(1259) Ógyalla – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 29 stycznia 1933 |
Numer kolejny | 1259 |
Oznaczenie tymczasowe | 1933 BT |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,0979 au |
Mimośród | 0,1342 |
Peryhelium | 2,6821 au |
Aphelium | 3,5138 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 166 dni 14 godzin |
Średnia prędkość | 16,92 km/s |
Inklinacja | 2,38° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 33,13 km |
Albedo | 0,06 |
Jasność absolutna | 11m |
(1259) Ógyalla – planetoida z grupy pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 167 dni w średniej odległości 3,1 au. Została odkryta 29 stycznia 1933 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od węgierskiej nazwy miasta Hurbanovo dziś leżącego na Słowacji. Przed nadaniem nazwy nosiła oznaczenie tymczasowe (1259) 1933 BT.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (1259) Ógyalla w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1259) Ógyalla w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (1259) Ógyalla w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)