Agostino Gemelli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Agostino Gemelli
Edoardo Gemelli
ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1878
Mediolan, Włochy

Data i miejsce śmierci

15 lipca 1959
Mediolan, Włochy

Rektor Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca w Mediolanie
Okres sprawowania

1921–1959

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

franciszkanie

Prezbiterat

14 marca 1908

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Alfonsa X Mądrego (Hiszpania) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Agostino Gemelli, pierw. Edoardo Gemelli (ur. 18 stycznia 1878 w Mediolanie, zm. 15 lipca 1959 tamże) – włoski prezbiter, franciszkanin, uczony, lekarz, psycholog, w okresie międzywojennym jeden z przedstawicieli faszyzmu klerykalnego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edoardo Gemelli urodził się w zamożnej rodzinie mediolańskiej. W 1902 ukończył studia medyczne, następnie pracował w szpitalu Sant’Ambrogio w Mediolanie. Z początku daleki od wiary, przeżył swoje nawrócenie podczas pełnienia służby wojskowej w tym szpitalu. W 1903 wstąpił do zakonu franciszkańskiego w Rezzato koło Brescii, gdzie zmienił imię na Augustyn (wł. Agostino). Po odbyciu formacji początkowej i złożeniu ślubów wieczystych 14 marca 1908 został wyświęcony na kapłana[2].

W latach 1909–1912 publikował teksty naukowe. Badał możliwości pogodzenia zasad wiary chrześcijańskiej z nowoczesną kulturą. Zajmował się fenomenem cudownego uleczenia w Lourdes. W 1914 założył pismo „Vita e Pensiero” (Życie i myśl), które skupiało środowisko katolickich intelektualistów. Przed I wojną światową prowadził badania w dziedzinie histologii i psychologii w Bonn i Monachium. W czasie I wojny światowej odbył służbę wojskową jako lekarz i kapłan[3].

W 1919 rozpoczął starania w celu założenia katolickiego uniwersytetu. W 1921 rozpoczął działalność Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca w Mediolanie. Gemelli, jako jego rektor, doprowadził do założenia ośmiu nowych wydziałów. Nigdy nie zaprzestał prac badawczych, stale publikując.

W okresie rządów Benita Mussoliniego wyrażał publicznie poparcie dla polityki faszystowskiej[1]. Popierał inwazję Włoch na Etiopię w 1935 roku i wprowadzenie we Włoszech antysemickich ustaw rasowych w 1938 roku[1]. Był uważany za przedstawiciela faszyzmu klerykalnego[1].

Jego największe marzenie o poliklinice spełniło się w 1961, kiedy to w Rzymie, w dwa lata po jego śmierci, został położony kamień węgielny pod budowę polikliniki. Otwarcia dokonano w 1964. Nadano jej imię Gemellego[4]. W niej papież Jan Paweł II wielokrotnie był hospitalizowany i operowany, m.in. 13 maja 1981 po zamachu na Placu św. Piotra w Rzymie[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d John Pollard, ‘Clerical Fascism’: Context, Overview and Conclusion, „Totalitarian Movements and Political Religions”, Vol. 8, No. 2, 2007, s. 433, DOI: 10.1080/14690760701321528 (ang.).
  2. ↑ Agostino Gemelli [online], www3.unicatt.it [dostęp 2011-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2007-06-26] (wł.).
  3. ↑ Luigi Cavagna OFM, Padre Luigi Cavagna OFM presenta Agostino Gemelli [online], youtube.com [dostęp 2011-04-17] (wł.).
  4. ↑ Storia [online], policlinicogemelli.it [dostęp 2011-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-09] (wł.).
  5. ↑ 30. rocznica zamachu na papieża [online], polskieradio.pl, 13 maja 2011 [dostęp 2011-10-06].
Franciszkanizm
Początki
Święci i błogosławieni
rodziny franciszkańskiej
Wybitni uczeni
franciszkańscy
Papieże
Działalność, instytucje,
siedziby
Zakon franciszkański
Św. Franciszek
Św. Franciszek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Agostino_Gemelli&oldid=72871938”