Albwin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Albwin, Elpin, Albuin – męskie imię germańskie, notowane w Polsce od średniowiecza w formie Elpinus (< Albwin), Elbnicus (< Albwin + -icus), a także skróconej formie Albin (której zapisy mogły także dotyczyć imienia Albin). Pierwszy człon imienia, Alb– (stwniem. alb, śrwniem. alp) oznacza „elf”; człon ten występował również m.in. w wariancie Elb- oraz Alw-. Drugi człon, -win (stwniem., stsas. wini), oznacza „przyjaciel”[1]. Imię to można rozumieć jako „przyjaciel elfów”.

Staropolskie zdrobnienia od imion z pierwszym członem Alb- to m.in.: Albasz, Albosz, Albiszek, Albiszko[1]. Jedną ze skróconych form Albwina jest Alwin[2], który może stanowić także skróconą formę Adalwina.

Albwin, Elpin imieniny obchodzi 5 lutego, jako wspomnienie św. Albwina, biskupa w Seben, a następnie Brixen[2].

Znane osoby noszące imię Albwin:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
  2. a b H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 1, Kraków 1997, ISBN 83-7097-271-3, szpalta 84