Aleksandr Jeżewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksandr Jeżewski
Александр Александрович Ежевский
Ilustracja
Aleksandr Jeżewski w 2014
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1915
Tułun, gubernia irkucka

Data śmierci

15 stycznia 2017

Minister budowy traktorów i maszyn rolniczych ZSRR
Okres

od 10 października 1980
do 19 października 1988

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Aleksandr Aleksandrowicz Jeżewski (ros. Александр Александрович Ежевский, ur. 21 października?/3 listopada 1915 w Tułunie w guberni irkuckiej, zm. 15 stycznia 2017[1]) – radziecki polityk, minister budowy traktorów i maszyn rolniczych ZSRR (1980-1988), Bohater Pracy Socjalistycznej (1985).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1939 ukończył Irkucki Instytut Rolniczy i został na nim pracownikiem naukowym, w latach 1943-1945 główny inżynier irkuckiego zakładu remontu samochodów, od 1945 w WKP(b). Od 1945 główny inżynier, 1947-1951 dyrektor irkuckiego zakładu montażu samochodów, 1951-1953 dyrektor Ałtajskiej Fabryki Traktorów, 1953-1954 dyrektor przedsiębiorstwa budowy maszyn rolniczych. Od kwietnia 1954 do lipca 1955 zastępca ministra budowy samochodów, traktorów i maszyn rolniczych ZSRR, 1955-1956 zastępca ministra, a od 1956 do maja 1957 I zastępca ministra budowy traktorów i maszyn rolniczych ZSRR. 1957-1962 w Państwowym Komitecie Planowania (Gosplanie) ZSRR, gdzie był zastępcą szefa i szefem wydziału, od 26 grudnia 1962 do 5 lipca 1978 przewodniczący Wszechzwiązkowego Zjednoczenia Rady Ministrów ZSRR "Sojuzsielchoztiechnika". Od 5 lipca 1978 do 10 października 1980 przewodniczący Państwowego Komitetu ZSRR ds. Zabezpieczenia Aprowizacyjno-Technicznego Gospodarki Rolnej, od 10 października 1980 do 19 października 1988 minister budowy traktorów i maszyn rolniczych ZSRR/minister budowy maszyn rolniczych i traktorów ZSRR, następnie na emeryturze. Od 8 kwietnia 1966 do 30 marca 1971 zastępca członka, a od 9 kwietnia 1971 do 25 kwietnia 1989 członek KC KPZR. 1966-1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 7 do 11 kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]