French
Deutsch1 Korpus Zmechanizowany (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | czerwiec 1940 (I formowanie) |
| Rozformowanie | 17 sierpnia 1941 (I formowanie) |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Rodowód | 20 Ciężka Brygada Czołgów (I formowanie) |
| Kontynuacja | 1 Dywizja Zmechanizowana |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | generał porucznik Prokofij Romanienko |
| Ostatni | generał porucznik Siemion Kriwoszein |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | wojska pancerne |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
 | |
1 Korpus Zmechanizowany (ros. 1-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Korpus sformowany w Leningradzkim Okręgu Wojskowym. Formowanie korpusu zaczęto 9 czerwca 1940 roku. Siedzibą dowództwa korpusu był Psków. Dowództwo Korpusu sformowany na bazie 20 Ciężkiej Brygady Czołgów im. S. M. Kirowa. W czerwcu 1941 służbę w korpusie pełniło 32 527 żołnierzy i oficerów. Obsadzone było 60 – 80% etatowego stanu oficerów oraz 70 – 92% etatowego stanu podoficerów. W dniu 22 czerwca 1941 roku (atak III Rzeszy na Związek Radziecki) na wyposażeniu korpusu było: 926 czołgów, w tym: 523 BT, 365 T-26, w tym 50 czołgów z miotaczami płomieni (chemiczne), 38 T-28 oraz 127 samochodów pancernych, w tym: 50 BA-10 i 24 BA-20.
Drugie formowanie 1 Korpusu Zmechanizowanego nastąpiło 8 września 1942 roku na bazie 27 Korpusu Pancernego. Na dzień 21 września1942 na wyposażeniu korpusu było: 217 czołgów, w tym: 10 KW, 119 T-34 i 88 T-70.
W czasie walk przeciw wojskom niemieckim okupującym ziemie polskie 1 Korpusem Zmechanizowanym dowodził gen. Siemion Kriwoszein i uczestniczył on m.in. w walkach o Mszczonów, Łowicz, Kutno, Wągrowiec, Rogoźno, Chodzież i Kostrzyn oraz w sforsowaniu rzeki Odry na południe od Cedyni[1].
Dowódcy korpusu[edytuj | edytuj kod]
- gen. mjr Michaił Czerniawski (21.01.1941 - 23.08.1941)
- gen. por. Siemion Kriwoszein (09.02.1942 - 05.09.1945)[2]
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład 22 czerwca 1941 roku[3]:
Skład (II formowanie):
- 19 Brygada Zmechanizowana,
- 9 pułk czołgów,
- 35 Brygada Zmechanizowana,
- 4 pułk czołgów,
- 37 Brygada Zmechanizowana,
- 3 pułk czołgów,
- 65 Brygada Pancerna (do wiosny 1943 r.),
- 219 Brygada Pancerna oraz oddziały korpuśne: 647 samodzielny batalion łączności (od 09.07.1943r.), 18 samodzielny batalion saperów (od 26.09.1942 r.), 109 batalion remontowy (do 01.01.1945 r.), 565 polowa baza remontowa czołgów (od 01.01.1945 r.), 566 polowa baza remontowa samochodów (od 01.01.1945 r.), 144 samodzielna kompania chemiczna (od 09.07.1943 r.), 45 samodzielna kompania minowania (od 26.09.1942 r.), 27 samodzielna kompania transportowa (od 26.09.1942 r.), oddział łączności lotniczej (od 09.07.1943 r.), 6 piekarnia polowa (od 09.07.1943 r.), 1773 polowa kasa Gosbanku (od 26.02.1943 r.) i 2237 poczta polowa (od 26.02.1943 r.).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 64,65,79,209,223,250,251,281,319,342,444,575.
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id5504/
- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 47.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Mark Siemiowicz Sołonin. 25 czerwca – Głupota czy agresja. Wyd. Rebis, Poznań 2011. ISBN 978-83-7510-487-5.