Zonnefysica

Zonnefysica is het deel van de astronomie dat zich bezighoudt met onderzoek aan de Zon.

Zonnefysica is een vorm van astrofysica, maar heeft een eigen naam vanwege de unieke positie van de Zon. De dichtstbijzijnde ster voorbij de Zon (Proxima Centauri) staat ongeveer 270.000 keer zo ver weg van de Aarde als de Zon, dus kunnen wij de Zon in veel groter detail waarnemen dan elke andere ster. (Pas de laatste jaren kunnen we een paar andere sterren als een – heel klein – schijfje zien in plaats van alleen maar als een lichtpuntje.) Daardoor kunnen veel soorten waarnemingen die routineus van de Zon gemaakt worden, niet ook van de sterren gemaakt worden, en kunnen veel verschijnselen niet voor de sterren maar voor de Zon wel onderzocht worden.

Instrumenten die geschikt zijn voor het bestuderen van de Zon, zijn meestal niet geschikt voor het bestuderen van sterren, en andersom. Een groot probleem met het doen van waarnemingen aan de Zon is dat de Zon de instrumenten, de omgeving en de atmosfeer verhit. Er komt zoveel licht en warmte van de Zon het instrument binnen dat de ontwerper veel moeite moet doen om de ontvangen hitte af te voeren omdat anders het instrument smelt.

De hitte van de Zon laat ook de lucht 'trillen', zoals gemakkelijk te zien is in de verte boven een hete asfaltweg. Deze seeing laat ook het beeld van de Zon in de telescoop trillen en daarmee vervagen de kleinste details van het beeld van de Zon. Zelfs als het buiten helemaal niet zo heet lijkt heeft de zonnefysicus hier last van, want de telescoop vergroot alles en dus ook de kleinste trillingen.