Adwentyzm Dnia Siódmego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kaplica Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Świdnicy przy ul. Jagiellońskiej

Adwentyzm Dnia Siódmego – doktryna religijna wyznawana przez niektóre kościoły protestanckie, powstała w wyniku przebudzenia adwentowego (adwentyzm właściwy, czyli milleryzm), jakie miało miejsce w pierwszej połowie XIX wieku na terenie Ameryki Północnej oraz pod silnym wpływem pism Ellen G. White. Cechą wspólną tych denominacji jest m.in. wiara w bliskie powtórne przyjście Chrystusa, świętość dnia sobotniego, wiara w aktualność dekalogu, odrzucenie koncepcji nieśmiertelności duszy (kondycjonalizm), premillenaryzm i wiara w świątynię w niebie.

Do większych i bardziej znanych kościołów uznających doktrynę Adwentyzmu Dnia Siódmego należą:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]