Aldmir – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aldmir, Oldmir, Aldmar – męskie imię germańskie, notowane w Polsce od XII wieku w formie Aldmirus, Oldmirus[1], a obecnie np. jako Aldemar, Aldomierz, Aldomir i Oldomierz[2]. Pierwszy człon imienia, Ald– (stwniem. alt, stsas. ald, śrwniem. alt, średnio-dolno-niemiecki olt, alt) oznacza „stary”, drugi człon, -mar, pochodzi od stwniem. māri //-meraz – „sławny”[3]. Staropolskie zdrobnienia od imion z pierwszym członem Ald- to: Olt, Olto, Holt, (Holto), Jolda (masc.), Jelda (masc.), Olda (masc.)[4].

Aldmir, Oldmir imieniny obchodzi[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Porównaj[edytuj | edytuj kod]

  • Olt Żyrowic – prawdopodobny kasztelan wyszogrodzki, potem wojewoda mazowiecki

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 1, z. 1, (A—Bierwołt), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1965
  2. Kazimierz Rymut, Słownik imion współcześnie w Polsce używanych, Kraków: IJP PAN, 1995, ISBN 83-85579-13-3, OCLC 835394324.
  3. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-otywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1, por. indeks odesłań i uzupełnień, [w:] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych cz. 7, Kraków 2002, ISBN 83-87623-72-5
  4. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
  5. Heiligenlexikon