Alex de Minaur – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 lutego 1999 |
Wzrost | 183 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2015 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Adolfo Gutierrez |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 7 |
Najwyżej w rankingu | 10 (8 stycznia 2024) |
Australian Open | 4R (2022–2024) |
Roland Garros | 2R (2019, 2021, 2023) |
Wimbledon | 4R (2022) |
US Open | QF (2020) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 58 (12 października 2020) |
Australian Open | 1R (2017, 2021) |
Roland Garros | 2R (2020, 2021) |
Wimbledon | 2R (2019, 2021) |
US Open | 2R (2019) |
Alex de Minaur (ur. 17 lutego 1999 w Sydney) – australijski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Od roku 2015 jest tenisistą zawodowym.
W 2017 roku zadebiutował w imprezie Wielkiego Szlema podczas turnieju Australian Open. Odpadł wówczas w drugiej rundzie po porażce z Samem Querreyem.
Łącznie w cyklu ATP Tour wygrał siedem tytułów z jedenastu rozegranych finałów.
W grze podwójnej Australijczyk wygrał jedyny finał zawodów rangi ATP Tour, do którego awansował.
Najwyżej sklasyfikowany był na 10. miejscu w singlu (8 stycznia 2024) oraz na 58. w deblu (12 października 2020).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (7–4)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 13 stycznia 2018 | Sydney | Twarda | Daniił Miedwiediew | 6:1, 4:6, 5:7 |
Finalista | 2. | 5 sierpnia 2018 | Waszyngton | Twarda | Alexander Zverev | 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 12 stycznia 2019 | Sydney | Twarda | Andreas Seppi | 7:5, 7:6(5) |
Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2019 | Atlanta | Twarda | Taylor Fritz | 6:3, 7:6(2) |
Zwycięzca | 3. | 29 września 2019 | Zhuhai | Twarda | Adrian Mannarino | 7:6(4), 6:4 |
Finalista | 3. | 27 października 2019 | Bazylea | Twarda (hala) | Roger Federer | 2:6, 2:6 |
Finalista | 4. | 25 października 2020 | Antwerpia | Twarda (hala) | Ugo Humbert | 1:6, 6:7(4) |
Zwycięzca | 4. | 13 stycznia 2021 | Antalya | Twarda | Aleksandr Bublik | 2:0 krecz |
Zwycięzca | 5. | 26 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta | Lorenzo Sonego | 4:6, 6:4, 7:6(5) |
Zwycięzca | 6. | 31 lipca 2022 | Atlanta | Twarda | Jenson Brooksby | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 7. | 4 marca 2023 | Acapulco | Twarda | Tommy Paul | 3:6, 6:4, 6:1 |
Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 29 sierpnia 2020 | Nowy Jork | Twarda | Pablo Carreño-Busta | Jamie Murray Neal Skupski | 6:2, 7:5 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (0–1)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
Finalista | 2016 | Wimbledon | Trawiasta | Denis Shapovalov | 6:4, 1:6, 3:6 |
Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
Zwycięzca | 2016 | Australian Open | Twarda | Blake Ellis | Lukáš Klein Patrik Rikl | 3:6, 7:5, 12–10 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-09-28] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-09-28] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-09-28] (ang.).