Al-Dżahiz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Al-Dżahiz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

776
Basra

Data i miejsce śmierci

869
Basra

Zawód, zajęcie

uczony i pisarz

Al-Dżahiz (ur. ok. 776 w Basrze, zm. 869 w Basrze) − arabski uczony i pisarz, zajmujący się filologią, teorią literatury, teologią, naukami przyrodniczymi i społecznymi[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zaliczany do reprezentantów literatury dydaktyczno-rozrywkowej (adabowej). Rezydent dworu w Bagdadzie. Autor m.in. traktatu o retoryce oraz 7-tomowego wydania encyklopedycznego Kitab al-hajawan (Księga zwierząt ), Księgi wymowy i jasnego wykładu, Księgi korony: o moralności królów, Księgi skąpców[2]. Zmarł we własnej bibliotece, według legendy został przygnieciony książkami[3].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dżahiz, Al- Amr Ibn Bahr, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-01-17].
  2. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Na Wyspach Brytyjskich. Karolingowie. T. 16. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 163-164. ISBN 83-7425-568-4.
  3. Marta Urzędowska: Ryzykowny śmiech Arabów. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2015-01-17. [dostęp 2015-01-17]. (pol.).