(137) Meliboea – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 21 kwietnia 1874 |
Numer kolejny | 137 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,1132 au |
Mimośród | 0,221 |
Peryhelium | 2,425 au |
Aphelium | 3,801 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 186 dni 4 godziny |
Średnia prędkość | 16,66 km/s |
Inklinacja | 13,43° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 145,4 km |
Masa | 3,2×1018 kg |
Średnia gęstość | ? g/cm3 |
Okres obrotu | (15 h 7 min 48 s) h |
Albedo | 0,050 |
Jasność absolutna | 8,05m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni | ~158 K |
(137) Meliboea – duża, bardzo ciemna planetoida krążącą w pasie głównym asteroid.
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
(137) Meliboea została odkryta 21 kwietnia 1874 w Austrian Naval Observatory (Pula, półwysep Istria) przez Johanna Palisę, jako druga z wielu odnalezionych później przez niego. Nazwa planetoidy pochodzi od Meliboi, która była okeanidą i matką króla Likaona w mitologii greckiej.
Orbita[edytuj | edytuj kod]
Planetoida krąży w średniej odległości 3,11 jednostek astronomicznych od Słońca (okres obiegu to 5 lat i 186 dni). Jest obiektem o średnicy ok. 145,4 km (jeden pełny obrót wokół własnej osi wykonuje raz na 15 godzin i 8 minut). Jest największym obiektem rodziny planetoidy Meliboea. Spośród całej rodziny jedynie (791) Ani dorównuje jej rozmiarami.
Składa się najprawdopodobniej z węglanów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (137) Meliboea w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (137) Meliboea w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (137) Meliboea w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)