Albert I Wettyn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Albert Wettyn
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
król Saksonii
Okres

od 29 października 1873
do 19 czerwca 1902

Poprzednik

Jan Wettyn

Następca

Jerzy Wettyn

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1828
Drezno

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1902
Szczodre

Ojciec

Jan Wettyn

Matka

Amelia Augusta Wittelsbach

Żona

Karola Oldenburg

Odznaczenia
Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia) Order Zasługi Cywilnej (Saksonia) Order Alberta (Saksonia) Order Złotego Runa (Austria) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy

Fryderyk August Albert Antonii Ferdynand Józef Karol Maria Baptyst Nepomuk Wilhelm Ksawery Jerzy Fidelis Wettyn (ur. 23 kwietnia 1828 w Dreźnie, zm. 19 czerwca 1902 w Szczodrem) – król Saksonii w latach 18731902.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn księcia Jana Wettyna i księżniczki bawarskiej Amelii Wittelsbach. Jego ojciec był młodszym bratem króla Saksonii Fryderyka Augusta II – kiedy król zmarł bezdzietnie w 1854 roku, Jan objął tron. Od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie sprawami wojskowymi. Przeszedł gruntowne szkolenie w tym zakresie. Za pierwsze lata jego edukacji odpowiadał Friedrich Albert von Langenn. Po zdaniu matury w 1845 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie w Bonn. Studiował prawo i nauki polityczne. Na studiach poznał przyszłego wielkiego księcia Badenii Fryderyka I. Po zakończeniu edukacji rozpoczął służbę wojskową. Dowodził armią saską w czasie wojny prusko-austriackiej w 1866 r.

Albert został królem po śmierci ojca w 1873. Po wstąpieniu na tron prowadził politykę pokojowego dialogu i dbał o zachowanie federalnego systemu w Rzeszy Niemieckiej[1]. W polityce wewnętrznej dążył do reformy administracji. Za jego panowania podjęto szereg inicjatyw zmierzających do poprawy życia ludzi ubogich oraz kompleksowej reformy systemu podatkowego w latach 1878 i 1887. W 1896 roku doprowadził do wprowadzenia nowej ordynacji wyborczej.

Małżeństwo[edytuj | edytuj kod]

18 lipca 1853 poślubił księżniczkę szwedzką Karolę Wazę, córkę księcia Gustawa Wazy. Para nie miała dzieci. Zmarł w 1902 roku i został pochowany w katedrze Świętej Trójcy w Dreźnie. Jego następcą został jego młodszy brat Jerzy I Wettyn.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Genealogia[edytuj | edytuj kod]

Prapradziadkowie

król Polski
August III Sas
(1696-1763)
∞ 1719
Maria Józefa Habsburg
(1699-1757)

Maria Amalia Habsburg
(1701-1756)
∞ 1722
cesarz rzymski
Karoll VII Wittelsbach
(1697-1745)

książę Parmy
Filip I Parmeński
(1720-1765)
∞1739
Maria Ludwika Burbon
(1727-1759)

cesarz rzymski
Franciszek I Lotaryński
(1708-1765)
∞1736
Maria Teresa Habsburg
(1717-1780)

Christian III Wittelsbach (Pfalz-Zweibrücken)
(1674-1735)
∞1719
Karolina Nassau-Saarbrücken
(1704–1774)

Józef Karol Wittelsbach (Pfalz-Sulzbach)
(1694-1729)
∞1717
Elżbieta Augusta Wittelsbach
(1693-1728)

wielki książę Badenii
Karol Fryderyk Badeński
(1728-1811)
∞1783
Karoline Luise Hessen-Darmstadt(1723-1783)

landgraf Hesji-Darmstadt
Ludwik IX
(1719-1790)
∞1741
Karolina Wittelsbach (Pfalz-Zweibrücken)
(1721-1774)

Pradziadkowie

elektor Saksonii
Fryderyk Krystian Wettyn
(1722-1763)
∞ 1747
Maria Antonina Wittelsbach
(1724-1780)

książę Parmy
Ferdynand I Parmeński
(1751-1802)
∞1769
Maria Amalia Habsburg (1746-1804)

Fryderyk Michał Wittelsbach (Pfalz-Birkenfeld)
(1724-1767)
∞1746
Maria Franciszka Wittelsbach (Pfalz-Sulzbach)
(1724-1794)

Karol Ludwik Badeński
(1755–1801)
∞1775
Amalia Fryderyka Hessen-Darmstadt
(1754-1832)

Dziadkowie

Maksymilian Wettyn
(1759-1838)
∞1792
Karolina Burbon-Parmeńska
(1770-1804)

król Bawarii
Maksymilian I Józef Wittelsbach
(1756-1825)
∞1797
Karolina Fryderyka Badeńska
(1776-1841)

Rodzice

król Saksonii
Jan Wettyn
(1801-1873)
∞1822
Amelia Augusta Wittelsbach
(1801-1877)

Albert Wettyn (1828-1902), król Saksonii

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vgl. Dr. Albert Prinz von Sachsen: König Albert als Politiker.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Konrad Sturmhoefel, König Albert von Sachsen. Ein Lebensbild. Voigtländer, Leipzig 1898.
  • Georg von Schimpff, König Albert: Fünfzig Jahre Soldat. Baensch, Dresden 1893.
  • Ernst von Körner, König Albert von Sachsen: der Soldat und Feldherr. Oestergaard, Berlin-Schöneberg 1936.
  • Bernd Rüdiger, Wahre Geschichten um König Albert, Taucha: Tauchaer Verl., 1994.