Alexander Todd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alexander Todd
Alexander Robert Todd
Ilustracja
Alexander Robert Todd
Państwo działania

Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

2 października 1907
Glasgow

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 1997
Cambridge

profesor
Specjalność: biochemia
Alma Mater

University of Glasgow

Uczelnia

Uniwersytet Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem,
Uniwersytet Oksfordzki,
Uniwersytet Edynburski,
University of London

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie chemii
Medal Copleya

Alexander Robert Todd (ur. 2 października 1907 w Glasgow, zm. 10 stycznia 1997 w Cambridge) – szkocki biochemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w roku 1957, przyznanej za badania nukleotydów i enzymów nukleotydowych. Wyjaśnił też budowę witaminy B12.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Tablica upamiętniająca Todda na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej

Był starszym synem Alexandra Todda, biznesmena z Glasgow i jego żony Jean Lowrie. Uczęszczał do Allan Glen’s School w Glasgow, następnie podjął studia na University of Glasgow. W 1928 roku uxyskał bakalaureat, po czym wyjechał do Niemiec, gdzie kontynuował edukację na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem. W 1931 roku uzyskał tam stopień Ph.D. na podstawie rozprawy dotyczącej kwasów żółciowych. W latach 1931–1934 przebywał w Anglii, gdzie prowadził badania nad antocyjanami i innymi substancjami barwnymi. W 1933 uzyskał drugi tytuł PhD na Uniwersytecie Oksfordzkim, promotorem był Robert Robinson[1].

W 1934 roku Todd, wrócił do Szkocji, gdzie podjął pracę badawczą na Uniwersytecie Edynburskim, dwa lata później przeniósł się do Lister Institute of Preventive Medicine w Chelsea, a w 1937 roku objął także stanowisko Readera na University of London. W 1938 objął stanowisko profesora chemii, a także Dyrektora Laboratorium Chemicznego na University of Manchester, w 1944 objął przyjął posadę profesora chemii organicznej na University of Cambridge[1].

Podczas pobytu w Manchesterze rozpoczął badania nukleozydów, w 1949 roku dokonał pierwszej syntezy Adenozyno-5′-trifosforanu (ATP), a następnie dinukleotydu flawinoadeninowego (FAD). W 1955 opisał strukturę witaminy B12[2].

W 1975 roku został mianowany kanclerzem University of Strathclyde, w latach 1978–1986 był profesorem wizytującym na Hatfield Polytechnic[2]. Nawiązał też współpracę z Politechniką Łódzką.

W 1954 roku otrzymał tytuł szlachecki, w 1957 roku został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za badania nukleotydów i enzymów nukleotydowych[2]. W 1970 r. został członkiem zagranicznym PAN[3].

Jego żoną była Alison Sarah, córką noblisty Henry’ego Dale’a, małżeństwo miało syna o imieniu Alexander Henry i dwie córki: Helen Jean oraz Hilary Alison[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Lord Todd Biographical. [w:] nobelprize.org [on-line]. [dostęp 2020-03-09]. (ang.).
  2. a b c Alexander Robertus Todd, Baron Todd, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-03-09] (ang.).
  3. Todd, Alexander Robertus, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], czlonkowie.pan.pl [dostęp 2021-09-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]