French
DeutschŁucja Noworyta – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 182 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Łucja Noworyta po mężu Majewska (ur. 29 października 1937 w Krakowie[1]) – polska lekkoatletka, mistrzyni Polski.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Startowała z powodzeniem w skoku wzwyż, skoku w dal i pięcioboju.
Zajęła 16.-17. miejsce w pięcioboju na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[2].
Zdobyła mistrzostwo Polski w pięcioboju w 1965. Była wicemistrzynią Polski w skoku wzwyż w 1959, 1960, 1961, 1962 i 1966, w skoku w dal w 1966 i w pięcioboju w 1966, a także brązową medalistką w skoku wzwyż w 1958 i 1964, w skoku w dal w 1965 i w pięcioboju w 1958[3].
W latach 1959-1966 startowała w czterech meczach reprezentacji Polski w skoku w dal i wzwyż, odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne[4].
Ustanowiła klubowy rekord Polski w sztafecie 10 × 100 metrów z czasem 2:14,6 w 1954[5]
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| skok wzwyż | 31 maja 1964, Warszawa | 1,63 |
| skok w dal | 18 lipca 1964, Warszawa | 5,96 |
| pięciobój | 7 sierpnia 1966, Poznań | 4325 |
Była zawodniczką Olszy Kraków i Gwardii Warszawa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 251. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 140.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 148-150, 169, 170, 252 i 253. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 15.
- ↑ a b Henryk Kurzyński: Biografie członków Wunderteamu. W: Andrzej Karczmarski: Wunderteam. Lekkoatletyczna drużyna marzeń. Pruszków: Star Press, 2004, s. 135. ISBN 83-920565-0-7.
- ↑ Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online] [dostęp 2012-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-15] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Łucja Noworyta, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-10-11] (ang.).
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.
|
nr – nie rozegrano