.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Spitsmuizen zijn kleine, muisachtige dieren met een spitse snuit en korte poten. De ogen zijn klein, maar daarentegen zijn het gehoor en reukvermogen goed ontwikkeld. Ze hebben korte haartjes, meestal bruinachtig of grijs van kleur.

Spitsmuizen bezitten een cloaca, een primitieve uitgang van zowel het voortplantings- als het spijsverteringsstelsel. Bij de meeste zoogdieren zijn deze uitgangen gescheiden. De speekselklieren scheiden een giftige substantie uit. De spitsmuizen behoren tot de kleinste zoogdieren. Het op een na kleinste zoogdier is de wimperspitsmuis. Alleen Kitti's varkensneusvleermuis is kleiner. Een andere, niet nauw aan de wimperspitsmuis verwante Europese spitsmuis, de kleine dwergspitsmuis, wordt iets groter.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Het grootste deel van de soorten leeft alleen en is zowel 's nachts als overdag actief. Spitsmuizen zijn in hoofdzaak carnivoor, maar eten daarnaast soms plantaardig voedsel. Veel spitsmuizen zijn insectivoor.

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Spitsmuizen worden tegenwoordig in de volgende onderfamilies en geslachten ingedeeld:

Enkele Europese soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele van de ruim 60 voorkomende soorten in Europa zijn: