Agila II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Agila II (zm. 714) – król Wizygotów od 711 do śmierci.

O panowaniu Agili nie wiadomo wiele, fakt jego wyboru na tron i sprawowania władzy poświadczają monety, nie jest natomiast wspominany w źródłach szanowanych historyków i kronikarzy. Monety Agili odnaleziono w Gironie, Saragossie, Tarragonie i Narbonie^[1][2].

Nie jest znane pochodzenie Agili, spekulowano, że mógł być synem Wittizy, jednak ewentualny potomek był wówczas dzieckiem^[3].

Ze względu na najazd muzułmański Tarika ibn Zijada w 711 roku panowanie Agili ograniczone było jedynie do północno-wschodnich ziem królestwa wizygockiego, co potwierdza zasięg obszaru znajdowania monet z jego imieniem.

Prawdopodobnie władca zginął w 714 roku w potyczce z muzułmańskimi najeźdźcami^[4][5].

Następcą Agili został bliżej nieznany Ardo wymieniany jako władca Wizygotów panujący zapewne z Septymanii^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Roger Collins: The Arab Conquest of Spain, 710–797. Oxford University Press, 1989. (ang.).brak strony w książce
• Roger Collins: Visigothic Spain, 409–711. Blackwell Publishing, 2004. (ang.).
• Thomas Hodgkin. Visigothic Spain. „The English Historical Review”. 2 (6), s. 209–234, kwiecień 1887. (ang.). 
• R. Dykes Shaw. The Fall of the Visigothic Power in Spain. „The English Historical Review”. 21 (82), s. 209–228, kwiecień 1906. (ang.). 
• Jerzy Strzelczyk: Goci – rzeczywistość i legenda. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1984. ISBN 83-06-00654-2.
• Edward Arthur Thompson: The Goths in Spain. Oxford: Clarendon Press, 1969. (ang.).