23 Dywizja Desantowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

23 Dywizja Desantowa (23 DDes) – związek taktyczny Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 1958, wykorzystując ludzi i sprzęt rozformowanych 3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 batalion czołgów i artylerii pancernej, utworzono 23 Dywizję Piechoty według etatu nr 2/235-2/249. W styczniu 1963 przeprowadzono reorganizację ostatniej dywizji piechoty w Wojsku Polskim. Początkowo planowano, że 23 Dywizja zostanie przeformowana na dywizję zmechanizowaną. Z zamiaru tego jednak zrezygnowano, w związku z lansowaną koncepcją z rozwinięcia Frontu Polskiego (Nadmorskiego), w której to dostrzegano potrzebę wykorzystania w działaniach bojowych desantu morskiego. Stąd też 23 DP postanowiono przeformować na dywizję desantową. W skład nowego związku taktycznego wszedł 3 pułk piechoty morskiej z Marynarki Wojennej. Dywizję przeniesiono na etaty wojenno-pokojowe^[1]. W czasie pokoju dywizja podporządkowana była dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego.

8 października 1963 dywizja przemianowana została na 7 Łużycką Dywizję Desantową.

Dowódca dywizji[edytuj | edytuj kod]

• gen. bryg. Otton Roczniok

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

• Dowództwo 23 Dywizji Desantowej w Gdańsku-Wrzeszczu
• 93 pułk desantowy – Dziwnów (na bazie 3 pułku piechoty morskiej)
• 34 Budziszyński pułk desantowy - Słupsk
• 79 Pomorski pułk desantowy - Lębork
• 76 pułk desantowy – Gdańsk Wrzeszcz
• 41 Gdański pułk artylerii w Gdańsku-Wrzeszczu
• 11 batalion czołgów średnich- Słupsk
• 29 dywizjon artylerii przeciwlotniczej - Gdańsk
• 93 dywizjon artylerii rakietowej - Kwidzyn
• 37 batalion łączności - Gdańsk Wrzeszcz
• 58 batalion saperów - Brodnica
• 52 kompania rozpoznawcza Lębork
• 54 kompania obrony przeciwchemicznej - Brodnica
• 23 bateria dowodzenia dowódcy artylerii - Gdańsk Wrzeszcz
• 63 kompania transportowa Gdańsk -Wrzeszcz
• 23 dywizyjne warsztaty uzbrojenia - Gdańsk Wrzeszcz
• 74 ruchome warsztaty naprawy samochodów - Lębork
• 163 ruchome warsztaty naprawy czołgów - Słupsk
• 22 dywizyjny punkt zaopatrzenia - Gdańsk Wrzeszcz

Przekształcenia[edytuj | edytuj kod]

3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 bcz i apanc → 23 Dywizja Piechoty → 23 Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża → 1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej → 1 Gdański batalion Obrony Terytorialnej → 1 batalion 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja Historia i Kultura, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.