Adrianna Babik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adrianna Babik-Piller
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1979
Nowa Ruda

Data śmierci

4 listopada 2021

Informacje klubowe
Klub

KS Biathlon Wałbrzych

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
srebro Poprad 1999 bieg na 15 km
brąz Poprad 1999 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Pokljuka 1999 sztafeta

Adrianna Babik po mężu Piller (ur. 25 kwietnia 1979 w Nowej Rudzie[1], zm. 4 listopada 2021[2]) – polska biathlonistka, sędzia sportowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była wychowanką UKS Melafir Czarny Bór[3], następnie reprezentowała barwy KS Biathlon Wałbrzych. W 1998 została mistrzynią Polski w sprincie[4].

Biathlon[edytuj | edytuj kod]

Reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy w 1997 (39 m. wśród seniorek w sprincie, 36. m w biegu indywidualnym i 39 m. w sprincie wśród juniorek)[5], mistrzostwach Europy w 1998 (tylko w konkurencjach juniorskich: 11 m. w biegu indywidualnym, 9 m. w sprincie, 9 m w biegu na dochodzenie)[6] i mistrzostwach świata juniorów w Valcartier (1998), zajmując 24 m. w biegu indywidualnym, 20 m. w sprincie i 4 m. w biegu drużynowym[7].

Podczas Zimowej Uniwersjady w Popradzie (1999) zdobyła srebrny medal w biegu indywidualnym na 15 km i brązowy medal w sztafecie (z Agatą Suszką i Iwoną Daniluk)[8]. W tym samym roku zdobyła też brązowy medal w sztafecie podczas mistrzostw świata juniorów w Pokljuce (z Magdaleną Grzywą i Magdaleną Gwizdoń). Podczas tych zawodów zajęła także 24 m. w biegu indywidualnym, 17 m. w sprincie i 17 m. w biegu na dochodzenie[9]. Na mistrzostwach Europy juniorek w 1999 zdobyła złoty medal w sztafecie (z Magdaleną Grzywą i Magdaleną Gwizdoń) i srebrny medal w sprincie, a w biegu indywidualnym zajęła 4. miejsce[10]. Reprezentowała także Polskę na mistrzostwach świata seniorów w Kontiolahti w 1999, zajmując 7 m. w sztafecie[4].

W latach 1997–1999 wystąpiła dziesięciokrotnie w zawodach Pucharu Świata, w tym siedem razy indywidualnie (najwyższa pozycja: 42 m. w sprincie (17.01.1999 w Ruhpolding)), dwa razy w sztafecie, raz w biegu indywidualnym[11].

Biathlon letni[edytuj | edytuj kod]

Reprezentowała Polskę na mistrzostwach świata seniorek w biathlonie letnim. W 1997 zdobyła brązowy medal w sztafecie (z Magdaleną Grzywą, Iwoną Grzywą i Dorotą Grucą), zajęła też 23 m. w sprincie i 24 m. w biegu na dochodzenie. W 1998 wywalczyła brązowy medal w sprincie, w biegu na dochodzenie zajęła 9. miejsce, w sztafecie – 4. miejsce[6]. Była też wicemistrzynią Polski juniorek w sprincie i brązową medalistką w biegu indywidualnym w 1997, mistrzynią Polski juniorek w biegu indywidualnym w 1998, a tym ostatnim roku zdobyła także brązowy medal wśród seniorek w biegu na dochodzenie i brązowy medal wśród juniorek w sprincie[12].

Dalsze losy[edytuj | edytuj kod]

Z powodów zdrowotnych zakończyła uprawianie biathlonu już w 1999 roku. W ostatnich latach była sędzią w zawodach biathlonowych.

6 listopada 2021 została pochowana na cmentarzu w Czarnym Borze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Zieleśkiewicz Encyklopedia sportów zimowych, wyd. PWN, Warszawa 2002, s. 73.
  2. wiadomość o śmierci.
  3. Krótka historia sportu w Czarnym Borze.
  4. a b Henryk Marzec Dynamit Chorzów, wyd. Chorzów 2002, s. 63.
  5. Henryk Marzec Dynamit Chorzów, wyd. Chorzów 2002, s. 89.
  6. a b Henryk Marzec Dynamit Chorzów, wyd. Chorzów 2002, s. 98.
  7. Henryk Marzec Dynamit Chorzów, wyd. Chorzów 2002, s. 84–85.
  8. Halina Hanusz, Bartłomiej Korpak Polacy na zimowych uniwersjadach 1960-2017, wyd. Białystok 2017, s. 104.
  9. Franciszek Mojak, Kazimierz Konarski, Marian Turczyn, Na nartach z karabinem, wyd. Oficyna Wydawnicza Apla, Krosno 2010, s. 127.
  10. Henryk Marzec Dynamit Chorzów, wyd. Chorzów 2002, s. 90.
  11. Wyniki na stronie skisport365.com.
  12. Henryk Marzec Dynamit Chorzów, wyd. Chorzów 2002, s. 93–94.