Świętosław – Wikipedia, wolna encyklopedia

Świętosław, Święcesław, Święcsław, Święsław (chorw. Svjetoslav, serb. Svetoslav) – starosłowiańskie imię męskie. Złożone jest z członów: Święto- ("święty", "silny, mocny") i -sław ("sława") i oznacza człowieka cieszącego się mocną sławą. Do końca XV wieku imię to zanotowano u około 1000 osób[1].

Żeńskie odpowiedniki: Świętosława, Święcsława, Święsława.

Świętosław imieniny obchodzi: 3 maja, 2 sierpnia, 29 sierpnia i 31 sierpnia.

Znane osoby noszące imię Świętosław:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Por. średniowieczna frekwencja imion Więcesław, Więc(s)ław, Stanisław, Jarosław, Władzisław, Bogusław, Sędziwuj, Zbygniew, B. Raszewska-Żurek, Najstarsze ślady asymilacji osadników niemieckich do kultury polskiej zachowane w ich imionach, [w:] Z. Kaleta [red.], Nazwy własne a kultura. Polska i inne kraje słowiańskie, Warszawa 2003, ISBN 83-89191-14-8