Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2011

Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2011
Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2011
Gehouden in Vlag van Nederland Apeldoorn, Nederland
Editie 108
Jaar 2011
Data 23 t/m 27 maart
Sport Baanwielrennen
Organisator UCI
Evenementen 19
Navigatie
← 2010     2012 →
Portaal  Portaalicoon   Sport

De wereldkampioenschappen baanwielrennen 2011 werden van 23 tot en met 27 maart 2011 gehouden in het Omnisportcentrum in de Nederlandse stad Apeldoorn. Er stonden negentien onderdelen op het programma, tien voor mannen en negen voor vrouwen.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

Omnisport Apeldoorn
Datum Tijd Medailleonderdelen
23 maart 19:00–22:15 500m tijdrit vrouwen
Ploegenachtervolging mannen
Puntenkoers vrouwen
Scratch mannen
Teamsprint mannen
24 maart 19:30–22:00 Ploegenachtervolging vrouwen
Teamsprint vrouwen
Individuele achtervolging mannen
25 maart 18:30–22:10 Puntenkoers mannen
Sprint mannen
Individuele achtervolging vrouwen
26 maart 14:00–18:05 Sprint vrouwen
Keirin mannen
Omnium mannen
Scratch vrouwen
27 maart 13:30–18:05 1 km tijdrit mannen
Koppelkoers mannen
Omnium vrouwen
Keirin vrouwen

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Sprint* Jason Kenny Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Chris Hoy Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Mickaël Bourgain Vlag van Frankrijk FRA
1km tijdrit Stefan Nimke Vlag van Duitsland GER Teun Mulder Vlag van Nederland NED François Pervis Vlag van Frankrijk FRA
Achtervolging Jack Bobridge Vlag van Australië AUS Jesse Sergent Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Michael Hepburn Vlag van Australië AUS
Ploegenachtervolging Jack Bobridge
Rohan Dennis
Luke Durbridge
Michael Hepburn		 Vlag van Australië AUS Aleksej Markov
Jevgeni Kovalev
Ivan Kovalev
Aleksandr Serov		 Vlag van Rusland RUS Ed Clancy
Steven Burke
Peter Kennaugh
Andy Tennant		 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
Teamsprint René Enders
Maximilian Levy
Stefan Nimke		 Vlag van Duitsland GER Matthew Crampton
Chris Hoy
Jason Kenny		 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Daniel Ellis
Matthew Glaetzer
Jason Niblett		 Vlag van Australië AUS
Keirin Shane Perkins Vlag van Australië AUS Chris Hoy Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Teun Mulder Vlag van Nederland NED
Scratch Kwok Ho Ting Vlag van Hongkong HKG Elia Viviani Vlag van Italië ITA Morgan Kneisky Vlag van Frankrijk FRA
Puntenkoers Edwin Ávila Vlag van Colombia COL Cameron Meyer Vlag van Australië AUS Morgan Kneisky Vlag van Frankrijk FRA
Koppelkoers Leigh Howard
Cameron Meyer		 Vlag van Australië AUS Martin Bláha
Jiří Hochmann		 Vlag van Tsjechië CZE Theo Bos
Peter Schep		 Vlag van Nederland NED
Omnium Michael Freiberg Vlag van Australië AUS Shane Archbold Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Gijs Van Hoecke Vlag van België BEL

* Grégory Baugé verliest zijn wereldtitel op de sprint na tweemaal fouten in zijn whereabouts en het missen van een dopingcontrole.
'** De Franse ploeg (Grégory Baugé, Michaël D'Almeida en Kévin Sireau) verliest de wereldtitel op de teamsprint door de schorsing van Baugé.[1]

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Sprint Anna Meares Vlag van Australië AUS Simona Krupeckaitė Vlag van Litouwen LTU Victoria Pendleton Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
500m tijdrit Olga Panarina Vlag van Wit-Rusland BLR Sandie Clair Vlag van Frankrijk FRA Miriam Welte Vlag van Duitsland GER
Achtervolging Sarah Hammer Vlag van Verenigde Staten USA Alison Shanks Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Vilija Sereikaitė Vlag van Litouwen LTU
Ploegenachtervolging Laura Trott
Wendy Houvenaghel
Danielle King		 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Sarah Hammer
Dotsie Bausch
Jennie Reed		 Vlag van Verenigde Staten USA Kaytee Boyd
Jaime Nielsen
Alison Shanks		 Vlag van Nieuw-Zeeland NZL
Teamsprint Kaarle McCulloch
Anna Meares		 Vlag van Australië AUS Victoria Pendleton
Jessica Varnish		 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Gong Jinjie
Guo Shuang		 Vlag van China CHN
Keirin Anna Meares Vlag van Australië AUS Olga Panarina Vlag van Wit-Rusland BLR Clara Sanchez Vlag van Frankrijk FRA
Scratch Marianne Vos Vlag van Nederland NED Katherine Bates Vlag van Australië AUS Danielle King Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
Puntenkoers Tatsjana Sjarakova Vlag van Wit-Rusland BLR Jarmila Machačová Vlag van Tsjechië CZE Giorgia Bronzini Vlag van Italië ITA
Omnium Tara Whitten Vlag van Canada CAN Sarah Hammer Vlag van Verenigde Staten USA Kirsten Wild Vlag van Nederland NED

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Australië Australië 8 2 2 12
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 2 4 3 9
3 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 2 1 0 3
4 Vlag van Duitsland Duitsland 2 0 1 3
5 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 1 2 0 3
6 Vlag van Nederland Nederland 1 1 3 5
7 Vlag van Canada Canada 1 0 0 1
Vlag van Colombia Colombia 1 0 0 1
Vlag van Hongkong Hongkong 1 0 0 1
10 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 0 3 1 4
11 Vlag van Tsjechië Tsjechië 0 2 0 2
12 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 1 5 6
13 Vlag van Italië Italië 0 1 1 2
Vlag van Litouwen Litouwen 0 1 1 2
15 Vlag van Rusland Rusland 0 1 0 1
16 Vlag van België België 0 0 1 1
Vlag van China China 0 0 1 1
Totaal 19 19 19 57
■ Gastland

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschappen_baanwielrennen_2011&oldid=65056036"