42 Armia (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

42 Armia

42-я армия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1941
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota, artyleria, wojska pancerne

42 Armia (ros. 42-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej.

Armia została sformowana w sierpniu 1941 na Froncie Leningradzkim. 9 września 1941 obejmowała 2 i 3 Gwardyjską Dywizję Pospolitego Ruszenia (tytuł Gwardyjskich otrzymały od początku formowania decyzją Rady Wojskowej Kierunku Północno-Zachodniego i biura leningradzkiego komitetu miejskiego partii, pod koniec września 1941 r. zostały przekształcone w dywizje strzeleckie), 6 Brygadę Piechoty Morskiej, 500 Pułk Strzelecki, wojska rejonu umocnionego i inne jednostki.

Brała udział w walkach obronnych na bliskich podejściach do Leningradu. Zatrzymując wroga, siły Armii do stycznia 1944 skutecznie broniły rubieży Ligowo - Kamień - południowe obrzeża Pułkowa. Następnie uczestniczyła w operacji leningradzko-nowogrodzkiej (od 25 kwietnia 1944 w składzie 3 Frontu Bałtyckiego) oraz w operacji pskowsko-ostrowskiej.

Pod koniec lipca 1944 dowództwo armii z oddziałami zostało przeniesione do rezerwy Naczelnego Dwowództwa, a 10 sierpnia włączone w skład 2 Frontu Bałtyckiego. Od września do października 1944 armia (110 i 124 Korpus Strzelecki, 118 Rejon Umocniony, 29 Gwardyjska Brygada Pancerna i inne jednostki) uczestniczyła w operacji ryskiej. Wraz z wyjściem na tukumską rubież obronną przeciwnika zablokowała jego ugrupowanie kurlandzkie do czasu całkowitej kapitulacji.

Po wojnie armię rozwiązano.

Dowódcy 42 Armii[edytuj | edytuj kod]

• gen. mjr Władimir Szczerbakow (sierpień – wrzesień 1941):
• gen. por. Fiodor Iwanow (od 1 września 1941^[1]);
• gen. mjr Iwan Fiediuninski (16 wrzesień^[2] – październik 1941);
• gen. mjr/gen. por. Iwan Nikołajew (listopad 1941 – grudzień 1943);
• gen. płk Iwan Maslennikow (grudzień 1943 – marzec 1944);
• gen. por. Władimir Romanowski (marzec 1944);
• gen. por. Władimir Swiridow (marzec 1944 – maj 1945)^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.