French
DeutschAglomeracja policentryczna – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | Ten artykuł od 2009-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Aglomeracja policentryczna – rodzaj aglomeracji, tworzącej zespół wzajemnie powiązanych jednostek osadniczych, którego główną cechą jest brak jednego ośrodka centralnego[1]. Wyróżnia się ponadto podtypy aglomeracji policentrycznej: aglomeracja bicentryczna i konurbacja.
W aglomeracjach policentrycznych sensu stricto w istotny sposób zaznacza się rywalizacja między miastami, są też one zlokalizowane w większej odległości od siebie, niż to ma miejsce w przypadku konurbacji. Aglomeracja bicentryczna posiada 2 ośrodki centralne położone w pewnej odległości od siebie.
Przykładem aglomeracji policentrycznej jest aglomeracja rybnicko-jastrzębska powstała z dawnej, słabo zaawansowanej konurbacji czy aglomeracja bydgosko-toruńska powstała w efekcie zbliżenia pól oddziaływań dwóch większych miast.
Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Istotną kwestią jest stosowanie nazwy „aglomeracja” w odniesieniu do układów policentrycznych. Zgodnie z zasadami przyjętymi w naukach geograficznych, aby użyć w odniesieniu do układu wieloogniskowego określenia „aglomeracja”, trzeba zaznaczyć jednocześnie, że ma się na myśli aglomerację policentryczną. W przypadku gdy mowa o formie, która jest konurbacją de facto, najlepiej ją tak po prostu nazwać, np. policentryczna aglomeracja bydgosko-toruńska, konurbacja katowicka.
Pojęcie aglomeracja, z następującym za nim określeniem geograficznym jest zarezerwowane dla aglomeracji monocentrycznych, np. aglomeracja warszawska, aglomeracja londyńska itp.