Adelaide Crapsey – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adelaide Crapsey
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 września 1878
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

8 października 1914
Rochester

Narodowość

Amerykanka

Język

Angielski

Dziedzina sztuki

Poetka

Adelaide Crapsey (ur. 9 września 1878 w Brooklynie, w stanie Nowy Jork, USA, zm. 8 października 1914 w Rochester, w stanie Nowy Jork) – amerykańska poetka[1], przedstawicielka imagizmu; także nauczycielka i krytyk literacki.

Zarys biograficzny[edytuj | edytuj kod]

Adelaide Crapsey.

Poetka była córką Adelaide Trowbridge Crapsey, znanej aktywistki w działalności dobroczynnej w Rochester (gdzie rodzina przeniosła się po jej urodzeniu) i pastora Algernona Sidneya Crapseya, który w atmosferze skandalu został w 1906 roku usunięty ze stanu duchownego pod zarzutem herezji.

Gruntownie wykształcona, pracowała jako nauczycielka.

Począwszy od 1908 podupadła na zdrowiu. Zmarła na gruźlicę.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Poetka jest znana jako wynalazczyni nowej formy gatunkowej – cinquain, czyli pięciowersowego epigramatu, przypominającego japońskie utwory tanka i haiku[2].

Crapsey była też uczoną wersolożką, autorką pracy A Study in English Metrics[3].

Przekłady wierszy Adelaide Crapsey są dostępne w internetowej Antologii poezji angielskiej[4].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

Większość prac została wydana po śmierci autorki:

Poezja[edytuj | edytuj kod]

  • A study in English metrics. A.A. Knopf. 1918.
  • Verse. A.A. Knopf. 1922.

Antologie[edytuj | edytuj kod]

  • Marjorie Barrows; Adelaide Crapsey; Emily Dickinson; Louise Imogen Guiney; Ella Higginson; Sarah Orne Jewett; Emma Lazarus; Agnes Lee; Katherine Mansfield; Lizette Woodworth Reese; Harriet Beecher Stowe (1947). Marjorie Barrows, ed. One Thousand Beautiful Things. Peoples Book Club.
  • American Poetry, The Twentieth Century, Volume One, The Library of America, 2000.

Opowiadania[edytuj | edytuj kod]

  • A girl to love. The Vassar Miscellany. Vassar College. 27 (2). 1897.
  • The knowledge he gained. The Vassar Miscellany. Vassar College. 1898.

Pieśni[edytuj | edytuj kod]

  • George Antheil (1934). Five Songs, 1919–1920, for Soprano and Piano: After Adelaide Crapsey. Cos Cob Press. (reprint Publisher Boosey & Hawkes, 1986)
  • Hugo Weisgall (1940). Four Songs, op. 1, for High or Medium Voice and Piano. Maxwell Weaner. (reprint publisher Theodore Presser)
  • Ben Weber (1957). Five Songs, op. 15, for Soprano and Piano (1941). American Composers Alliance.
  • Harrison Kerr (1952). Six Songs to Poems by Adelaide Crapsey. Edward B. Marks Music Corporation.
  • William Alexander (1986). Cinquains: For Soprano Voice, Clarinet, Cello, and Piano : (1980).
  • Paul Moravec. Evensong: Song Cycle for Tenor and Piano. 1992.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adelaide Crapsey, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-07-08] (ang.).
  2. Adelaide Crapsey | Poetry Foundation [online], www.poetryfoundation.org [dostęp 2020-07-08] (ang.).
  3. A study in English metrics by Adelaide Crapsey, New York 1918; https://ia902307.us.archive.org.
  4. Adelaide Crapsey - Antologia poezji angielskiej w wyborze i przekładzie W. J. Darasza [online], sites.google.com [dostęp 2020-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Llewellyn Jones, Adelaide Crapsey: Poet and Critic, The North American Review, Vol. 217, No. 809 (Apr., 1923), pp. 535–543.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]