Alexander Gustafsson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alexander Gustafsson
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alexander Lars-Åke Gustafsson

Pseudonim

The Mauler

Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1987
Arboga

Obywatelstwo

Szwecja

Wzrost

196 cm

Masa ciała

93 kg

Styl walki

boks, shootboxing

Debiut

2007

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

półciężka

Klub

Alliance MMA

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

26

Zwycięstwa

18

Przez nokauty

11

Przez poddania

3

Przez decyzje

4

Porażki

8

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 1 października 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Alexander Lars-Åke Gustafsson (ur. 15 stycznia 1987 w Arbodze) – szwedzki bokser oraz zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Trzykrotny pretendent do pasa mistrzowskiego Ultimate Fighting Championship.

Trening i styl walki[edytuj | edytuj kod]

Przez większość swojej kariery trenował w rodzinnej Szwecji. Obecnie trenuje w klubie Allstar Training Center, w Sztokholmie, który prowadzone jest przez jego głównego trenera Andreasa Michaela[1], który jest byłym trenerem bokserskim i byłym trenerem amatorskiej kadry olimpijskiej Szwecji[2].

Od czasu przegranej z Philem Davisem na UFC 112, trenuje w niepełnym wymiarze godzin z Davisem i innymi zawodnikami w Alliance MMA, w San Diego[3][4]. Po jego walce z Jonem Jonesem na UFC 165, pojawiły się plotki, że Gustafsson opuści Alliance i będzie trenował tylko w Szwecji[5], ale Gustafsson powiedział, że plotki te były fałszywe i nadal będzie mieszał swoje treningi spędzając czas w Alliance oraz z ludźmi ze Stanów Zjednoczonych, aby trenowali z nim w Szwecji do jego przyszłych walk[6].

Od tego czasu trenuje głównie w Szwecji, w Allstar Training Center, ale team utrzymuje bliskie relacje z Alliance MMA w San Diego[7], dzięki czemu obie ekipy współpracują ze sobą. Wraz z innymi zawodnikami z Allstar w przerwach między walkami jeździł trenować do San Diego. Phil Davis pomagał mu w przygotowaniach do walki z Gloverem Teixeirą, w 2017 roku[8].

Styl walki[edytuj | edytuj kod]

Styl walki Gustafssona cechuje się ciężkimi uderzeniami, dlatego też najmocniejsze podstawy ma w swoim dorobku bokserskim. Używa dobrej techniki i szybkich ruchów, ze świetną pracą nóg, aby ustawić swoje kombinacje. Wykorzystuje również swój zasięg i mobilność, aby krążyć po oktagonie i pozostawać poza zasięgiem przeciwnika w celu szukania własnych okazji[9]. Podczas swojej kariery w UFC poczynił duże postępy w swoich zapasach i grapplingu[10][11].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Od 10 roku życia trenuje boks. W latach 2008-2009 trzykrotnie wygrywał amatorskie turnieje bokserskie. W 2009 został amatorskim mistrzem Szwecji w wadze ciężkiej. Od 2006 rozpoczął treningi stricte pod MMA, a pod koniec 2007, w listopadzie zadebiutował w nowej formule walki poddając Saku Heikole duszeniem zza pleców. 13 września 2008 roku wystąpił w Polsce na gali KSW Extra mierząc się z Krzysztofem Kułakiem. Mimo iż został zakontraktowany i ściągnięty na galę w ciągu doby jako zastępstwo dla Kułaka (pierwotnie Polak miał się zmierzyć z Niemcem Florianem Mullerem) to jednak okazał się lepszy i wygrał jednogłośnie na punkty[12]. Po dwóch kolejnych zwycięstwach na lokalnych galach w Szwecji, legitymujący się bilansem 8-0 podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship[13]. W organizacji zadebiutował 14 listopada na UFC 105 nokautując Jareda Hammana. W swojej drugiej walce w UFC, 10 kwietnia 2010 zaliczył pierwszą zawodową porażkę, przegrywając przez poddanie z Philem Davisem.

W latach 2010-2012 zanotował passę sześciu zwycięstw m.in. z Uładzimirem Maciuszenką, Thiago Silvą czy byłym mistrzem UFC Maurício Ruą. 21 września 2013 na gali UFC 165 zmierzył się o pas mistrzowski wagi półciężkiej z Jon Jonesem. Mając porównywalne warunki fizyczne co Amerykanin (Gustaffson: wzrost – 196 cm, zasięg ramion – 201 cm, Jones: 193, 215) upatrywano w Szwedzie jedynego rywala który zdołałby zagrozić mistrzowi. Szwed ostatecznie uległ na punkty Jonesowi po 5-rundowej walce lecz jako pierwszy rywal w karierze Amerykanina nawiązał z nim wyrównaną walkę, a ich pojedynek został okrzyknięty walką roku[14][15]. Po walce obaj zawodnicy zostali przewiezieni do szpitala w związku z doznanymi obrażeniami[16].

24 stycznia 2015 nieoczekiwanie został znokautowany przez Anthony'ego Johnsona w 1. rundzie w oficjalnym eliminatorze do walki o pas mistrzowski. Mimo porażki otrzymał kolejną szansę zdobycia trofeum. 3 października 2015 na UFC 192 zmierzył się z mistrzem Danielem Cormierem (23 maja 2015 Cormier pokonał w walce o zwakowany pas po Jonesie Anthony'ego Johnsona). Szwed ponownie uległ w mistrzowskim boju, tym razem minimalnie przegrywając na punkty (47-48, 48-47, 49-46).

3 września 2016 na UFC Fight Night 93 w Hamburgu, pokonał Polaka Jana Błachowicza jednogłośnie na punkty[17].

28 maja 2017 podczas UFC Fight Night 109 znokautował Brazylijczyka Glover Teixeirę w piątej rundzie[18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku rozpoczął związek ze swoją obecną dziewczyną, Moa[19]. Para ma córkę, Avę, urodzoną w maju 2017 roku[20]. Później w maju 2017 roku, para zaręczyła się wewnątrz oktagonu zaraz po tym, jak Gustafsson pokonał Glovera Teixeirę w swoim rodzinnym mieście[21]. We wrześniu 2018 roku para urodziła swoje drugie dziecko, syna[22].

Wraz z matką, ojczymem i czterema młodszymi siostrami dorastał w Arboga, małym miasteczku położonym około 1,1⁄2 godziny jazdy samochodem na zachód od Sztokholmu. W wywiadach, jego matka powiedziała, że nazwała go po Aleksandrze Wielkim[23]. Miał bliskie relacje ze swoim biologicznym ojcem, który mieszkał w innym mieście i zmagał się z uzależnieniem od alkoholu. Jego biologiczny ojciec zmarł na kilka tygodni przed walką Gustafssona w Londynie z Jimim Manuwą 8 marca 2014 roku. W wywiadach po walce mówił, że chce zadedykować zwycięstwo właśnie jemu[24].

Jego pseudonim, "The Mauler", został mu nadany na początku kariery przez jego partnerów treningowych, odnosząc się do jego potężnego uderzenia, instynktu zabójcy i lekkomyślnych sposobów kończenia walk[25].

Pytany o swoich idoli w sportach walki, Gustafsson zawsze wymienia legendę MMA, Fiodora Jemelianenko, jako swoją największą inspirację przy rozpoczynaniu kariery sportowej[26].

Gustafsson jest chrześcijaninem i miał bliskie relacje osobiste ze swoim pastorem, Wiggo Carlssonem, aż do jego śmierci w 2012 roku[27].

Jest wieloletnim przyjacielem i byłym okazjonalnym partnerem treningowym i sparingowym dwukrotnego mistrza świata w boksie Badou Jacka. Obaj są Szwedami, a Gustafsson wywodzi się z boksu, ich drogi skrzyżowały się na amatorskiej scenie bokserskiej w Sztokholmie w latach 2007-2008[28][29]. Często, zarówno przed, jak i po walce o tytuł na UFC 165, był porównywany do szwedzkiego boksera wagi ciężkiej Ingemara Johanssona, który zdobył tytuł mistrza świata w 1959 roku, skupiając się zarówno na podobieństwach, jak i różnicach w ich stylach walki[30].

Gustafsson miał trudną młodość, która doprowadziła do tego, że jako nastolatek często wdawał się w bójki, za co po raz pierwszy został skazany w wieku 15 lat. W 2005 roku, jako 18-latek, został skazany na karę więzienia za napaść na brata i siostrę, którzy niesprowokowani, wraz z dwoma wspólnikami, napadli na niego po nocnej popijawie[31]. Został zwolniony w 2006 roku, zmienił swoje życie, wrócił do treningów, odnalazł MMA i przeniósł się do innego miasta, aby zostawić za sobą kłopoty[32]. Powiedział, że to właśnie zaangażowanie w MMA ostatecznie zmieniło jego życie na lepsze.

Przed rozpoczęciem kariery zawodniczej Gustafsson wykonywał różne inne zawody. Był pracownikiem budowlanym, a także pracował w ochronie jako bramkarz w nocnych klubach. Posiadał również uprawnienia do pracy jako divemaster w nurkowaniu[33]. To było po jego walce z Philem Davisem zrezygnował z normalnej pracy, by w pełni poświęcić się MMA[34].

Gustafsson zagrał rolę w szwedzkim filmie mainstreamowym Johan Falk – Blood Diamonds, którego premiera odbyła się w 2015 r[35].

Od 2019 roku, Gustafsson jest właścicielem części w szwedzkiej promocji mieszanych sztuk walki AK Fighting Championship[36].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Amatorski boks[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: KP Cup Boxing Heavyweight Tournament – 1. miejsce w wadze +91 kg[39]
  • 2009: KP Cup Boxing Heavyweight Tournament – 1. miejsce w wadze +91 kg[40]
  • 2009: Tensta Box Open Heavyweight Tournament – 1. miejsce w wadze +91 kg[41]
  • 2009: mistrz Szwecji w wadze ciężkiej (+91 kg)[42]

Submission fighting[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: Grapplers Paradise 4 – 1. miejsce w wadze -99 kg

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 18-8 Ukraina Nikita Kryłow (27-9) TKO (ciosy pięściami) 1 1:07 UFC Fight Night: Aspinall vs. Blaydes 23.07.2022 Anglia Londyn Powrót do kategorii półciężkiej
Przegrana 18-7 Brazylia Fabrício Werdum (23-9-1) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 2:30 UFC on ESPN: Whittaker vs. Till 25.07.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Debiut w wadze ciężkiej
Przegrana 18-6 Stany Zjednoczone Anthony Smith (32-14) Poddanie (duszenie zza pleców) 4 2:38 UFC Fight Night: Gustafsson vs. Smith 01.06.2019 Szwecja Sztokholm Main Event
Przegrana 18-5 Stany Zjednoczone Jon Jones (22-1) KO (cios pięścią) 3 2:02 UFC Fight Night: Gustafsson vs. Teixeira 29.12.2018 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka o pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana 18-4 Brazylia Glover Teixeira (26-5) KO (cios pięścią) 5 1:07 UFC Fight Night 109 28.05.2017 Szwecja Sztokholm Main Event
Wygrana 17-4 Polska Jan Błachowicz (19-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Arlovski vs Barnett 03.09.2016 Niemcy Hamburg
Przegrana 16-4 Stany Zjednoczone Daniel Cormier (16-1) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 192 03.10.2015 Stany Zjednoczone Houston Walka pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Przegrana 16-3 Stany Zjednoczone Anthony Johnson (18-4) TKO (ciosy pięściami) 1 2:15 UFC on Fox: Gustafsson vs. Johnson 24.01.2015 Szwecja Sztokholm
Wygrana 16-2 Anglia Jimi Manuwa (14-0) TKO (ciosy pięściami i kolana) 2 1:18 UFC Fight Night: Gustafsson vs. Manuwa 08.03.2014 Anglia Londyn Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Przegrana 15-2 Stany Zjednoczone Jon Jones (18-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 165 21.09.2013 Kanada Toronto Walka o pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Main Event
Wygrana 15-1 Brazylia Mauricio Rua (21-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Henderson vs. Diaz 08.12.2012 Stany Zjednoczone Waszyngton Co-Main Event
Wygrana 14-1 Brazylia Thiago Silva (14-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fuel TV: Gustafsson vs. Silva 14.04.2012 Szwecja Sztokholm Main Event
Wygrana 13-1 Białoruś Uładzimir Maciuszenka (26-5) TKO (ciosy pięściami) 1 2:13 UFC 141 30.12.2011 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 12-1 Stany Zjednoczone Matt Hamill (9-3) TKO (ciosy pięściami i łokcie) 2 3:41 UFC 133 06.08.2011 Stany Zjednoczone Filadelfia
Wygrana 11-1 Australia James Te Huna (12-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:27 UFC 127 27.02.2017 Australia Sydney
Wygrana 10-1 Francja Cyrille Diabate (16-6-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 2:41 UFC 120 16.10.2010 Anglia Londyn
Przegrana 9-1 Stany Zjednoczone Phil Davis (5-0) Poddanie (duszenie anaconda) 1 4:55 UFC 112 10.04.2010 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Jared Hamman (11-1) KO (cios pięścią) 1 0:41 UFC 105 14.11.2009 Anglia Manchester Debiut w UFC
Wygrana 8-0 Ukraina Wołodymyr Szemarow (13-8) KO (cios pięścią) 1 2:37 Superrior Challenge 3: Untamed 30.05.2009 Szwecja Sztokholm
Wygrana 7-0 Hiszpania Pedro Quetglas (1-2) TKO (ciosy pięściami) 1 2:08 The Zone FC 3 – Shockwave 8 08.11.2008 Szwecja Goteborg Co-Main Event
Wygrana 6-0 Polska Krzysztof Kułak (21-8-2) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW Extra 13.09.2008 Polska Dąbrowa Górnicza
Wygrana 5-0 Włochy Matteo Minonzio (5-5) TKO (ciosy pięściami) 1 3:52 The Zone FC 2 – Showdown 10.05.2008 Szwecja Goteborg Main Event
Wygrana 4-0 Niemcy Florian Muller (6-1) TKO (ciosy pięściami) 2 3:44 Fite Selektor 13.02.2008 Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Co-Main Event
Wygrana 3-0 Niemcy Farbod Fadami (4-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:31 The Zone FC 1 – The Zone 9 09.02.2008 Szwecja Sztokholm
Wygrana 2-0 Finlandia Mikael Haydari (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 0:50 FinnFight 9 15.12.2007 Finlandia Turku
Wygrana 1-0 Finlandia Saku Heikkola (0-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 3:42 Shooto Finland: Chicago Collision 3 17.11.2007 Finlandia Lahti Debiut w MMA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ryan O'Leary, Coach Andreas Michael's 'Evolution' Leads to Opening of Allstars Training Center in Stockholm [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 26 listopada 2012 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  2. ↑ Ryan O'Leary, Meet Alexander Gustafsson's Boxing Coach Andreas Michael [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 19 grudnia 2011 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  3. ↑ Ben Fowlkes, The fight that changed Alexander Gustafsson for good [online], USA TODAY [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  4. ↑ Ryan O'Leary, UFC Swede practicing in the U.S. [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 14 września 2010 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  5. ↑ Trainer Eric Del Fierro weighs in on Alexander Gustafsson's split from Alliance [online], MMA Junkie, 3 października 2013 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  6. ↑ UFC's Alexander Gustafsson still training with Davis, expects Jones in next bout [online], MMA Junkie, 7 października 2013 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  7. ↑ Ryan O'Leary, Gustafsson Moving to San Diego, Training Back at Alliance [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 29 stycznia 2016 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  8. ↑ Bellator champ Davis excited for future of light heavyweight division [online], ESPN.com, 20 kwietnia 2017 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  9. ↑ Andrew Richardson, Fighter On Fighter: Breaking Down ‘The Mauler!’ [online], MMAmania.com, 24 grudnia 2018 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  10. ↑ Connor Ruebusch, UFC 192 Judo Chop: Alexander Gustafsson, the . . . Wrestle-Boxer? [online], Bloody Elbow, 1 października 2015 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  11. ↑ Andrew Richardson, Mauler! Full Breakdown for Alexander Gustafsson... [online], MMAmania.com, 29 września 2015 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  12. ↑ Euro Light Heavyweight Showdown Ends in Draw [online], www.sherdog.com [dostęp 2017-11-16] (ang.).
  13. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2015-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  14. ↑ 2013 World MMA Awards results – MMA Fighting [online], www.mmafighting.com [dostęp 2017-12-02].
  15. ↑ Jon Jones Looks Human, Sent to Hospital After Close Decision Win at UFC 165 | Bleacher Report [online], bleacherreport.com [dostęp 2017-12-02] (ang.).
  16. ↑ Jon Jones Looks Human, Sent to Hospital After Close Decision Win at UFC 165 | Bleacher Report [online], bleacherreport.com [dostęp 2017-11-16] (ang.).
  17. ↑ W. Mrozowski: Jan Błachowicz przegrał z Alexandrem Gustafssonem przez jednogłośną decyzję na UFC w Hamburgu. mmanews.pl, 03.09.2016. (pol.).
  18. ↑ K. Witek: Wyniki UFC FN 109 – Gustafsson zmasakrował Teixeirę, Held i Stasiak pokonani. mmanews.pl, 2017-05-28. [dostęp 2017-05-29]. (pol.).
  19. ↑ Mauler: Jag kommer att bli bäst i världen [online], www.aftonbladet.se [dostęp 2021-06-22] (szw.).
  20. ↑ Congrats! Alexander Gustafsson Welcomes A Beautiful Daughter Into The World [online], MMA Imports, 13 maja 2017 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  21. ↑ Alexander Gustafsson proposes to girlfriend inside octagon after UFC Fight Night 109 win [online], MMA Junkie, 28 maja 2017 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  22. ↑ Alexander Gustafsson wants rematch with Jon Jones | Ariel Helwani’s MMA Show | ESPN. [dostęp 2021-06-22].
  23. ↑ Intervju med Alexander Gustafssons mamma Eleonora som är MMAnytt.ses reseledare inför UFC 165. [dostęp 2021-06-22].
  24. ↑ Tillägnar sin pappa segern i London [online], www.aftonbladet.se [dostęp 2021-06-22] (szw.).
  25. ↑ Ryan O'Leary, The Origins of "The Mauler" Nickname [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 13 września 2011 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  26. ↑ Alexander Gustafsson poserar för bild med Fedor Emelianenko, Bob Sapp och Jon Jones [online], MMAnytt.se, 16 stycznia 2016 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  27. ↑ The Mauler: "Det fanns ingen som honom" [online], www.expressen.se [dostęp 2021-06-22] (szw.).
  28. ↑ UFC 232 Embedded: Vlog Series – Episode 2. [dostęp 2021-06-22].
  29. ↑ Random Hits, Badou Jack Backing Close Friend Gustafsson Against Jon Jones [online], BoxingScene.com [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  30. ↑ Jack Slack, Alexander Gustafsson: Coming of Age in a Dog Fight [online], Bleacher Report [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  31. ↑ "Fängelset? Det var hårt, jag var ung då" [online], www.expressen.se [dostęp 2021-06-22] (szw.).
  32. ↑ Alexander Gustafsson: "När jag började med MMA vände allt" [online], MMAnytt.se, 27 grudnia 2013 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  33. ↑ Fight Night Stockholm: 3 Things with Alexander Gustafsson. [dostęp 2021-06-22].
  34. ↑ r/MMA – Swedish newspaper Article/Interview with Alexander Gustafsson translated [online], reddit [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  35. ↑ Alexander Gustafsson medverkar i Johan Falk [online], MMA & UFC NYHETER – SVERIGE, 20 sierpnia 2014 [dostęp 2021-06-22] (szw.).
  36. ↑ Alexander Gustafsson on potential UFC return: 'Anything can happen' [online], MMA Junkie, 8 października 2019 [dostęp 2021-06-22] (ang.).
  37. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2015-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-09)].
  38. ↑ 2013 World MMA Awards results – MMA Fighting [online], www.mmafighting.com [dostęp 2017-11-16].
  39. ↑ Riksidrottsförbundets underhållssida [online], www2.idrottonline.se [dostęp 2018-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-06].
  40. ↑ KP Cup 2009 [online], www.amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-16].
  41. ↑ Riksidrottsförbundets underhållssida [online], www8.idrottonline.se [dostęp 2018-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-06].
  42. ↑ The mauler vann igen – Fighter Magazine [online], fightermag.se [dostęp 2017-11-16] (szw.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexander_Gustafsson&oldid=69228895”