Thomas Larcher

Thomas Larcher (rechts)

Thomas Larcher (Innsbruck, 16 september 1963) is een Oostenrijks componist, muziekpedagoog en pianist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Larcher studeerde van 1981 tot 1986 aan de Universität für Musik und darstellende Kunst Wien in Wenen bij Heinz Medjimorec en Elisabeth Leonskaja (piano) en Erich Urbanner (compositie). Al gedurende zijn studie werd hij bekend als pianist van eigentijdse muziek en verzorgde optredens met dirigenten als Claudio Abbado, Pierre Boulez, Dennis Russell Davies en Franz Welser-Möst. Hij werkte samen met componisten als Heinz Holliger, Olga Neuwirth, Isabel Mundry en Johannes Maria Staud. In 1994 was hij oprichter van het festival Klangspuren in de Oostenrijkse deelstaat Tirol, een platform voor interpretaties van eigentijdse muziek, dat hij tot 2003 ook leidde. Verder richtte hij in 2004 met steun van de Swarovski Kristallwelten het festival Musik im Riesen in Wattens op.

Van 2001 tot 2004 was hij docent voor piano aan de Muziekacademie Bazel.

Als gevolg van compositieopdrachten van het festival Mozartwoche Salzburg, het Lucerne Festival en van pianist Till Fellner richtte hij zich meer en meer op het componeren. Aanvankelijk was het vooral een uitbreiding voor zijn "eigen" instrument, de piano. In de loop van de jaren gebruikte hij nieuwe technieken in zijn werken voor piano. Al in die werken werd duidelijk dat hij buiten bekende stijlen treedt en soms ook buiten de klassieke muziek van de 20e eeuw treedt. Voor de cd-productie IXXU (de subtitel voor zijn tweede strijkkwartet) in 2006 werd hij met de Preis der deutschen Schallplattenkritik bekroond.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2010 Red and Green, voor orkest

Werken voor instrumenten en orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2002 Still, voor altviool en kamerorkest
  • 2005 Hier, heute, voor cello, orkest en cd
  • 2006 rev.2007 Böse Zellen, voor piano en orkest
  • 20082009 Concert, voor viool en orkest
  • 2011 (Dubbel-)Concert, voor viool, cello en orkest
  • 2020-2021 Concert voor piano en orkest

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor koor[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2012 Das Spiel ist aus, voor 24 zangstemmen

Werken voor zangstem(men) en orkest of ensemble[bewerken | brontekst bewerken]

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1986 Klavierstück
  • 1989 Naunz
  • 1992 Noodivihik
  • 1999 Antennen-Requiem für H.
  • 2005 Smart Dust
  • 2009 What Becomes/Was wird
  • 2010 Poems, 12 stukken voor pianisten en andere kinderen

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Harald Goertz: Beiträge '94 : Österreichische Komponisten unserer Zeit, Österreischer Musikrat, Kassel: Bärenreiter, 1994, 175 p.
  • Harald Goertz: Österreichische Komponisten der Gegenwart - Eine Publikation des Österreichischen Musikrates, Wien: Doblinger, 1989, 255 p.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]