Achille Van Acker – Wikipedia, wolna encyklopedia

Achille Van Acker

Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1898 Brugia
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1975 Brugia
Premier Belgii
Okres	od 12 lutego 1945 do 13 marca 1946
Przynależność polityczna	Belgijska Partia Socjalistyczna
Poprzednik	Hubert Pierlot
Następca	Paul-Henri Spaak
Okres	od 31 marca 1946 do 3 sierpnia 1946
Poprzednik	Paul-Henri Spaak
Następca	Camille Huysmans
Okres	od 23 kwietnia 1954 do 26 czerwca 1958
Poprzednik	Jean Van Houtte
Następca	Gaston Eyskens
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Achille Honoré Van Acker, zw. też Achille Charbon; (ur. 8 kwietnia 1898 w Brugii, zm. 10 lipca 1975 tamże) – polityk belgijski, członek Belgijskiej Partii Socjalistycznej. Jego działania skupione były przede wszystkim na polityce społecznej.

W 1926 został członkiem Rady Miejskiej w rodzinnej Brugii. W czasie II wojny światowej działał w ruchu oporu. Był wielokrotnie ministrem oraz czterokrotnie premierem Belgii w różnych gabinetach w latach 1945–1958, łącznie stanowisko to zajmował siedem lat (1945–1946, 1954–1958), przy czym dwie z jego kadencji następowały bezpośrednio po sobie. Podczas ostatniego premierowania przyczynił się do utworzenia belgijskiego systemu ubezpieczeń społecznych. W 1961 został przewodniczącym Izby Reprezentantów.

W 1971 otrzymał Order Odrodzenia Polski I klasy^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Popularna Encyklopedia Powszechna, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5