UEFA Europa Conference League

UEFA Europa Conference League
UEFA Europa Conference League
Regio Vlag van Europa Europa
Bond UEFA
Opgericht 2021/22 als Europa Conference League
Systeem Groepwedstrijden + knock-out
Aantal teams 32 + 8 (hoofdtoernooi)
Huidige kampioen Vlag van Engeland West Ham United (2022/23)
Recordkampioen Vlag van Italië AS Roma (1)
Vlag van Engeland West Ham United (1)
Topscorer Vlag van Brazilië Arthur Cabral (21)
Huidig seizoen 2023/24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
UEFA Europa Conference League-trofee

De UEFA Europa Conference League (UECL) is een Europese voetbalbekercompetitie die in het seizoen 2021/22 van start is gegaan. Het bekertoernooi zal jaarlijks door de UEFA worden georganiseerd. Na de UEFA Champions League en de UEFA Europa League is de UEFA Europa Conference League de derde clubcompetitie in Europa.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het idee voor een nieuw, derde voetbaltoernooi in Europa bestaat al sinds 2015. Edwin van der Sar was in zijn rol binnen de European Club Association (ECA) een van de zes initiatiefnemers van het nieuw op te tuigen toernooi. [1]

Op 2 december 2018 werd door de UEFA gecommuniceerd dat de nieuwe competitie er daadwerkelijk zou komen. Tijdens de voorbereidingen werd gesproken over de naam Europa League 2 of UEL2. Op 24 september 2019 werd bekendgemaakt dat deze nieuwe competitie de UEFA Europa Conference League zou heten en dat de wedstrijden op donderdagen afgewerkt zouden worden.[2] Op 24 mei 2021 werd de trofee van het toernooi voor het eerst getoond.[3]

Op 28 juni 2023 werd door de UEFA bekendgemaakt dat het toernooi vanaf seizoen 2024/25 UEFA Conference League zal heten.[4]

Trofee[bewerken | brontekst bewerken]

Trofee Beschrijving
De trofee van de UEFA Europa Conference League die op 24 mei 2021 door de UEFA werd gepresenteerd

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

In de Europa Conference League wordt gespeeld volgens hetzelfde systeem als in de UEFA Champions League. Voor de kwalificatie betekent dit dat gekwalificeerde clubs worden onderverdeeld in een groep van kampioenen en van niet-kampioenen. Na drie voorrondes wordt er nog een play-offronde gehouden voordat de groepsfase begint.

Met de groepsfase start het hoofdtoernooi, waarin de ploegen in één groep een thuis- en uitwedstrijd spelen tegen de andere drie ploegen in de groep. Het toernooi zal bestaan uit acht groepen met elk vier teams. Daarna zal elke volgende ronde een knock-outronde zijn met eveneens een thuis- en uitwedstrijd. Alleen de finale bestaat uit één wedstrijd die op neutraal terrein wordt gespeeld. Doordat het stadion waar de finale plaatsvindt lang van tevoren wordt gekozen, kan het voorkomen dat het stadion ook de thuisbasis is van een van de twee finalisten. Dit staat los van wie voor de finale als uitspelend team en als thuisspelend team wordt aangewezen. In totaal worden er 141 wedstrijden gespeeld verspreid over 15 wedstrijddagen. De winnaar van de UEFA Europa Conference League krijgt een startbewijs voor het daarop volgende seizoen van de UEFA Europa League.

Welke clubs aan het toernooi deelnemen en op welk moment ze instromen, wordt bepaald door de positie van de landen op de UEFA-competitiecoëfficiëntenranglijst. In onderstaande lijsten is te zien welk land wanneer instroomt en met hoeveel teams het deelneemt.

Nr. Clubs
1 1
2
3
4
5
6 2
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16 3
17
18
19
Nr. Clubs
20 3 *
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
Nr. Clubs
38 3
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51 2
52
53
54
55

* Dit is zonder Liechtenstein (twee keer), omdat in Liechtenstein geen voetbalcompetitie wordt gehouden, maar alleen een nationaal bekertoernooi. Voorheen kwalificeerde de winnaar zich voor de eerste voorronde van de UEFA Europa League.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

KWALIFICATIE Teams nieuw deze ronde: Teams van de vorige ronde: Teams vanuit de Champions League: Teams vanuit de Europa League:
Eerste kwalificatieronde
(72 teams)
  • 26 bekerwinnaars van de landen 30–55
  • 25 nummers 2 van de landen 30–55 (zonder Liechtenstein)
  • 21 nummers 3 van de landen 29–50 (zonder Liechtenstein)
Tweede kwalificatieronde Kampioenen
(20 teams)
  • 17 verliezers vanuit de eerste kwalificatieronde van de Champions League
  • 3 verliezers vanuit de voorronde van de Champions League
Niet-kampioenen
(90 teams)
  • 14 bekerwinnaars van de landen 16–29
  • 14 nummers 2 van de landen 16–29
  • 16 nummers 3 van de landen 13–28
  • 9 nummers 4 van de landen 7–15
  • 1 nummer 5 van land 6
  • 36 winnaars van de eerste kwalificatieronde
Derde kwalificatieronde Kampioenen
(10 teams)
  • 10 winnaars van de tweede kwalificatieronde (Kampioenen)
Niet-kampioenen
(52 teams)
  • 6 nummers 3 van de landen 7–12
  • 1 nummer 4 van land 6
  • 45 winnaars van de tweede kwalificatieronde (Niet-kampioenen)
Play-offronde Kampioenen
(10 teams)
  • 5 winnaars van de derde kwalificatieronde (Kampioenen)
  • 5 verliezers vanuit de derde kwalificatieronde (Kampioenen) van de Europa League
Niet-kampioenen
(34 teams)
  • 1 nummer 5 van land 5
  • 4 nummers 6 van de landen 1–4 (Inclusief de winnaar van de EFL beker uit Engeland)
  • 26 winnaars van de derde kwalificatieronde (Niet-kampioenen)
  • 3 verliezers vanuit de derde kwalificatieronde (Niet-kampioenen) van de Europa League
Hoofdtoernooi Groepsfase
(32 teams)

(geen enkel team kan zich rechtstreeks voor het eindtoernooi plaatsen)

  • 5 winnaar van de play-offronde (Kampioenen)
  • 17 winnaars van de play-offronde (Niet-kampioenen)
  • 10 verliezers vanuit de play-offronde van de Europa League

Hoofdtoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

HOOFDTOERNOOI Teams die spelen in deze ronde: Teams al geplaatst voor volgende ronde:
Groepsfase
(32 teams)
  • 22 winnaars van de play-offronde
  • 10 verliezers vanuit de play-offronde van de Europa League
Tussenronde
(16 teams)
  • 8 nummers twee van de groepsfase
  • 8 nummers drie vanuit de groepsfase van de Europa League
  • 8 groepswinnaars van de groepsfase
Achtste Finale
(16 teams)
  • 8 groepswinnaars van de groepsfase
  • 8 winnaars van de tussenronde

Uitzonderingen op bovenstaande lijst zijn er wanneer de winnaar van de Champions League of Europa League zich via de nationale competitie al plaatst voor de groepsfase van de Champions League. Of wanneer de winnaar van de Europa Conference League zich via de nationale competitie al plaatst voor Europees voetbal.


Finales[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Datum Winnaar Uitslag Tegenstander Stadion en locatie
2021/22 25 mei 2022 Vlag van Italië AS Roma 1–0 Vlag van Nederland Feyenoord Vlag van Albanië Arena Kombëtare, Tirana, Albanië
2022/23 7 juni 2023 Vlag van Engeland West Ham United 2–1 Vlag van Italië Fiorentina Vlag van Tsjechië Eden Aréna, Praag, Tsjechië
2023/24 29 mei 2024 Vlag van Griekenland Agia Sofiastadion, Athene, Griekenland

Deelnames per club 2022-heden[bewerken | brontekst bewerken]

In de onderstaande statistieken zijn de deelnames van alle clubs samengevoegd. Zij-instromers vanuit de UEFA Europa League zijn hierin niet meegerekend, tenzij de ploeg de finale heeft gehaald.

Team 22 23 24 aantal
Vlag van Italië AS Roma X 1
Vlag van Nederland Feyenoord X 1
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur X 1
Vlag van ZwitserlandFC Basel X X 2
Vlag van Denemarken FC Kopenhagen X 1
Vlag van Tsjechië Slavia Praag X X 2
Vlag van België AA Gent X X X 3
Vlag van Nederland AZ X X X 3
Vlag van Oostenrijk LASK X 1
Vlag van Azerbeidzjan FK Qarabağ X 1
Vlag van Israël Maccabi Tel Aviv X X 2
Vlag van Griekenland PAOK X X 2
Vlag van Frankrijk Stade Rennes X 1
Vlag van Servië FK Partizan X X 2
Vlag van Roemenië CFR Cluj X X 2
Vlag van Oekraïne Zorya Luhansk X X 2
Vlag van Duitsland 1. FC Union Berlin X 1
Vlag van Bulgarije CSKA Sofia X 1
Vlag van Nederland Vitesse X 1
Vlag van Slowakije Slovan Bratislava X X X 3
Vlag van Tsjechië FK Jablonec X 1
Vlag van Armenië FA Alashkert X 1
Vlag van Estland FC Flora Tallinn X 1
Vlag van Kazachstan Kairat Almaty X 1
Vlag van Gibraltar Lincoln Red Imps X 1
Vlag van Denemarken Randers X 1
Vlag van Cyprus Omonia Nicosia X 1
Vlag van Cyprus Anorthosis Famagusta X 1
Vlag van Finland HJK Helsinki X X 2
Vlag van Israël Maccabi Haifa X 1
Vlag van Noorwegen FK Bodø/Glimt X X 2
Vlag van Slovenië NŠ Mura X 1
Vlag van Spanje Villarreal X 1
Vlag van Turkije Istanbul Başakşehir X 1
Vlag van Engeland West Ham United X 1
Vlag van Noorwegen Molde FK X 1
Vlag van Roemenië FCSB X 1
Vlag van Italië Fiorentina X X 2
Vlag van Duitsland 1. FC Köln X 1
Vlag van Israël Hapoel Beer Sheva X 1
Vlag van Cyprus Apollon Limasol X 1
Vlag van Frankrijk OGC Nice X 1
Vlag van België RSC Anderlecht X 1
Vlag van Litouwen FK Žalgiris X 1
Vlag van Oostenrijk Austria Wien X 1
Vlag van Schotland Hearts X 1
Vlag van Ierland Shamrock Rovers X 1
Vlag van Turkije Sivasspor X 1
Vlag van Liechtenstein FC Vaduz X 1
Vlag van Oekraïne SK Dnipro-1 X 1
Vlag van Polen Lech Poznań X 1
Vlag van Tsjechië 1. FC Slovácko X 1
Vlag van Denemarken Silkeborg IF X 1
Vlag van Zweden Djurgårdens X 1
Vlag van Armenië Pyunik Yerevan X 1
Vlag van Letland RFS X 1
Vlag van Kosovo KF Ballkani X X 2
Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt X 1
Vlag van Kroatië Dinamo Zagreb X 1
Vlag van België Club Brugge X 1
Vlag van Turkije Fenerbahçe X 1
Vlag van Frankrijk Lille OSC X 1
Vlag van Hongarije Ferencváros X 1
Vlag van Tsjechië Viktoria Pilsen X 1
Vlag van Engeland Aston Villa X 1
Vlag van Bulgarije Loedogorets X 1
Vlag van België KRC Genk X 1
Vlag van Kazachstan Astana FK X 1
Vlag van Turkije Beşiktaş X 1
Vlag van Polen Legia Warschau X 1
Vlag van Slowakije Spartak Trnava X 1
Vlag van Slovenië Olimpija Ljubljana X 1
Vlag van Bosnië en Herzegovina Zrinjski Mostar X 1
Vlag van Faeröer KÍ Klaksvík X 1
Vlag van Schotland Aberdeen X 1
Vlag van Servië FK Čukarički X 1
Vlag van Zwitserland FC Lugano X 1
Vlag van IJsland Breiðablik Kópavogur X 1
Vlag van Denemarken FC Nordsjælland X 1


Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie UEFA Europa Conference League van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.