French
DeutschŁeonid Derkacz – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | 14 stycznia 2022 |
| Szef Służby Bezpieczeństwa Ukrainy | |
| Okres | od 22 kwietnia 1998 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
 generał armii | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 lipca 1939 |
|---|---|
| Data śmierci | 14 stycznia 2022 |
| Odznaczenia | |
  | |
Łeonid Derkacz (ukr. Леоні́д Васи́льович Де́ркач, ur. 19 lipca 1939 w Dniepropietrowsku, zm. 14 stycznia 2022 w Kijowie[1] ) – ukraiński polityk, generał armii i szef Służby Bezpieczeństwa Ukrainy od 22 kwietnia 1998 do 3 lipca 2001.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową rozpoczął w 1957 r. w Jużmaszu, gdzie pracował jako mechanik. Po odbyciu nauki w dniepropietrowskim technikum mechanicznym w latach 1958-1961 pracował jako pomocnik majstra w tym zakładzie. W latach 1961-1964 odbył służbę wojskową w Siłach Zbrojnych ZSRR. W 1970 ukończył studia na Wydziale Fizyki i Technologii Dniepropietrowskiego Uniwersytetu Państwowego jako inżynier mechanik maszyn latających. Pracował w Jużmaszu jako starszy inżynier technolog.
Od marca 1972 r. w urzędzie KGB w obwodzie dniepropietrowskim, gdzie był oficerem operacyjnym, starszym oficerem operacyjnym, szefem oddziału. W 1973 r. ukończył wyższe kursy KGB. Od 1983 do 1988 r. pełnił funkcję zastępcy dyrektora fabryki w Pawłogradzie oraz szefa miejskiego wydziału KGB w Pawłogradzie. Od lutego 1988 r. w obwodowym biurze KGB w obwodzie dniepropietrowskim, gdzie pracował jako zastępca szefa kadr i szef kadr.
Od listopada 1991 r. zastępca Szefa Obwodowego Urzędu Służby Bezpieczeństwa Ukrainy w Dniepropietrowsku. Od grudnia 1992 r. – przewodniczący Służby Państwowej Ukrainy ds. Technicznej Ochrony Informacji. Od sierpnia 1994 r. - pierwszy zastępca szefa Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Od lipca 1995 r. – przewodniczący Państwowego Komitetu Celnego Ukrainy. W lutym 1996 r. został powołany do Komitetu Koordynacyjnego Ukrainy ds. Zwalczania Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji. W listopadzie 1996 r. Państwowy Komitet Celny Ukrainy został przekształcony w Państwową Służbę Celną Ukrainy, ale Ł. Derkacz zachował stanowisko przewodniczącego.
Od kwietnia 1998 r. do lutego 2001 r. – przewodniczący Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. 23 sierpnia 2000 r. mianowany na najwyższy ukraiński stopień wojskowy – generała armii.
W związku z zabójstwem Heorhija Gongadze (wrzesień 2000 r.) domagano się dymisji Derkacza, na co prezydent Łeonid Kuczma musiał się zgodzić[2].
Od kwietnia 2002 do 2006 r. deputowany do Rady Najwyższej Ukrainy IV kadencji z obwodu dniepropietrowskiego. Od maja do czerwca 2002 r. był członkiem bloku Za Jedyną Ukrainę, od czerwca 2002 r. – członkiem Partii Przemysłowców i Przedsiębiorców Ukrainy oraz partii Trudowa Ukrajina[3].
W czerwcu 2006 r. został zwolniony ze służby wojskowej ze względów zdrowotnych z prawem do noszenia munduru wojskowego.
Synem Łeonida Derkacza i chrześniakiem Łeonida Kuczmy[2] jest Andrij Derkacz, również polityk.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Умер экс-глава СБУ времен Кучмы Леонид Деркач: отец скандального нардепа (ros.)
- ↑ a b Деркач Леонiд Васильович. golos.ua. [dostęp 2018-10-28]. (ros.).
- ↑ М. С. Держалюк: Деркач Леонiд Васильович. [w:] Енциклопедія Сучасної України [on-line]. esu.com.ua, 2007. [dostęp 2018-10-28]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Голушко Н. М. В спецслужбах трех государств. М., 2009.