French
DeutschAleksandr Aksinin – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Pełne imię i nazwisko | Aleksandr Timofiejewicz Aksinin | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 listopada 1954 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 28 lipca 2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 173 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aleksandr Timofiejewicz Aksinin, ros. Александр Тимофеевич Аксинин (ur. 4 listopada 1954 w Leningradzie, zm. 28 lipca 2020 w Petersburgu[1][2]) – rosyjski lekkoatleta startujący w barwach Związku Radzieckiego, sprinter, dwukrotny medalista olimpijski i mistrz Europy.
Rozpoczął międzynarodową karierę na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie, gdzie startował w sztafecie 4 × 100 metrów, która w składzie Aleksandr Kornieluk, Aksinin, Juris Silovs i Wałerij Borzow zajęła 4. miejsce[3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach zajął 2. miejsce w biegu na 60 metrów, przegrywając tylko z Wałerijem Borzowem[4].
Na igrzyskach olimpijskich w 1976 Aksinin odpadł w półfinale biegu na 100 metrów, ale w sztafecie 4 × 100 metrów drużyna radziecka (Aksinin, Nikołaj Kolesnikow, Silovs i Borzow) wywalczyła srebrny medal[1]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów na uniwersjadzie w 1977 w Sofii[5][6]. Podczas halowych mistrzostw Europy w 1978 w Mediolanie Aksinin zdobył brązowy medal w biegu na 60 metrów[7]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajął 7. miejsce w biegu na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zdobył brązowy medal (tym razem w składzie Siergiej Władimircew, Kolesnikow, Aksinin i Wołodymyr Ihnatenko)[8]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu zajął 4. miejsce w finale biegu na 60 metrów, a w halowych mistrzostwach Europy w 1980 w Sindelfingen zdobył na tym dystansie brązowy medal[9].
Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (skład sztafety: Władimir Murawjow, Nikołaj Sidorow, Aleksandr Aksinin, Andriej Prokofjew). W biegu na 100 metrów zajął 4. miejsce w finale[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie odpadł w eliminacjach biegu na 60 metrów[10]. Na swych ostatnich wielkich zawodach, mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów (skład sztafety: Siergiej Sokołow, Aksinin, Prokofjew i Sidorow)[11].
Aleksandr Aksinin był mistrzem Związku Radzieckiego w biegu na 200 metrów w 1976 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1974, 1978 i 1980[1].
Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]
- Bieg na 100 metrów – 9,9 s (1980)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Aleksandr Aksinin [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-30] (ang.).
- ↑ Соболезнования: Аксинин Александр Тимофееви [online], rusathletics.info, 28 lipca 2020 [dostęp 2020-07-29] (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 438 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ All-time Men's best 4x100m relay [online], alltime-athletics.com [dostęp 2011-11-01] (ang.).
- ↑ World Student Games (Universiade - Men) [online], gbrathletics [dostęp 2011-11-01] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 451 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553, 557–558 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 455, 459 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 468 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 565–566 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
