Alaksandr Kazulin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alaksandr Kazulin

Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1955 Mińsk
Okres	od 25 czerwca 2006 do 3 sierpnia 2008
Przynależność polityczna	Białoruska Socjaldemokratyczna Partia (Hramada)
Poprzednik	Anatol Laukowicz
Następca	Anatol Laukowicz
Odznaczenia

Alaksandr Uładzisławawicz Kazulin (biał. Аляксандр Уладзіслававіч Казулін, ur. 25 listopada 1955 w Mińsku) – białoruski polityk, do 3 sierpnia 2008 szef opozycyjnej Białoruskiej Partii Socjaldemokratycznej Hramada, kandydat w wyborach prezydenckich 2006. Oskarżał prezydenta Łukaszenkę m.in. o handel bronią i fałszerstwa budżetowe.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach siedemdziesiątych. służył w piechocie morskiej^[1]. W latach 1996–2003 był rektorem Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, zaś 1998–2001 ministrem. W listopadzie 2003 roku utracił zaufanie Łukaszenki i został usunięty z pełnionej funkcji w związku ze skandalem finansowym^[2]. Po odejściu ze stanowiska związał się z opozycją. 10 kwietnia 2005 roku został przewodniczącym Narodnaj Hramady. W głosowaniu na przewodniczącego otrzymał 143 głosy^[3].

Wybory prezydenckie 2006[edytuj | edytuj kod]

2 marca 2006 roku podczas rejestracji delegatów III Ogólnobiałoruskiego Zgromadzenia Ludowego został pobity i zatrzymany przez milicję^[4]. Po przegranych sfałszowanych wyborach prezydenckich 25 marca 2006 został aresztowany przez władze porządkowe po udziale w demonstracji. 13 lipca 2006 sąd w Mińsku skazał Kazulina na pięć i pół roku więzienia za chuligaństwo (art. 339 część 2 białoruskiego kodeksu karnego) i "organizowanie zgromadzeń, które łamią porządek publiczny lub udział w takich zgromadzeniach" (art. 342 część 1. białoruskiego KK)^[5]. 19 września tego samego roku wyrok został podtrzymany przez sąd miejski w Mińsku^[6]. Aleksander Kazulin prowadził od 20 października głodówkę. Kazulin protestował w ten sposób przeciw polityce Aleksandra Łukaszenki, chcąc zwrócić uwagę społeczności międzynarodowej na sytuację na Białorusi. Protest przerwał 12 grudnia, po 53 dniach, z powodu skrajnego wyczerpania^[7]. Władze białoruskie nie dopuszczały do niego Międzynarodowego Czerwonego Krzyża^[8] ani innego wybranego przez niego lekarza. O uwolnienie Kazulina walczyła między innymi Amnesty International, która uważała go za więźnia sumienia. Rezolucję w jego sprawie przyjęła też sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych oraz Senat RP^[9]. 5 sierpnia 2008 roku został formalnie odwołany z funkcji przewodniczącego Hramady stosunkiem głosów 53 do 22^[10]. 16 sierpnia 2008 został wypuszczony z więzienia, o czym poinformowała jego córka^[11]. Został ułaskawiony przez prezydenta Łukaszenkę. W 2010 ogłosił swój start w wyborach prezydenckich w grudniu 2010^[12][13].

Żoną Alaksandra Kazulina była Iryna Kazulina.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]