Aleksiej Riemizow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksiej Riemizow
ros. Алексей Михайлович Ремизов
Ilustracja
Fotografia Riemizowa, 1909
Imię i nazwisko

Aleksiej Michajłowicz Riemizow

Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1877
Moskwa

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1957
Paryż

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Alma Mater

Uniwersytet Moskiewski
Aleksandrowska Uczelnia Handlowa

Dziedzina sztuki

proza, dramat, liryka, pamiętniki, legendy, baśnie, skaz

Ważne dzieła

Siostry krzyżowe

Aleksiej Michajłowicz Riemizow (ros. Алексей Михайлович Ремизов; ur. 24 czerwca?/6 lipca 1877 w Moskwie, Imperium Rosyjskie, zm. 26 listopada 1957 w Paryżu, Francja) – rosyjski pisarz modernistyczny okresu rosyjskiego srebrnego wieku.

Autor utworów z elementami folkloru i naturalizmu; idealizował ustrój patriarchalny, uprawiał literacką parafrazę apokryfów, legend i baśni, kontynuował tradycję skazu; w późnych utworach dominowała tematyka historyczna i baśniowa.

Jego twórczość wywarła istotny wpływ na prozę takich pisarzy, jak M. Priszwin, J. Zamiatin i B. Pilniak[1].

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

Bajki i legendy[edytuj | edytuj kod]

  • 1907:
    • Morszczinka (ros. Морщинка)
    • Limonar', siriecz: Ług dushownyj (ros. Лимонарь, сиречь: Луг духовный)
    • Posołon' (ros. Посолонь)
  • Dokuka i bałagurje (ros. Докука и балагурье)

Nowele i opowiadania[edytuj | edytuj kod]

  • 1902 - Płacz diewuszki pieried zamużestwom (ros. Плач девушки перед замужеством) - debiut literacki pod pseudonimem N. Mołdawanow
  • 1908 - Czto jest' tabak. Gonosijewa powiest' (ros. Что есть табак. Гоносиева повесть)
  • 1908 - Czasy (ros. Часы)
  • 1912 - Piataja jazwa (ros. Пятая язва)
  • Zanofa[3] (ros. Занофа)
  • Królewna Mymra[4]
  • Czortik (ros. Чёртик)
  • Pożar (ros. Пожар)
  • Żertwa (ros. Жертва)

Proza autobiograficzna[edytuj | edytuj kod]

  • 1897-1905 - Iwierien' (ros. Иверень)
  • 1905-1917 - Pietierburgskij bujerak (ros. Петербургский буерак)
  • 1917-1921 - Wzwichriennaja Rus' (ros. Взвихренная Русь)
  • 1923-1939 - Uczitiel muzyki (ros. Учитель музыки)
  • 1940-1943 - Skwoz' ogon' skorobiej (ros. Сквозь огонь скоробей)

Dramaty[edytuj | edytuj kod]

  • 1908 - Biesowskoje diejstwo (ros. Бесовское действо)
  • 1917 - Nikoliny pritczi (ros. Николины притчи)
  • 1919 - Car' Maksimilian (ros. Царь Максимилиан)
  • 1919 - Tragiedija o Iudie, Prince Iskariotskom (ros. Трагедия о Иуде, Принце Искариотском)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]