Taky Marie-Divine Kouamé

Taky Marie-Divine Kouamé
	Kouamé op de wereldkampioenschappen baanwielrennen in 2019
Persoonlijke informatie
Bijnaam	MRDV
Geboortedatum	30 juli 2002
Geboorteplaats	Créteil, Frankrijk
Nationaliteit	Frans
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Créteil Kronos
Discipline(s)	Baanwielrennen
Specialisatie(s)	500 meter-tijdrit; Keirin; Sprint
Medailleoverzicht
	Baanwielrennen
Medailles
	Baanwielrennen (elite)
Wereldkampioenschappen
Franse kampioenschappen
Portaal	Wielersport

Taky Marie-Divine Kouamé (Créteil, 30 juli 2002) is een Frans baanwielrenner. In 2022 werd ze wereldkampioen bij de elite in de 500 meter-tijdrit.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Wielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

Op jonge leeftijd kwam Kouamé al met wielrennen in aanraking. Gilbert Rousseau, de voorzitter van een lokale wielerclub, werkte in de kantine van haar school.^[1] Kouamé sloot zich hierbij aan, en begon met veldrijden in de winter en wegwielrennen in de zomer. Ondertussen deed ze ook aan basketbal, voetbal, atletiek en zwemmen. Toen ze reed bij de miniemen, en dus dertien à veertien jaar oud was, maakte ze de overstap naar de piste. Hier fietste ze samen met Mathilde Gros en Julie Michaux, die haar partners bij de teamsprint zouden worden. Sinds 2021 is meervoudig wereldkampioen Grégory Baugé haar trainer.^[2]

Tijdens haar eerste Franse kampioenschappen baanwielrennen bij de elite in 2021 won Kouamé meteen drie gouden medailles, in de 500 meter-tijdrit, de keirin en de sprint.^[3] Ook won ze dat jaar de keirin en werd ze tweede in de sprint op de Track Cycling Challenge in het Zwitserse Grenchen.^[4] In juli 2022 verbeterde ze het veertien jaar oude Franse record van Sandie Clair in de 500 meter-tijdrit.^[5] In oktober van dat jaar verbrak ze haar eigen record nog tweemaal, tot 32"835.^[6] In 2022 wist Kouamé, als eerste Franse sinds Félicia Ballanger in 1999, de gouden medaille te behalen op de wereldkampioenschappen baanwielrennen in de 500 meter-tijdrit.^[7] Ze versloeg hierbij meervoudig wereldkampioen Emma Hinze en Guo Yufang. Beelden van Kouamé tijdens de podiumceremonie gingen de wereld rond door haar uitbundige meezingen van het Franse volklied.^[8] Dat jaar wist ze bovendien op de Nations Cup in het Colombiaanse Cali brons te behalen op de teamsprint, samen met Gros en Michaux.

Studie[bewerken | brontekst bewerken]

Kouamé studeert politicologie aan Sciences Po^[9], een prestigieus opleidingsinstituut op universitair niveau in Parijs, dat faciliteiten biedt voor topsporters om sport en studie te combineren.^[10]

Racisme[bewerken | brontekst bewerken]

In het boek Black Champions in Cycling, geschreven door Marlon Moncrieffe van de Universiteit van Brighton, praat Kouamé over het racisme waarvan ze slachtoffer werd in haar jeugd.^[11] Anderen die aan het woord komen in dit boek zijn onder meer Rahsaan Bahati, Ceylin del Carmen Alvarado, Nicholas Dlamini, Shanaze Reade, Kévin Reza, Major Taylor en haar trainer Grégory Baugé.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder volgt het palmares van Kouamé in alle categorieën van de Franse, Europese en wereldkampioenschappen.

Jaar	FK	EK	WK
Nieuwelingen
2016	3 Sprint
2017	3 Sprint
2018	1 500 meter-tijdrit 1 Sprint 3 Keirin
Junioren
2017	1 Teamsprint (met Mathilde Gros)
2019		3 500 meter-tijdrit 3 Keirin 3 Sprint	1 500 meter-tijdrit
2020		3 500 meter-tijdrit 2 Keirin 2 Sprint
Beloften
2022		1 500 meter-tijdrit 2 Keirin 3 Sprint
Elites
2021	1 500 meter-tijdrit 1 Keirin 1 Sprint
2022	1 500 meter-tijdrit 2 Keirin 2 Sprint		1 500 meter-tijdrit
2023	2 Keirin 2 Sprint 2 500m tijdrit	2 500m tijdrit
2024	1 Keirin 1 Sprint 1 500m tijdrit	2 500m tijdrit

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (fr) Taky Marie-Divine Kouamé : sur la piste du succès !. Saint-Quentin-en-Yvelines (19 oktober 2019). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (en) Maria David, Who is Marie-Divine Kouamé? World champion reaches new-found fame. CyclingNews (27 november 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (fr) Dominique Turgis, Taky Marie-Divine Kouamé retrouve le stress de la compétition. DirectVelo (18 augustus 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (fr) Dominique Turgis, La carte postale de... Taky Marie-Divine Kouamé. DirectVelo (24 december 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (fr) Dominique Turgis, Un record de France est tombé. DirectVelo (18 juli 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (fr) Dominique Turgis, Marie-Divine Kouamé encore plus vite et en arc-en-ciel. DirectVelo (15 oktober 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (en) Julien Pretot, Kouame gives France second title at track world championships. Reuters (15 oktober 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ Maarten Vanhoof, Prachtige beelden: Franse wereldkampioene baanwielrennen zingt Marseillaise uit volle borst mee tijdens ceremonie. Het Nieuwsblad (16 oktober 2022). Geraadpleegd op 25 januari 2023.
↑ (fr) Lucrece Kiti, Interview de Marie-Divine Taky Kouamé. Sport News Africa (20 augustus 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (fr) Anthony Ramos, Marie-Divine Kouamé | L’interview avec Myprotein. MyProtein (18 juni 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (en) Jonny Long, 'They called us monkeys': Groundbreaking book uncovers rich history of black cyclists as well as the racism they've faced. Cycling Weekly (18 augustus 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[1] (fr) Taky Marie-Divine Kouamé : sur la piste du succès !. Saint-Quentin-en-Yvelines (19 oktober 2019). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[2] (en) Maria David, Who is Marie-Divine Kouamé? World champion reaches new-found fame. CyclingNews (27 november 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[3] (fr) Dominique Turgis, Taky Marie-Divine Kouamé retrouve le stress de la compétition. DirectVelo (18 augustus 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[4] (fr) Dominique Turgis, La carte postale de... Taky Marie-Divine Kouamé. DirectVelo (24 december 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[5] (fr) Dominique Turgis, Un record de France est tombé. DirectVelo (18 juli 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[6] (fr) Dominique Turgis, Marie-Divine Kouamé encore plus vite et en arc-en-ciel. DirectVelo (15 oktober 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[7] (en) Julien Pretot, Kouame gives France second title at track world championships. Reuters (15 oktober 2022). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[8] Maarten Vanhoof, Prachtige beelden: Franse wereldkampioene baanwielrennen zingt Marseillaise uit volle borst mee tijdens ceremonie. Het Nieuwsblad (16 oktober 2022). Geraadpleegd op 25 januari 2023.

[9] (fr) Lucrece Kiti, Interview de Marie-Divine Taky Kouamé. Sport News Africa (20 augustus 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[10] (fr) Anthony Ramos, Marie-Divine Kouamé | L’interview avec Myprotein. MyProtein (18 juni 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[11] (en) Jonny Long, 'They called us monkeys': Groundbreaking book uncovers rich history of black cyclists as well as the racism they've faced. Cycling Weekly (18 augustus 2021). Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]