Stemhebbende epiglottale fricatief

De stemhebbende epiglottale fricatief is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet aangeduid wordt met ʢ , en in X-SAMPA met <\.

Net als de stemhebbende faryngale fricatief wordt de stemhebbende epiglottale fricatief in het IPA ingedeeld bij de fricatieven, maar vertoont ook kenmerken van een approximant.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

• De manier van articulatie is approximant, of in sommige gevallen fricatief, wat inhoudt dat de klank geproduceerd wordt door hinder die de luchtstroom ondervindt op de plaats van articulatie, waarbij doorgaans geen turbulentie optreedt.
• Het articulatiepunt is epiglottaal, wat inhoudt dat de klank wordt gearticuleerd met het strotklepje tegen de farynx.
• Het type articulatie is stemhebbend, wat wil zeggen dat de stembanden meetrillen bij het articuleren van de klank.
• Het is een orale medeklinker, wat wil zeggen dat de lucht door de mond naar buiten stroomt.
• Omdat de klank wordt gearticuleerd vanuit de keel zonder hulp van een onderdeel in de mond, is onderverdeling bij de laterale of centrale medeklinkers niet van toepassing.
• Het luchtstroommechanisme is pulmonisch-egressief, wat wil zeggen dat lucht uit de longen gestuwd wordt, in plaats van uit de glottis of de mond.